Daha iyi versiyonu ile geri dönüyorum...
Ben Karaca Güniz... OİA örgütün ilk üyesiyim dünyanın bir çok yerinde üyemiz var. Örgütün kurucusu Osman... çocukluğumun katili olan adam... Görev verdi. Cesur Zahir de olan dünyayı yerle bir edecek silah for...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar;
Ellerime siyah eldivenlerimi geçirip odan çıktım. Bu gece Cesur'un evine sürpriz yapacaktım merdivenlerden inip dış kapıya çıktım kapının önünde olan motoruma bindim. Koluma yapıştırdığım telefondan evin adresine bakıp sürmeye başladım. Arabaların arasından zikzak çizerek ilerliyorum. İnsanlar arkamdan hayranlıkla baktığına o kadar emindim ki yüzüme gülümse ekleyemeden edemedim. Kısa bir sürede vardığımda hızla motordan inip kaskı motorun üstüne bıraktım. Yüzümde kar maskesi vardı. Yüzümü saklamak için kaska ihtiyacım yoktu. Evin arka tarafına gitmeye başladım.
Duvarları çok yüksekti belime bağladığım kancayı duvarın başına atım. Kanca yer edindiğinde emin olmak için ipe hıza asılıp durdum, sağlam olduğuna karar verdikten sonra tırmanmaya başladım. Bir dakika içinde tırmanmam bittiğinde kancayı tutunduğu yerden çıkarıp belime geri taktım. Yüksekten aşağı atlayarak evin camlarına doğru yöneldim. Perdeden gördüğüm kadarıyla mutfak olan yerin camını belimdeki bıçakla açmaya çalıştım iki dakikadan fazla süreyle açtığımda hızla içeri atım kendimi, pencereyi geri kapatıp çantamdaki feneri aramaya başladım...
Baran bugün evin etrafındaki ve evin dışında olan kameraları elle geçirmişti. O yüzden evde kimsenin olmadığını biliyordum. Bir saat evvel evden çıkmıştı Cesur, maçı vardı. Ben ayarlanmıştım işimi şansa bırakmayı sevmiyorum.
Sonunda feneri bulduğumda buranın mutfak olduğuna emin oldum mutfaktan çıkıp salona çıktım istediğim yer çalışma odasıydı onu aramak için merdivenlere yöneldim ikişer üçer merdivenleri çıktığımda uzun hol karşıladı beni kapıları teker teker açıp işime yarayan odaları talan edip tekrar düzelttim girdiğimi anlamaması lazımdı. İstediğim odayı sonunda bulduğumda çekmecelerinden başlayarak aradım ama hiçbir bok yoktu gizli kutu gibiydi çalışma masasın üzerindeki bilgisayarını alıp açmaya çalıştım ama yapmadım çünkü şifresi vardı zaten olmasa şaşırırdım bu kadar karanlık bir adamın bilgisayarında şifre olmayacak ha! Çok gülerdim. Şifreyi kırmaya çalıştığımda kaç dakika, kaç saat geçti bilmiyorum. Aşağıdan tıkırtı sesleri gelmeye başladı. Baran bana haber verecekti geldiğinde neden haber vermemişti.
Hızla saklanacak yer aramaya başladım ama oda Göt kadar küçüktü masanın altına girdim fazla klişe değil mi karaca? Sanki başka çarem vardı kulak kabartıp seslere yoğunlaştım.
"Hayatım ben yoruldum yatıyorum" Bu kadın sesiydi sevgilisi mi vardı?
"Tamam" bu da Cesur'un sesiydi. Kolundaki telefona baktığımda Baran'ın aradığını gördüm geç kalmıştı. Masanın altından çıkıp balkon kapısından çıkmak için oraya yöneldim. Sürgülü kapıyı açıp aşağıya baktım siktir aşağıda balkona bakan kocaman köpek vardı. Hızla İçeri geri girdim. Köpek geldiğimde yoktu ama yeni mi gelmişti. Başka yolar düşünmem lazımdı. Girdiğim yerden tekrar çıktım eğer mutfağa ulaşırsam hemen çıkardım. Motorum ağaçların arasındaydı oraya ulaşmam gerekiyordu.
