Yunan mitolojisine olan hayranlığınla biliniyordun ve bir sabah gözünü açtığında mistik tanrı ve tanrıçalarla aynı odadasın
Bir dilek hakkın var neyi seçersin?
Geri dönmeyi mi?
Yoksa tanrı ve tanrıça dostlarına yardım etmeyi mi?
Hikaye konusu bana a...
"ÖLÜMÜNÜZ AZALEOS VE FEDOR KIZI TANRIÇA BERNİS'TEN OLACAK"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
Sustum ve kalakaldım. Şaka gibi bir cümleydi ve şaka olmasını umduğum bir cümleydi. "Komik değil" dedim ve Antea'yı yanıma çağırdığımda kolumun altına girdi ve yavaş adımlarla ilerletti. "Ben şaka yapmam B... biliyorsun" yalan olmasını umarak kafa salladım "maalesef ki biliyorum." Bunu çok sessiz söylediğim için sadece Antea duydu. Beni sakinleştirmek için birkaç kez kolumu tutan elleri kasıldı.
Tapınağa girmemle hizmetçiler yanımıza koştu ve yaraIılara müdahale ettiler. Yardıma gelen hizmetçiyi kovarak odama gittim. Aklımdan Agnes'in sözleri vardı "nişanlısınız." Birkaç keskin nefes sonrası oturduğum minderin üzerinde uyuyakalmıştım.
Kapım ısrarla çalınmaya başlandığında uykumdan uyandım ve kapıya seslendim. İçeri giren Antea aceleci ve korkmuş bakışlar atıyordu. Endişe ile yerimde doğruldum "ne oldu?" Kapıyı işaret ederek dudaklarını bir birine bastırdı. Bu bile anlamama yeter de artardı.
"Çık dışarı" dedim ve üzerimi değiştirmek için hazırlandım. Tam elime yeni aldığım elbiseyi üzerime geçirecektim ki kapı şiddetle çarptı. Aynı sakinlikle üzerimi değiştirmeye devam ederken kapıdaki kişiye ilerledim. "Zeus seni görmek istiyor" gülerek Apollon'a yaklaştım. "Tabii ki"
Ezbere bildiğim tapınağa geldim ve yukarı kata çıktım. Apollon arkamda şaşkındı ve bunu arkam dönükken bile hissediyordum. "Sen burayı nerden biliyorsun?" Arkamı dönüp çarpık gülüş atmakla yetindim. "Sence?"
Önüme geçip kapının önünde durdu ve çalacaktı ki kapıyı hızlıca açıp içeri girdim. İçerideki kalabalığa gülerek yaklaştım "idam etmişsiniz beni kendi içinizde. Eyleme dökün artık."
Zeus'un karşısına yerleşip tek kaşımı kaldırdım. Gözüm sadece Zeus'un sakin yüzündeydi. "Kimsin?" Diyen Artemis'e baktım, bu sırada Apollon'da ikiz kardeşinin yanına yerleşmişti. "Bilmiyor musun? Yazık"
"Bilmediğin kişiye kin duyacak kadar acizsin. Bana özenmelisin biraz Artemis" gözleri öfkeyle dönünce Apollon konuştu. Sesinde kırgınlık vardı "sen kimi tanıyorsun da senin gibi olacağız" dudaklarımı ıslatıp yerimde doğruldum.
"Ben her şeyi ve fazlasını bilirim Apollon. İnan bana ben karşınıza alınacak birisi değilim" dedikten sonra kafamı işaret ettim. "Hepsi burada. Senin bana aşık olup Artemis ile kavga etmen"
"Zeus'un gecenin bir yarısı korkudan karısının yanından kalkıp dışarı çıkması. Daha nicesi" gülerek baktım yüzlere. Öfkesi belli olan Zeus hışımla kalkıp üzerime eğildi. "Atın bunu zindana ben konuşturmayı bilirim" dedi ve gitti.
