ဆူဟိုဆိုင်ထဲဝင်လာတော့ဟိုယောင်းက လက်တော့ပ်တစ်လုံးနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေလေသည်။ ထုံးစံအတိုင်းonlineကနေပစ္စည်းမှာဖို့ရွေးနေခြင်းသာဖြစ်လေသည်။ဆူဟိုဝင်ထိုင်လိုက်ပြီးဆိုင်ထဲတစ်ချက်မျှဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်သော်လည်းUminနှင့်ချန်းတို့ကိုမတွေ့ရပေ။မနေနိုင်သည့်အဆုံးဟိုယောင်းကိုသာထုတ်မေးရတော့၏။
"ကျောင်းသွားအပ်တယ် ဒိုယောင်းတို့Raviတို့ပါ ပါတယ် Uminကအဖော်လိုက်သွားပေးတာ "
သူက ဖရဲသီးဖျော်ရည်သောက်နေရင်းပြန်ဖြေလေသည်။
"ကျောင်းတောင်ပြန်တတ်နေရပြီလား အချိန်ကခဏလေးပဲကွာ ဒါဆို Kaiပါ ပြန်ရောက်နေပြီလား"
ဆူဟိုစကားကြောင့် ဖျော်ရည်သောက်နေသောဟိုယောင်းပင်သီးသွားရသည်။ သီးပြီးချောင်းပါဆိုးသွားတာကြောင့်ဆူဟိုတီသျှူးပင်ယူပေးလိုက်ရသည်။
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ကလေးမဟုတ်သူငယ်မဟုတ် အသီးဖျော်ရည်သီးရတယ်လို့ လူကြားလို့မှမကောင်း "
ဆူဟိုစကားကြောင့်ဟိုယောင်းကပါးစပ်ကိုသုတ်လိုက်ရင်းခေါင်းကိုညိတ်ကာမျက်နှာကရွဲ့တဲ့တဲ့လုပ်ပြလာလေသည်။
"မင်းကထူးဆန်းနေတာလေ Kaiအကြောင်းလာမေးနေတာကို အရင်ကတွေ့ရင်တောင် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့သူကလာမေးနေတာကို ငါမသီးဘဲနေမလား နေကအနောက်အရပ်ကထွက်လေ့မရှိဘူးလေ "
သူစကားတွေကြောင့်ဆူဟိုပင်တွေးဆဆဖြစ်သွားရသည်။သူဘာလို့Kaiအကြောင်းမေးလိုက်တာပါလိမ့်။မတွေ့မိတော့ဒီအတိုင်းသိချင်စိတ်ကစိုးမိုးသွားခြင်းဖြစ်နိုင်လေသည်။
ဟိုယောင်းငြိမ်ကျသွားသောသူငယ်ချင်းကိုတစ်ချက်မျှကြည့်လိုက်ပြီးလက်တော့ပ်ကိုပိတ်လိုက်ရ၏။ထယ်ယောင်းကိုBlackcoffeeတစ်ခွက်လာချပေးရန်လက်ဟန်ပြလိုက်သည်။ထိုကလေးကတော့ပါးနပ်ရှာသည်။ချက်ချင်းပင်သွားဖျော်ပေးလာကာ လာချပေးရှာသည်။ကော်ဖီခွက်လာချပေးမှအသိဝင်လာသောသူက ဟိုယောင်းကိုငေးကြည့်လာပြန်လေသည်။
YOU ARE READING
ချစ်လား(completed)
Romanceကျွန်တော်ဆိုတာကလေ အချစ်ဆိုတာကိုဘာမှန်းမသိခင်ကတည်းက ခင်ဗျားကိုချစ်ခဲ့တဲ့သူပါဗျ idolနဲ့fanဆိုတာကြီးကကျွန်တော်လဲအသိခင်ဗျားလဲအသိ ကျွန်တော်ကို မချစ်ရင်တောင် မလှည့်စားသင့်ဘူးလေ
