RÜYA

5.Bölüm : BEYAZ BİR SAYFA

İşte herşey böyle anlattığım gibi oldu artık rüyaya dalmıştım ,derin bir uykuya hazırdım.
"Amine'ciğim iyi misin?" diyerek revire girdi Emre.
"Amine'ciğin mi? Bana bak oğlum sus yoksa ben susturmasını iyi bilirim!" diye bağırdı Damla ,bu tür olaylarda süslü hanım değil Sivas kızı oluveriyo her zaman. Emre başını öne eğdi
konuşmuyodu.
"Emre dışarıya çık." dedim sakin bi ses tonu ile. Gözlerine dahi bakmak istemiyordum artık o güzel gözlerine ,o kömür gözlerine.
"A-anlamadım tatlım." dedi yüzsüzce. Şahsen ben çok açık bir şekilde dışarıya çıkmasını dile getirdiğimi düşünüyorum.
"Emre çık dışarıya dedim ,çık. Yeni mi geldim aklına? Yeni mi yer açabildin gönlünde bana? Bütün bunlar aklına yeni mi geldi?! " dedim bağırırken. Bi yandanda korkuyodum aslında onun kalbinin kırılmasından ,o benim kalbimi defalarca kez kırsada hiç çekinmeden hiç korkmadan ben korkuyodum onun kalbinin kırılmasından. Aslında orası biraz zor tabi ,kalbinin kırılması zor hem de çok zor onun kalbi buz tutmuş. Ben onun beni ben olduğum için sevmesini istedim hasta olduğum için değil. Hatta onun beni sevmesine gerek bile yoktu ,ben onun yerinede sevebilirdim bizi. Ama o bunu anlamak istemedi. Benden nefret ediyo olabilir ama mahkumlara bile son bir şans verilirken bana neden verilmedi? Buda demek oluyoki gözünde bir mahkum kadar dahi değerim yokmuş. Ne ben onu nede o beni haketmiyormuş.
Revirin kapısından bir ses geldi.
"Noluyo lan burada. Kız çık diyo çıksana işte." Dona kalmıştım. Onu görmeyeli uzun zaman olmuştu. En son okul korosunda karşılaşmıştık ,sonrasında yüzünü gören cennetlik. Zaten iyi bile anlaşmıyoduk ,yani iyi anlaşmıyoduk derken konuşmuyoduk. Ben utanıyordum o neden konuşmuyodu orasını bilmiyorum.
"Sanane lan bu Amine ile benim aramda. Sen kimsinki?!" diye bağırdı Emre.
"Ben kimim öyle mi?"
"Evet kimsin sen? Sanane Amine'den." diye bağırdı Emre. Ben o esnada elimi yüzüme sımsıkı kapatmış ağlıyordum. Başımı kaldırdım ,o esnada gözlerimin taa içine baktı kafa salladı sonrada.
"Ben Yiğit orada yatan kızın sevgilisiyim." dedi Yiğit.
"Ne? Amine bu gerçekten doğru mu?" dedi Emre. Gerçekten doğru muydu acaba? Emre'ye cevap veremedim.
"Çık git lan buradan rahat bırak bizi!" diye bağırdı Yiğit. Emre cevap vermedi yanlızca gözlerime bakıp kafasını salladı yazıklar olsun der gibi çok pişmanmış gibi baktı ve koşarak çıktı.
"Oha kanka bir dakika ya. Bu çocuk ,gerçekten mi lan?" dedi Damla.
"Ya yok kanka ne alakası var?" dedim Yiğit'in bir anda yüzü düştü ,başını öne eğdi.
"Yiğit sana gerçekten çok teşekkür ederim." dedim.
"Ne demek ya her zaman." dedi.
"O zaman artık arkadaşız de mi? En yakın arkadaşlarımdan birisin." dediğimde yüzü daha çok düştü.
"Neyse ben gideyim artık. ARKADAŞIM." dedi bastırarak. Allah allah ben yanlış şeyler mi söyledim?

