Daha iyi versiyonu ile geri dönüyorum...
Ben Karaca Güniz... OİA örgütün ilk üyesiyim dünyanın bir çok yerinde üyemiz var. Örgütün kurucusu Osman... çocukluğumun katili olan adam... Görev verdi. Cesur Zahir de olan dünyayı yerle bir edecek silah for...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar;
Gerçekler ve yalanlar nasıl ayırt edilir ben şu an ayırt edemiyordum. Ne yapmalıyım karşımda kardeşim olduğunu söyleyen yabancı vardı. Nasıl tepki vermem lazım. Saatler geçti, insanlar gitti, Meyhane'nin kapanma saati geldi ama karşımdaki yabancı engel oldu
Fırtına öncesi Suskunluğum vardı üstümde bütün dünyam başıma yıkılmıştı. Dünyamı başıma yıkanlardan intikamı çok güzel alacaktım daha önce kimsenin görmediği Karaca Güniz geliyordu taş üstünde taş bırakmayacağım daldığım masadan gözlerimi çekip yabancıya çevirdim
"Kanıtın var mı?" Dedim hissizlikle. Hiçbir duygu yoktu bedenimde. Yabancı elini panolunun cebine atıp beyaz bir kâğıt çıkardı
"O gece sana sarıldığımda aldım. Saç telini" Dedi gözlerinden tek damla yaş aktığında göz yaşını takip ettim kâğıdı önüme bıraktığında titreyen elimle kâğıdı alım. Dörde katlanmış kâğıdı açtığımda
Rüzgâr Çeliker ile verilen saç örnekleri %99.99 uyumludur.
Kâğıt parçası elimden düştüğünde gözümden bir yaşta akmıştı "Annemiz seni çok aradı, hep kendini suçladı. Öldüğünü hiç inanmadı. Odan hâlâ duruyor annem geceleri odana girip ağlıyor. Babamızda senin kaybolduğundan beri yok bir kadınla kaçmış" nefes alamadığımı hissettiğimde hızla oturduğum yerden kalkıp kapıya koştum kapıdan çıktığımda hava aydınlanmıştı hız kesmeden koştum Antalya sokaklarında. Ciğerim sökülene kadar koştum.
Hep ailem hakkında teori üretmiştim. Sinirlenmiştim, öfkelenmiştim. Ama hiç bu yönden düşünmemiştim. Kaybolduğumu veya kaçırıldığımı düşünmemiştim.
Bedenim 'in mezarlıktan farkı yoktu...
Ayağım kaldırım taşlarına takıldığında sert bir şekilde yüz üstü yere düştüm. Kahkaha atarak sırt üstü kaldırma uzandığımda yağmur damlaları da yüzümü ıslatmaya başlamıştı. Bulutlar benim için ağlıyordu bugün göz yaşlarımla, birlikte sokağı inletecek kadar kahkaha atıyordum. Yan tarafımda hareketlilik hissettiğimde kafamı çevirip baktım yabancı namı değer Rüzgâr kaldırma benim gibi uzanıyordu gözlerimiz çakıştığında gök gürültüsü duyuldu
Benim ailem beni bırakmamıştı... Bu kadar acıyı çekmeme sebep olmamıştı...
"Annemizi görmeye gidelim mi?" Diye sordu yabancı mutlukla. Vereceğim cevaptan korkuyordu hızla yerimden kalkıp
"Gidelim ama bu şekilde değil! Bak sana üstümüz ıslak" dedim gülümsemeye çalıştım sözümü bitirdiğim gibi yabancı hemen yatığı kaldırımdan kalktı "Ciddi misin?" Dedi sevinçle emin olmak istiyordu kafamı sallayıp "ciddiyim" dedim hızla bana sarılıp etrafında dönmeye başladı kahkahalarla dönemeye devam etti
"Benim ablam varrr" diye bağırıyordu. Bu işi araştıracaktım doğruluk payını ama şu an buna inanmaya ihtiyacım vardı. Eğer yalan çıkarsa o zaman yapacaklarımı ben bile bilmiyorum sonunda durduğunda "Hadi gidelim" dedim.
