MAVERA : ZEVAHİR İLE BATININ ARAFINDA

UĞURSUZ MABETTEKİ ÖZLEM DOLU ESİNTİ

Tanrı'nın inşa ettiği söylenen o evin önünde bekliyordum. Her kar tanesini başka bir meleğin yeryüzüne indirdiğini duymuşsunuzdur. Bu ev, yeryüzünde her bir kiremitini başka bir meleğin indirdiği tek yapıt. Tapınılacak ne varsa içinde barındırıyordu ama nafile burası bir mabet değildi.

 Bu eve yakışmayacak kadar iğreti duran kapının önünde ne aradığımı bilmeden öylece duruyordum. Bir müddet sonra aralanan kapıdan içeri girdim. Ev beni buyur ediyordu. İçeri girdiğimde tenimi ürperten o esinti neyin alametiydi? Ardımdan sertçe kapanan kapı itaatsizliğimden dolayı cezalandırılacağımın emaresiydi sanki. Kaçmalıydım.

 Hayır, hayır. Bu eve hiç gelmemeliydim. Kapıyı açmak için zorladım ama nafile kapı açılmıyordu. Tenimi ürperten o esinti etrafımı sardı. Bir ses yankılandı kulaklarımda. Tanıdık ve özlem dolu bir ses. Gözlerimden belli belirsiz yaşlar boşaldı. Tam sese doğru yönelecekken biri arkamdan seslendi. Kokumu içine çekerek;

 "Sana verdiğim hediyeyi beğendin mi sevgilim? Hediyem sana özel sadece sen çözebilirsin bu gizemi. Sadece sen beni kurtarabilirsin bu azaptan, sadece sen. Lütfen sevgilim, lütfen beni kurtar. Artık zamanı geldi." 

Elini tutmaya, ona cevap vermeye çalıştım ama bir anda kapı açıldı ve bir rüzgâr beni dışarıya sürükledi. 

Soluk soluğa yataktan fırladım. Etrafımda yine o yabancılık hissi. Bu bir rüya mıydı? Etrafıma baktım yine o koku sanki o, o birkaç dakika önce buradaymış gibi. Peki ya gerçekse? Tam olarak neyi çözmem gerekiyor? Hediye tam olarak ne? Yoksa, yoksa dün bulduğum defter hediye olabilir miydi? Ama defter bomboştu. Yoksa değil miydi? Odada deftere bakındım. Ona sarılarak uyuyakalmışım. 

Tüm bilinmezliklerin ardından gördüğüm bu rüya neyin nesiydi? Bu odadan dışarıya çıkma vakti geldi. Her şeyi öğrenme vakti artık. Bana ne olmuştu? 

Bir yerden öğrenmeye başlamam gerekiyor. Üzerime çeki düzen verip derin bir nefes alarak kapıya doğru yöneldim. Her şey daha yeni başlıyordu.