"နိုးၿပီလား? ထေတာ့မလား မူပိုင္?"
"အင္း......ဘယ္နွစ္နာရီွိၿပီလဲ?"
"၇နာရီေက်ာ္ၿပီ"
"ဟင္ ေစာေသးတယ္!"
"......."
"ဘာလုပ္တာ?????"
"ျပန္ေမွးတာေလ မထေသးဘူးမလား?"
စကားကို ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႔ေျဖတယ္
ၾကည့္!
မထေသးတာသိတယ္ေလ...
ကြၽန္ေတာ္ကို ဆြဲလွည့္ကာ ရင္ခြင္ထဲ သူ႔ခႏၶာကိုယ္နဲ႔မွမလိုက္ တိုးဝင္လာတာကို
"ကေလးကလား"
"ဟာ့...အဟြန္း....Jimin~ssi!
မူပိုင္ေရ....စကားကို
အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါလိုက္ၿပီး ေျပာပါဗ်"
"ဟင္?"
"အခုအေနအထားက ကေလးမဟုတ္ေၾကာင္းသက္ေသျပဖို႔ တအားလြယ္ကူတာေနာ္ မူပိုင္ရွင္....."
ရင္ခြင္ထဲမွေန၍ ထိုစကားကို ဆိုကာ
ဖယ္တြယ္ထားေသာ လက္မ်ားက အျဖဴလြင္လြင္ အကၤ်ီေလးထဲဆီသို႔ ေ႐ြ႕လ်ားလ်က္
ခပ္ေႏြးေႏြးလက္ဖဝါးက အၿငိမ္မေနဘူး.....
"J..Ju..Jungkook~ka"
"Wae...."
"လက္....လက္ကို ဖယ္လိုက္ေတာ့ ဖယ္လိုက္..."
"မဖယ္ခ်င္ပါဘူး..."
"Jungkook~ka..."
"ကြၽန္ေတာ္ကို မယံုလုိုက္တာဗ်ာ
Jiminမႀကိဳက္တာကို၊ေၾကာက္တာကို
ကြၽန္ေတာ္ ဇြတ္တိုးလုပ္ပါ့မလား?"
"......"
"ထစို႔....."
"အင္းအင္း အင္းအင္း"
ဟားဟား×4
ဒီလိုနဲ႔ အခ်္ိန္ျဖဳန္းလာရင္း ေက်ာင္းသြားရမည့္ရက္ေရာက္လာခဲ့သည္။
ဇြတ္အေဆာင္ေနမည္ ဆိုသူသည္
အခုေတာ့ ဆူပုတ္ေနသည္။
အေၾကာင္းမွာ
၂ေယာက္တည္းအခန္း မဟုတ္ဘဲ ၄ေယာက္အခန္းျဖစ္ေနလို႔ပင္
Japanမွ မသြားရေသး ထိုအခန္းဟု သိကတည္းကတစ္မနက္လံုး ဆူပုတ္ေနျခင္း
၂ထပ္အိပ္ယာေလး၂ခုကို အခန္းရဲ႕ ေဘးတစ္ဖက္
တစ္ခ်က္ဆီတြင္ထားကာ ေနရမည့္ ၄ေယာက္အိပ္ အခန္းတစ္ခန္း...
ဒါကို သူအလိုမက်ေနျခင္း..........။
မိသားစုေတြအကုန္ ေလဆိပ္လိုက္ပို႔ၾကသည္
Japanထိေတာ့ ေဖႀကီးနွင့္ ဦးေလးသာ ပါလာသည္
ငိုေတာ့ မငိုမိဘူး....ကြၽန္ေတာ္ !
ေလယာဥ္ေပၚေရာက္သည္အထိ ပန္းခ်ိီဆရာက
နႈတ္ခမ္းဆူထားတာ မေလ်ာ့
မိဘေတြကိုလည္း ဂ်စ္မတိုက္တတ္
သူကိုယ္တိုင္ လုပ္ၿပီးသူကိုယ္တိုင္
ေ႐ြးခ်ယ္ထားသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မို႔ စိတ္တိုရလည္းခက္..
ေဘးက ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူကို ၾကည့္ၿပီး ရယ္ေနမိသည္။
YOU ARE READING
~🍂 The Way We Met 🍂~(Complete)
Romanceစိတ္ကူးယဥ္ပါေနာ္ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ကို မဟုတ္တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ပါေနာ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ Ficကိုသာ ဖတ္ၾကည့္ပါေနာ္ Fic coverက ပံုကိုinspireယူၿပီး စိတ္ကူးယဥ္မွာမို႔႔ အစကတည္းက ႀကိဳ သတိေပးပါရေစ ပံုေလးကို ဆြဲတဲ့Artistကို crdေပးပါတယ္ အစက ပံုေလးကို နည္းနည္းeditမယ္ ႀ...