1 gün sonra Cumartesi günü

Sabah yüzüme vuran güneş ışığı ile araladım gözlerimi ardından yorganı üstemden yavaşça sıyırdım ve yataktan inip camın önüne geçtim ,camı açtım o esnada bi ses geldi ,
"Pişt ,pişşt." aşağıya baktım.
"Yiğit napıyon orda?" dedim.
"Aç kız kapıyı." dedi koşarak aşağı indim ,kapıyı açtım.
"Nörüyon kız?" dedi. Ya vallaha zengin mengin ama has bir Sivaslı. Yani zenginler çok pardon çok çok çok çok kibarlarya ondan dedim. Birden bana sarıldı.
"Ayh noluyo noluyo ,aaayh!" diye bağırdım. Yiğit kulağıma yaklaştı.
"Çaktırma Emre arkanda." dedi fısıldayarak.
"Ayh burası bi sıcak oldu sanki." dedim ,güldü. Sanırım rüyam güzelleşmeye başlamıştı.
"Günaydın Amine." dedi Emre. Kendimi geri çektim.
"Sanada." dedim. Emre burada Yusuf hocalarda kalıyor çünkü babası Hulusi amca ile araları kötüymüş. Of ya keşke Hatice'yi dinleseydim bana demişti 4.Bölümde anlattım size hatırlayın. Buraya kalmaya gelmeseydim.
"Sen niye geldin lan?" dedi Emre Yiğit'e.
"Sevdiğimi görmeye geldim ne var bunda?" dedi. Oha sevdiğim dedi yiaaağğ.
"Yusuf hoca uyanınca o zaman görürsün sevdiğini." dedi sinsice gülerek Emre.
"Merak etme Yusuf hoca evde değil okulda sınıflar karıştırılacakmış o yüzden gitmişti." dedi Yiğit. Emre hiçbir şey demeden yukarıya çıktı.
"Hadi Yiğit içeriye gelsene kapıda kalma kahvaltı yaparız." dedim tabi birazda çekiniyordum.
"Vallaha hayır diyemem kurt gibi açım." dedi güldüm.
"Tamam tamam gel hadi içeriye." dedim.
"Yerim seni yiağ." dedi. Birden utandım.
"N-nasıl?" dedim.
"Iııı şey hani açımya ondan dedim yani yanlış anlama." dedi. Biraz utanmıştı çok belliydi. İçeriye geçtik.
"Ben çıkıyorum siz yapın kahvaltınızı." dedi Emre ve kapıyı sertçe çarpıp çıktı.
"Ya şey Amine sana sormadan sarıldım ama."
"Yok ya sıkıntı yok hem daha inandırıcı oldu bence." dediğimde yine yüzü düştü.
"Iııı o zaman ben üstümü değiştireyimde öyle geleyim." dedim. Yukarıya çıktım.
Mavi ,belden büzmeli ,dizimin hemen üstünde ,kısakollu elbisemi giyindim. Saçımın üstünden ve yanlarından biraz topladım ,altta biraz saç bıraktım ve arkadan bağladım. Aşağı indim Yiğit elinde bir şey çırpıyordu sanırım krepti. Vay be o kadar becerikli demek. Yanına gittim.
"Kolay gelsin şef." dedim.
"Teşekkür ederim." dedi ve güldü. Yardım etmeye başladım. Ben krep yapıyordum Yiğit ise salata yapıyordu. Birden bire bağırdı ona döndüğümde eli kanıyodu.
"Yaa iyi misin?" dedim hemen bi bez aldım ,elini avucumun içine alıp sildim.
"Derin kesmişsin çok acıyo mu?" dedim. Gerçekten çok derindi.
"Yok geçti." dedi ,ellerimi tuttu ,gözlerime baktı ,tebessüm etti.
"Yani artık acımıyo. Merak etme sen." dedi. Utandım vallaha. Kalktık sandalyeye oturdu.
"Bi hastaneye falan gidelim istersen." dedim.
"Yok gerek yok ya boşver." dedi.
"Peki sen bilirsin. Otur sen ,ben hazırlarım kahvaltıyı." dedim. Kahvaltı yaptık sofrayı topladım.
Eline pansuman yaptım.

2 gün sonra Pazartesi günü

Sabah alarm sesi ile açtım gözlerimi hemen okul kıyafetlerimi giyindim. Kahvaltı yaptık.
"Amine hadi gel bin arabaya." dedi Yusuf hoca. Tam arabaya biniyordum ki birisi kolumdan tuttu arkama döndüğümde Yiğit karşımdaydı.
"Siz gidin hocam Amine benim ile gelecek." dedi Yiğit ve hocanın cevap vermesini beklemeden kolumdan tutup arabaya bindirdi ,yanıma oturdu. Şoföre ilerlemesi manasında eli ile işaret etti. Sanırım rüyama yeni bir sayfa açma vakti gelmişti. Üstelik BEYAZ BİR SAYFA...

***

Kitabımı okuduğun için teşekkür ederim güzel insan...❤❤❤

(Yazardan not= Lütfen oy vermeyi unutmayın. Kitabım için görüşlerinizi yorumlarda belirtebilirsiniz.🤗)