ZawGyi
________ညေနလည္းေဆာင္းလာၿပီျဖစ္သည္။
ေနမင္းႀကီးမွာလည္းထယ္ထယ္ဝါဝါထြန္းလင္း
ေတာက္ပေနရင္းပုဇြန္ဆီေရာင္သို႔လည္း
ေျပာင္းေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္အိမ္ျပန္ရေတာ့
မဲ့အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဒီလိုနဲ႔ေတြးၾကည့္ရင္း
အစမ္းစာေမးပြဲေတာင္နီးေနၿပီျဖစ္သည္။နည္းနည္းေတာ့ေတြးပူမိတယ္။ အိမ္ျပန္ဖို႔
ဘတ္စ္ကားရဲ႕ေနာက္ဆုံးခုံေလးမွာခ်စ္ရသူ
ေလးနဲ႔အတူတူထိုင္ကာျပန္လာေနရင္း။"ေဂ်ာင္ဂု…"
သူ႕ရဲ႕နာမည္ေလးက္ိဳေခၚလိုက္ေလေတာ့
မ်က္ဝန္းနက္ေလးေတြကကိုယ့္ဆီကိုဦးတည္ၿပီး
ရီေဝေဝႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးၾကည့္သည္။"အြန္း~……"
"ငါ…ေျဖႏိုင္ပါ့မလား…"
"စိတ္မပူပါနဲ႔~……လုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ
ကိုယ္သိတယ္~……""ငါ…ေၾကာက္ေနတယ္…"
"ေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး~…ကိုယ္႐ွိတယ္~…"
အဲ့လိုဆိုေတာ့လည္းစိတ္ထဲမွာအားကိုးရာ
႐ွိသြားသလို လုံျခဳံသြားသလိုခံစားရသည္။
ဟုတ္ပါတယ္ေလက်ေနာ္႕မွာသူ႐ွိေနလို႔သာ
အဆင္ေျပတယ္ေျပာရမယ္။ မဟုတ္ရင္
အခုထိခက္ခဲေနမလားမေျပာတက္။အစမ္းစာေမးပြဲကလည္းနီးေနၿပီသခ်ၤာေတြ
ကလည္း ေဂ်ာင္ဂုေက်းဇူးေၾကာင့္နည္းနည္း
ပိုင္ႏိုင္ေနၿပီေျပာရမယ္။ ေဂ်ာင္ဂုလည္း
စာေမးပြဲေသခ်ာေျဖရမွာပဲေလ အဲ့ဒါနဲ႔ဒီေန႔ေတာ့
စာလာမသင္လည္းအဆင္ေျပတဲ့အေၾကာင္း
ေျပာလိုက္တယ္။"ေဂ်ာင္ဂု…"
"အြန္း~……"
"ဒီေန႔စာလာမသင္လည္းရတယ္သိလား…"
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ~……အဆင္ေျပရဲ႕လား~…"
"အြန္း…ငါနည္းနည္းလည္းပိုင္ေနပါၿပီ
ဒီေလာက္ဆို 80 ရေလာက္ပါၿပီ…ဟဲဟဲ
အဆင္ေျပပါတယ္…ငါေလ…ဘယ္သူမွတ္လို႔လဲ""အဆင္ေျပတာေသခ်ာလား~……"
"ဒါေပါ့…မင္းလည္းစာေသခ်ာေလ့က်င့္
ရမွာေပါ့…ငါ့ကိုစိတ္မပူေနနဲ႔ေနာ္…"
YOU ARE READING
My Neighbour [KookJin]✔️
Romanceအိမ်နီးချင်းဆိုရင်တောင် မင်းကငါအချစ်ရဆုံး အိမ်နီးချင်း~~ အိမ္နီးခ်င္းဆိုရင္ေတာင္ မင္းကငါအခ်စ္ရဆုံး အိမ္နီးခ်င္း~~ KookJinFanfiction 🐹🐰