Daha iyi versiyonu ile geri dönüyorum...
Ben Karaca Güniz... OİA örgütün ilk üyesiyim dünyanın bir çok yerinde üyemiz var. Örgütün kurucusu Osman... çocukluğumun katili olan adam... Görev verdi. Cesur Zahir de olan dünyayı yerle bir edecek silah for...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı (emre aydın -beni anla-)
Bol bol yorumlarınızı bekliyorum. Yıldızabasmayıunutmayınlütfen. Hem işe gidiyorum hem yazıyorum. Emeğimin karşılığınıalmak beni mutlu ediyor❤ sizi seviyorum...
Keyifli okumalar,
Siyah minibüsün içinde mark, İvan, cesur ve ben son planlamayı yapmıyorduk İvan elinde küçük telefona benzer şeyi bana ve Cesura uzatıp
"Bu telefonu çok ama çok acil durumda kullanacaksınız Türk istihbaratında gidecek yardımınız" Dedi İvan, elinden alıp gömleğimin düğmelerini açtım arabadakiler şokla bana bakıyordu. Yarım ağız gülümseyip işime geri döndüm mor südyenime ulaştığımda küçük telefonu içine sıkıca yerleştirdim düğmelerini ilikleyip.
"Gidiyorum" dedim ayaklanıp sürgülü kapıyı açacaktım ki bi el kolumu tutu. Kolumu tutan kişiye baktığımda. Bunun Cesur olduğunu gördüm. Soru soran gözlerle Cesura bakıp kafamı salladım.
"Lütfen dikkat et." Dedi Türkçe konuşuyordu. Cesur'un içini rahatlatmak için gülümseyip
"Edeceğim ama sende et"
Bu işin sonunda birimiz ölebilirdi. Cesur yerine ucuz canımı verebilirdim sorun yoktu. Ama Cesur'da benim için canını verirdi bundan emindim. Cesur'un ölme düşüncesi bile kalbimin sıkışması için yeterliydi kapıyı açıp dışarı çıktım.
Üzerimde siyah kot basit bi gömlek vardı ayağımda topuklu siyah botlar fazlasına gerek yoktu Sade ve sıradan olmalıydım. Topuklu botlarımın çıkardığı güzel seslerle demir kapıya ulaştım. Zile basıp beklemeye başladım çok geçmeden kapı aralandı siyah takım elbiseli uzun bi adam karşımda dikildi şirince gülümseyip
