█║▌│█│║▌║││█║▌│║▌║ ®™ I'M INLOVE WITH THE ALPHA KING @All Rights Reserved 2014

IIWTAK.32

CHAPTER 32

Third Person's....

Sa kabilang bahagin ng Alabaya, kung saan naroon ang madilim na sulok,

Pumasok mula sa alaking pintuang bakal si Lovella. Napalingon naman ang nakatindig na si Orakulo paharap sa kanyang bintana na nakatalikod mula sa direksiyon ng entrada. ngunit kahit ganoon at batid nito kung sino ang dumating mula sa amoy pa lamang nito. Ang kanyang nag-iisang anak.

"Anong ipinunta mo rito?" -- walang ka gana-ganang tanong nito sa dalagang kararating lang. nakaramdam na naman ng sakit ang dalaga. Hanggang ngayon, gawin man niya ang lahat at ramdam niya pa rin na hindi siya mahalaga sa kanyang ama. Pakiramdam niya at isa lamang siyang kasangkapan na walang halaga para rito.

Ngunit sa kabila ng lahat ng sakim niyang pagnanais na makuha ang trono at kapangyarihan ng pamumuno ng Alabaya ay naging isang ama siya sa nag-iisa niyang anak... Anak niya kay Lawrelee.. Pero dahil sa pamamaraan na alam niya ito pinalaki, ay hindi nito naramdaman ang saya na maging isang bata.

Naaalala pa ni Lovella, noong bata siya... Ibinibigay naman ng ama niya ang lahat ng luho niya. Ang rangya sa buhay pero hindi niyon matutumbasan ang totoong bagay na hinahanap niya...

...Pagmamahal..

Pagmamahal.

Pagmamahal ng nanay na alam niya na hindi na niya mararanasan kailan man.

Pagmamahal ng Ama na hindi niya maabot kahit nariyan lang ito. Masyado na kasing abala ito at binubulag na ng ambisyon niya. Kaya kahit may ama siya ay parang ulila parin pagkat hindi niya ramdam.

Pagmamahal ng kapatid na hinanap niya naman sa magpinsang Rave-Hari ng Alabaya at Ivo-ang beta ng Hari ng lahat ng Alpha...

Later on, hinangad niya na rin ang
...Pag-ibig ni Rave...

Pero ganoon nga ba kahirap makuha ang lahat? ganoon na nga ba kalupit sa kanya ang tadhna na kahit ang pag-ibig man lang ng lalakeng minamahal ay hindi niya makuha? o baka naman, siya ang pionagbabayad ng kapalaran sa lahat ng kabaluktutan ng kanyang ama?

"Wala naman ho pa, gusto ko lang hong dala---" hindi ko na natuloy ang sasabihin dapat, nang putulin niya ang patuloy kong pagsasalita.

"Ilang ulit ko pa bang sasabihin sa 'yo na huwag mo akong tatawagin sa katawagang 'yan?" May diin at inis sa himig nito.

"P---pasyensiya na ho O---Orakulo," sabi nito sa ama. Nagbakasakali lang naman siya. Baka lang sakali na makakalusot. gusting gusto niya na kasi itong tawaging Papa, pero tuwing tinatangka niya ay nagagalit ito sa kanya na para bang napakalaki ng kasalanang nagawa niya rito. Kaya naman lumaki siya at nagka-isip na may sama ng loob rito.

Kaliobhasa, siya ang dahilan ng pagkamatay ng kanyang ina. Ano pa nga ba? Wala naman na siyang ibang makitang dahilan.

"May plano na ho akong naiisip, p---Orakulo," sabi niya sa ama.

Ilang sandali ring hindi ito nagsalita at parang may inisip lang saglit...

"Just do it... I don't care what it is untill you prove me the result. Alis na..." malamig na sabi nito sa kanya. Lalo lang sumakit ang kalooban niya pero hindi niya pinagtuonan pa ng pansin

"Opo, aalis na ho ako," sabi niya at walang lingon-likkod na umalis. This time, sisiguraduhin niya na makukuha niya ang nais niya. Mamahalin siya ng ama niya, at mamahalin na siya ng nag-iisang lalakeng pinapangarap niya.

Wala naman nang bago. Ipinanganak siya para danasin lahat ng sakit at pait na dala ng buhay, para maging masaya ang iba.

