Yunan mitolojisine olan hayranlığınla biliniyordun ve bir sabah gözünü açtığında mistik tanrı ve tanrıçalarla aynı odadasın
Bir dilek hakkın var neyi seçersin?
Geri dönmeyi mi?
Yoksa tanrı ve tanrıça dostlarına yardım etmeyi mi?
Hikaye konusu bana a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
Üzerimden kapanan kapı ile olduğum yere çöktüm. Ellerim saçlarıma dolandı ve sinirle, kaygıyla çekiştirdi. Ellerimde kalan saç telleri ile çekiştirmeyi bıraktım ve kapıya vurdum. ''Adonis, kapıyı aç. Aç da düzgünce konuşalım'' cevap yoktu. Kapı koluna asıldım ve çekiştirdim. Kapının büyülü olduğunu bildiğim için gücümü tüketmiyordum çünkü açılmayacağına emindim. Oturduğum yerden ayaklanıp Adonis'in odasını turladım. Kıyafetlerine baktım ardından arkada duran savaş okları, kalkanı, mızrağı...
Dolaptan sonra yatağına gittim. Kitaplarda yazılan yataklar gibi değildi yatakları. Tıpkı ölümlülerin yatağı gibiydi. Yumuşacık olan yatağına oturdum ve dizlerimi karnıma cektim. Kollarım dizlerimi sardı ve sıktı. Başımı dizime yasladım ve gözlerimi kapattım. Düşündüm. Uzun uzun düşündüm
Neden burada oluşumu? Buraya nasıl geldiğimi?
Sahi... Buraya nasıl gelmiştim. Hatırlamıyorum. En son ne yaptığımı, annemle ne hakkında sohbet ettiğimizi, abimin yine hangi sebepten kavga çıkardığını ya da babamın işten dönünce bana en son ne zaman sarıldığını.... Hatırlamıyorum
Alnımda, yanağımda, göz kapaklarımda ıslak dudaklar hissettiğimde gözümü açtım ve Adonis'e baktim. Yüzünde tanrısal bir gülüş ile yanımda oturuyordu. Üzerimde kendi kıyafetlerim yoktu. Üzerimi işaret ettim ''sen mi değiştirdin?'' gülüşü devam ederken cevapladı ''çok isterdim fakat Yuli değiştirdi'' kafa salladım ve gözlerimi ondan çekip odanın içine baktım. Sıkıntılı bir nefes verdiğini işittim. Elleri yüzüme uzandığında ondan uzaklaştım ama ve lakin fazla uzaklaşmama izin vermeden tuttu ve kendine çevirdi
Öyle bir bakış attı ki yüzüme tüm yaptıklarını unutup onu affetmek istedim. "Seni kaybetmek istemiyorum. Benim için sonsuz olmanı istiyorum aynı şekilde ben de senin için sonsuz olmak istiyorum" kafamı sağa sola sallayıp uzaklaştım "olmaz Adonis, olmaz. Sen ve ben çok farklıyız. Sen tanrısın ben ise..." hemen sustum. Anlatmak istedim ama o da Zeus'un yardımcısıydı, anlatamazdım
Yanıma yaklaştı ve karşımda durdu. Sesimi taklit ederek konuştu "sen ise..." boğazımı temizledim ve güldüm. Aklıma bekaret mührü gelince acele ile konuştum "bekaretim mühürlü benim. Seninle ben olamayız işte anla Adonis" yüzüne dalga geçen ifade yerleşti. "Belki benimdir o şanslı kişi" bu sefer benim yüzüme dalga geçen ifade yayıldı ve cevap verdim "belki de değilsindir. Ares ya da Apollon ise ne yapacaksın?" Yüzü kasıldı. Üzerime tehlikeyle geldiği vakit başımı dikleştirdim ve yeşil irislerine baktım.
Yeşil gözlerini tüm yüzümde gezdirdi. En son ise gözlerime sabitledi "bozarız o zaman o mühürü. Seni kimseye yâr etmem. Duydun mu? Etmem" dedi sonunu heceleyerek
