Yunan mitolojisine olan hayranlığınla biliniyordun ve bir sabah gözünü açtığında mistik tanrı ve tanrıçalarla aynı odadasın
Bir dilek hakkın var neyi seçersin?
Geri dönmeyi mi?
Yoksa tanrı ve tanrıça dostlarına yardım etmeyi mi?
Hikaye konusu bana a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ Etrafa kısaca göz gezdirerek tepkileri izledim. Herkesin yüzünde aynı korkunun izleri vardı. Kimisi ağlıyor, kimisi güçlü durmaya çalışıyordu ama göz bebeklerine yansıyan ışık korkularını çok fazla belli ediyordu.
Dişlerimi birbirine bastırdım ve başımı dikleştirip öne çıktım. "Peki siz kimsiniz?" Tüm gözler, istisnasız tüm gözler bana döndü. Yanıma yaklaşan kadına bakmadan havada süzülen adama döndü bakışlarım.
Gülünce belli olan kırışıklıklara baktım. Tanımak istiyordum ama tanımıyordum. Gözlerimi zor da olsa kadına çevirip güldüm. "Cesur... Sevmem" kafa salladım. "Size göre olanlar aptal mı olmalı?" İnci gibi dizili dişlerinde dilini gezdirdi ve ısırdı. "Senin gibi aptal cesareti olanları sevmem. Akıllı olan bizi karşısına almamalı tatlı şey" diyerek çeneme dokununca yüzüme gülümseme yayıldı.
"Dediğiniz gibi olsun da, gerçekten siz kimsiniz?" diye yinelediğimde sorumu görmezden geldi. Arkasında duran adam gözlerini kırpmadan izliyordu ve bakışları çok rahatsız ediciydi. Sırtımı dikleştirdiğim vakit adam yanıma yaklaşmaya yeltenmişti ki Apollon'un sesi ile durdu ve eski sert tavrına büründü.
"Ne işiniz var burada?" kaşlarımı çatıp Apollon ile yanında asil bir şekilde yürüyen kardeşine baktım. Hiç bir şeyden korkuları yok gibilerdi ve çok güzel duruyorlardı. Apollon belli etmeden arkasına geçmem için işaret verdi. Dediğini yapacaktım ki kolumu sıkan birisi hareketimi engelledi. Zar zor hareket edip karşımdaki sırıtışın sahibine baktım.
Vesta'nın savaşçıları savunmaya geçmişti ki tek bir hareketle karşılarında yer aldım. Apollon dişlerini sıkarak adama döndü ve konuştu "seni öldürürüm Damon." Kollarımda ilerlemeyi reddeden kanı hissediyordum ki Damon serbest bıraktı fakat yine de gitmeme izin vermedi.
Kafa karışıklığı içinde etrafa bakındığım sırada kalabalığın en gerisinde parlayan bir çift siyah inci gibi gözleri gördüm. Çekik gözleri sinirden daha da çekik duruyordu. Dişlerini birbirine bastırmış izleyen Agnes'in arkasında bir şeyler yapan Tamina ve Medusa dikkatimi çekti. Tamina, Medusa'nın eline tutuşturduğu otları ezmesi için havan vermişti.
İlgimi onlardan çekip beni tutan adama, Damon'a çevirdim. Çarpık dişleri tıpkı Agnes gibi sinirden birbirine bastırılmıştı. Yanında duran kadına bir hareket yaptıktan sonra bedenimi serbest bıraktı. Bir çuval misali yere yıkılan bedenime karşın yine de başımı dikleştirip Damon'a baktım. Apollon'a bakmadan Apollon'un arkasında en uzakta duran Agnes'e bakıyordu.
Kısa bir anlığına çenemi tuttu ve dudaklarını dudaklarımın üzerine örtmesiyle şok oldum ve hareketsiz kaldım. Geri bıraktığında gözüm önce sinirle bakan Agnes'e ardından ise Damon'un üzerine atılan Apollon'a döndü.