****

Rave's...
I can't believe magiging ama na ako! The moment she told me about our unborn Pupp, ay hindi ko na ma-i-paliwanag pa ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kuna ano ang una kong sasabihin, kung ano ang gagawin ko basta ang alam ko lang, ---masaya ako.

"Naman kasi eh! Kitang kumakain 'yung tao eh," she exclaimed no'ng mayakap ko siya ng wala sa oras. Wala na kasi akong ibag maisip pang paraan para mailabas ang nararamdaman ko. "I love you..." salitang kusa na lang lumabas sa labi ko. Pakiramdam ko, nawala ang lahat ng pagod ko sa buong maghapong trabaho at alalahanin sa buong  Alabaya.

Pinihit ko siya paharap sa akin at kinintalan ng masuyong halik sa ulo at noo niya. Ngumiti siya. 'Yung ngiti niya na una kong kinainisan sa kanya kase, ---naapektuhan ako.

"I love you too..." Tapos hinalikan niya ako sa labi. "Ang sarap naman." and I kiss her too. Lasang Guyabano. Kinarga ko siya pabalik sa kuwarto namin nang matapos siyang kumain.

"How did you findout?" tanong ko, sa kanya nang nakahiga na kami sa higaan.

"Nahilo ako kanina sa C.R. tapos tumawag sila ng Doctor. And then the Doctor confirm my situation." She kisses me on my cheeks that instantly giving me chills. Langya, dapat sa labi eh.

Ang sarap sa pakiramdam. Pero mas masarap siguro a pakiramdam kung sa labi talaga eh. 'di ba?

"Papa..." sabi ko habang naka-upo kaming tatlo sa sala with mama and papa on my side..

"What is it honney?" papa sweetly answered. Just like when he's talking with mama. Napatingin silang dalawa sa akin at hinihintay ang sasabihin ko.

"I saw you hugging and kissing mom. Why did you guys do that?" inosente kong tanong sa kanya.

Napatingin ang mama kay papa as if she's glaring at papa. "Ayan! Sabi kase mag-lock ng pinto!" pabulong na sabi niya kay papa,(na natatawa ako kapagnaaalala ko ngayon.)

"Hon, Papa hugs Me because He loves me. Parang ikaw. Papa loves you too, that's why he hugs you too," mama carefuly explains me. Pero sa lahat ng sinabi nila, ang naiinindihan ko lang ay mahal nila ako. Mahal nila ang isa't isa.

"Time will come son. Maiintindihan mo rin kung bakit nagmamahalan ang mama at papa. Kung bakit mahal ka namin. Mahal na mahal..." -- those words.. These moments are the moments na tinutukoy nila sa akin noon. At hindi ko inakalang ganto pala 'yon kasarap.

Just like now. Specialy now. Ngayon na naiintindihan ko na ang lahat. Ngayon na nahanap ko na ang babaeng pag-aalayan ko ng buhay at pagmamahal ko.

Just like my Papa to my mama...

Pumasok na naman si Orkulo sa isip ko. Hindi ako papayag. Lalo na't dalawa na silang po-protektahan ko.

Hindi ako papayag na hindi makita ng mga magiging anak ko, namin ng aking Luna ang Mundong pinaghirapan kong isalba't patatagin. Ang mundong pinaghirapan kong buohin muli mula sa muntikang pagkawasak nito ng panahong mawala ang papa at mama ko dahil sa kasakiman ni Orakulo.

Hindi ako papayag na ma-ulit ang nakaraan...

****

Ivo's...

This is way too much! Hindi ko hahayaan na maulit uli ang nangyari noon.

Na-i hilamos ko ang dalawang kamay ko sa mukha ko nang matanggap ko ang mensahe ng isa sa mga inutusan kong espiya.

From: J.A.Hopo.
Sir. Confirm. The plan is to take away the Luna. Pero hindi namin alam kung kailan nila isasagawa.

I sigh.

I try to mind link the Alpha but he's as sleep. Bukas na bukas din, sasabihin ko sa kanya ang lahat.

.....

Back from ebak---este, from the dead! Pasyensiya at ngayon lang nakapag-update at nakapag-edit.

And yeah. Sa lahat po ng nagtatanong kung i-a-update ko pa ito, the answer is... "I'll try to make it two, every week. B.C parin kasi talaga pero hindi na kagaya dati. Pero b.c pa rin. hahaha XD

At lilinawin ko po na, completed na talaga ito. Naka Major Editing lang na inabot ng 12335456879785 years. haha. So, bye! till next time!

Salamat sa pag-babasa.

HGBJ.