Yunan mitolojisine olan hayranlığınla biliniyordun ve bir sabah gözünü açtığında mistik tanrı ve tanrıçalarla aynı odadasın
Bir dilek hakkın var neyi seçersin?
Geri dönmeyi mi?
Yoksa tanrı ve tanrıça dostlarına yardım etmeyi mi?
Hikaye konusu bana a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
Yatakta oturmuş diğerlerinden bir haber bekliyordum. Zeus'un çağırdığını öğrendikten sonra yanımdan gidip beni bir başıma bırakmışlardı. Güneş veda edercesine batıyordu. Gözlerime yorgun bir ağırlık çöktü ve kapanması için zorladı. Uyanık kalmak için direndim ama ve lakin başaramadım ve uykuya teslim ettim kendimi
Karşımdaannem ve babamı görünce koşarak yanlarına gittim ve sarıldım. 3 ay boyunca bensiz yaşamışlardı tıpkı benim onlarsız yaşadığım gibi. Etrafımı gözlerim ile tarafım ve abimi aradım. Yoktu ne abim, ne de abimden bir iz. Yoktu
Sessizce mırıldandım "Alp neredesin? Bak küçük kardeşin geldi" Alp yoktu hiçbir yerde. Yeniden konuştum "sana Alp dedim gelip kızsana bana. Nefret edersin sen, sana ismin ile hitap etmemden" yine yoktu. Babama döndüm "baba, abim yok. Nerede?" Babam başını eğip anneme kısa bir bakış attı. Korkuyla anneme baktım "anne..." dudaklarını ıslatıp konuşmaya çalıştı fakat sesi sadece ilk harfte takılı kaldı çünkü bu konuşmayı bölen şey Alp'in yere çakılan kanlı ve morarmış bedeniydi
Nefes nefese yerimden kalktım ve elimi ıslak saçlarımdan geçirdim. Sol elim göğsümün üzerinden kalp atışlarını hissetti. İçeri dolan ayak sesleri ile nefesimi düzene sokmaya çalıştım ama başarılı olamadım. Apollon ve Afrodit endişe ile yanıma gelip elimi tuttular "ne oldu Alen?" Afrodit'e bakmak istedim ama Apollon'un sorusu ile Apollon'a döndüm "iyi misin? Sakin ol gözlerini kapat ve kalbinin sesini dinle bir tek" yavaşça dediklerini yapınca sakinleştiğimi farkettim
Son kez derin bir nefes alıp yerimde doğruldum. "İyiyim, biraz daha iyiyim. Bir rüya gördüm de o yüzden kötü oldum" şaşırarak bana baktılar "rüya mı? Gerçekten mi?" Şaşkın yüzlerine aynı şaşkınlıkla karşılık verdim "evet, ne var ki rüya görmemde?" Güldüğümde Afrodit göz devirerek konuştu "senin ölümlü olduğumu unutuyorum sürekli." Apollon sabırsızca konuştu "Rüya bizim tarafımızda iyiye işaret değildir. Kötülük alametidir" dudak derimi ısırıp kopardım "ama ben sizden değilim ki" etrafı gösterdi "olabilir ama şu an bizimle yaşıyorsun. Bizim evrenimizdesin Alen. Yani bir nevi bizden sayılırsın." Yüzümü sıktım ve kafa salladım "haklısınız sanırım. Ne demek peki?" Omuz silktiler ve ayaklandılar. "Bunu kader tanrıçaları bilir yalnızca" içimden mırıldandım. Kader tanrıçaları ise ulaşılması en zor ve en tehlikeli tanrıçalardır
Zeus ile görüşmeleri aklıma gelince yataktan kalktım ve merakla onlara baktım "Zeus ile görüştünüz mü?" Kafa salladıklarında Afrodit üzerimi işaret etti "üzerini değiştir. Saçını falan da yap. Gidiyoruz buradan" şaşırarak sordum "tamam ama nereye gidiyoruz?" Cevap vermeden çıktılar
Askıdan çıkardığın tüllü pudra elbiseyi aldım ve üzerime giydim. Göğüs dekoltesi ve iki bacağımı da öne çıkaran derin yırtmaçlara güldüm ve saçımı yaparken mırıldandım "eski Alen rahibe gibi giyinirdi ama şimdi ki Alen fazlasıyla cesur ve bu Alen'e hayranım" yüzümde hayran bir gülümseme ile saçımı yatağın yanında bulduğum aynalı tarakla taradım ve geriye attım. Kaküllerimi yanlara itip alnımı açıkta bıraktım ve dışarı çıkıp beni bekleyen Afrodit ve Apollon'un yanına yaklaştım
