XV• Altın Kanatlı Aγαπητός

131 12 46
                                    

"ÖLÜM... O KADAR ÇOK KORKARDIM
Kİ HATTA. "

"BEN ÖLÜMÜ CANLI SANARDIM"

▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️

Karşımdaki yaratığa şaşırarak baktım. Aziz Veliaht demişti bana fakat ne için olduğunu asla söylememişti. Herkes şaşkındı sadece Agnes değildi

Üstelemedim çünkü Agnes yani... Agnes

Minotor önden önden gidiyordu ve peşinden de biz. Salak gibi peşine takılmıştık belki de bizi öldürecekti. Ama hayır, öldürmek isteseydi bunu yapardı çoktan

Agnes önüme geçip beni korumuştu. Garip bir şekilde hoşuma gidiyordu bu durum. Kafamı sağa sola salladım ve etrafa bakındım. Minotor'un ne olduğunu anlamaya çalıştım. Nasıl bir yaratıktı bu?

İnsan desen değil, hayvan desen değil. Ağzımdan ne çıktığını bilmeden sordum. "Nesin sen?" Minotor'un hırıltılı nefesini işittim ardından da gülüşünü.

"Bilmem genelde yarı insan, yarı boğa derler" bana döndü ve pis dişlerini göstererek sırıttı. "Sence neyim ben?" Durdum ve yüzünü inceledim. Gerçekten de bir boğaya benziyordu kafası ve vücudu da bir insan. Omuz silktim ve güldüm.

"Sen kendini ne hissediyorsun? Mesela ben kendimi ölü gibi hissediyorum aam sorsan ben de bir insanım" Minotor cevabımdan memnun olmuş bir tavırla sırıttı ve yürümeye devam etti.

Nereye gittiğimizi sorma cesaretini kendimde bulamamıştım. Herkes korkuyordu ve ben bu korkunun kokusunu alıyordum. Ne kadar gittik hiçbir fikrim yok ama bacaklarım bana ihanet ediyordu. Yere düşmemek için Vesta'nın koluna girmiştim

Sonunda Minotor durdu ve etrafa bakındı. O anda izlenme duygusu beynime hücum etti. "Kim var burada?" Minotor garip bir şekilde yüzüme baktı. "Kim mi var? Sen, ben ve senin uşakların" Medusa karşı çıkacak gibi elini kaldırdığında Agnes gözlerini kocaman açıp susturdu

İtiraz ederek dinledim. Medusa ve Tamina kendi aralarında fısıldaşıyorlardı. "Susun bir" diye bağırmamla anında sustular. Etrafa bakıp gözlerimi kapattım. Uzak bir yerden nefes alıp verme sesleri duyuluyordu ancak tam olarak yerini kestiremiyordum.

Agnes yanıma yaklaştı bunu kokusundan anlamıştım. Gözlerini kapattığına emindim. "İyice dinle. Yerini öğrenmeye çalışma kim olduğunu öğrenmeye çalış" dediklerini uyguladım. Sanki... Sanki bir baykuş gibi

Kafamı yukarı kaldırdım ve kapalı gözlerle yeniden dinledim. Ağacın tepesinden geliyordu nefes alıp verişi. Agnes'e güldüm ve ağacın tepesini işaret ettim. Minotor'a baktım

BEN TANRIÇAYIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin