I LOVE MY ARABO, YES I DO

Chapter 6

It's almost 6 o'clock in the morning when I woke up. Gosh sarap nang tulog ko. I think something good will happen today. I can't help myself but smiles--- para na akong tangang nakangiti. Ngayon lang ako gumising na masaya sa tanang buhay ko.

"Stephaniiiiieeeeeeeeeee," tawag ni mama sa akin. Ahhhhh kahit kailan ang ingay ingay ng bahay na'to siguro nagmana talaga ako sa kanila pero kahit maingay si mama mahal na mahal ko pa rin 'yon.

"Gising na po!" sigaw ko pabalik. I don't usually open my phone in the morning pero ngayon hawak ko na ito at nagpunta agad sa Facebook nagbabasakaling may message kay ano---- ay wait? Bakit ko hinahanap message niya? Stephanie sanay kana na walang good morning sa umaga. Hindi naman kasi ganyan si Amaro sa akin. I put down my phone at kinuha ang towel para maligo nang biglang tumunog ang aking cellphone.

{"Good morning sweetie, it's another day of your life. I hope you wake up with a smile on your face."} Chat ni Abdhul sa akin.

"Owemjiiiiiiiii, wahhhhhhhhh! shitttttttttt" Nagtatalon pa ako dahil sa kilig. Really Stephanie?

"An'yari sayo?" Pumasok si kuya sa kwarto ko na halatang nag- aalala.

"Ang pangit mo, umagang umaga." Dagdag ni kuya. Pftttttt kahit kailan walang ka sweetan sa katawan ang kuya ko.

"Kasi-- 'yong ano... yung ipis. Tama yung ipis." Pagsisinungaling ko. The best sinungalera goes to Stephanie. Shittt bakit ba ako sumisigaw kasi?

"Ahh kaya pala, namumula ka!" He chuckled. Gwapo naman si kuya eh pero minsan sarap iuntog sa pader.

"Blehhh!" Sabi ko at pumasok sa banyo. Syempre dala ko phone ko, dito nalang ako magrereply.

{"What's good about morning?" } Reply ko. Syempre pakipot tayo kaunti. Cold kana nyarn?

{"Calm baby calm,"} reply niya. Awieee BABY daw. Mwehehehehe ang sarap pala talaga mabuhay.

{"Baby please sorry!" }Tumaas naman ang kilay ko nang makita ang message ni Amaro. Ayan sirang-sira na araw ko tuloy.

{"Please stop chatting me, naiiinis ako sayo,"} reply ko sa kanya. Hayss ano ba 'yan? Ang kapal talaga ng mukha ni Amaro, ilang beses ko ba dapat sabihin sa kanya na ayaw ko na sa kanya.

{"Sweetie can i ask?"} Tanong ni Abdhul na nagpangiti ulit sa akin. Baka bastos na naman to? No! No!

{"I'm busy!" }Tipid kong reply kay Abdhul. Wala na ako sa mood makipaglandian ngayon.

"Chat you later sweetie , take your time," reply nito. Sana all understanding. Tama 'yan, 'di dapat namimilit. Tumawag si Amaro sa akin through video call pero I decline his call. Aside sa di pa ako ready makipag- usap sa kanya, ang pangit ko pa ngayon 'di pa ako nakaligo patay male-late na ako sa school. Ayan ang landi kasi bobo.

{"Please Stephanie mag- usap naman tayo, miss na miss na kita. Hinahanap kita bawat paggising ko. Ngayon ko lang na realize how badly I lost you my moon while counting the stars. Pagbigyan mo naman ako na makita at maka- usap ka. Ang sakit lang kasi ang bilis mo namang makalimot. 'di mo ba ako minahal?" } reply ulit ni Amaro. Gosh gusto ko siyang suntukin dahil sa tanong niya. Kung alam lang niya kung paano ako naubos para lang ayusin siya. Now he questions my love towards him? How dare him torturing me with his words? Tumulo na naman ang mga luha sa aking mga mata. Isang buwan na bakit 'di niya pa ako tinitigilan. Inaamin ko hindi ako okay at hindi ko alam kung kailan ako magiging okay.

{"Okay para matapos na 'yang kahibangan mo, mag- usap tayo mamaya." } reply ko sa kanya. Wag ka na marupok self please kahit ngayon lang. I do my morning routine at siniguro ko na'di mahahalata nila mama na umiyak ako.

"Hoy Stephanie! Anyari sayo?" Tanong ni mama sa akin.

"Nothing m-ama b-bakit po?." Yumuko ako at ako'y dumampot ng isang hotdog at agad isinubo sa bibig ko...... Ohhh gosh! Bakit ganito to? shittttt

"Mama bakit nasunog to?" Tanong ko sa kanya. Naalala ko tuloy 'yong nakita ko. Ang salbahis na Arabo na 'yon talaga sakit sa ulo.

"Anak di ba gusto mo 'yong sunog sunog kaunti, bakit?" Tanong ni mama. Ay hala favorite ko pala 'yan. Bigla tuloy uminit ang pisngi ko shittttt.

"Wala! Busog na pala ako mama," sagot ko, puteekkk na Abdhul Jhakul na 'yon pinakita pa sa akin. Ahhhhh pati hotdog dinungisan niya.

Tumunog 'yong fucking door bell namin. Ito na ba ang sinasabi ni mama kagabi? Ako na ang lumabas para magbukas wala naman kasi silang plano.

"Ikaw ba si Stephanie Ma'am?"tanong ng isang lalaki. Siya na ba ang prince charming ko? Si mama naman parang sira.

"Yes po," sagot ko. Nabigla nalang ako nang ibigay niya ang dala niyang flower. Taray maypa flower pa si kuya.

"morning flower po ma'am" sabi ng lalaki.

“Hala ang sweet mo naman kuya.” Sabi ko habang kinikilig. Hindi na pala ako lugi nito eh mukhang mayaman.

"Huh?"

“Thank you for the flowers kuya, ikaw huh crush mo pala ako.” Sagot ko ulit

“ Pina-deliver lang po sa akin 'yan ma'am, bayad na din po 'yan. FYI, di kita crush ah, baka 'yong kuya mo pwede pa. Eme---” sagot niya sabay hawi sa kanyang bangs. Oh lupa lamunin mo na akoooooo. Ang assuming ko naman masyado HUHUHUH

“Halaaa sorry, kanino pala to galing?” ngumiti lang siya at muling pinaandar ang motorsiklo.  Gagi, di niya ba ako sasagutin? Shittt may nanliligaw ba sa akin na 'di ko alam?