TATBİKAT

5. Bölüm: Tatbikat

Selamlar yeniden herkeseee <3 Yeni bölümle geldim bu akşamm

Öncelikle bu bölümü zorlukla yayınladım çünkü çok önceden yazdığım bir bölümdü (daha kitabı duyurmadan yazdığım zamanlardan) ve geçen gün girdim baktım ki bölümün yarısı yok :) Asıl bomba yeri yani tanıtımın yer aldığı kısım gitmişti, bende hatırladığım kadarıyla (birkaç yerleri unutmuştum ama önemli olaylar değildi) tamamen yeniden yazdım. O yüzden bir tık zorlandım ama yetiştirdim bölümü.

Emeğinin karşılığını almak ve motive olmam için lütfen oy vermeyi unutmayın, okunma sayısı ile oy sayısı arasındaki fark çok uçuk :( Yorum yaparsanız da çok mutlu olurumm, geçen bölüme yorum yapan herkese ayrı ayrı teşekkür ediyor ve bu bölüme de bekliyorumm 🖤

Bugün biraz uzun oldu konuşma :) Artık sizi bölümle baş başa bırakıyorum. Keyifli okumalar...

5. Bölüm: Tatbikat 

*

"Ama hikayeler aynıysa en iyi yan karakterler anlarlar birbirlerini."

 

*

Kafe oldukça hoş ve tatlı bir yerdi. İçerideki insan sayısı iki elin parmağını geçmezdi. Bu kendimi güvende hissetmeme sebep olmuştu, kalabalık bana her zaman korkutucu gelirdi çünkü.

Aren'in arkasından ilerleyip kafeye tam anlamıyla girmiştik. Aren birini arar gibi gözüyle etrafı tarıyordu. Bu sırada köşede bir masaya doğru yürüyordu. Sadece onu takip ederek seçtiği bir masaya gittim. Toplam dört sandalye olan masanın sandalyelerin birini çekip oturunca, karşısındaki sandalyeden birini de ben çekip oturdum. Yerine yerleşirken üstündeki şalı çıkartıp kenara koydu, ben de aynısını yaparken hâlâ etrafa bakıyordu. Kime baktığını soracaktım ama garsona göz attığını düşündüm. Bir elini havaya kaldırıp garsonu çağırınca düşündüğüm şeyi doğrulamış oldu. Garson gelene kadar parmağıyla masada ritim tutturdu. Bense düşüncelerin içinde yine kayboluyordum

Bundan sonra ne yapacaktım? Hadi yarını bir şekilde atlattım, diğer günler? Her gün Aren yanımda olamazdı, bu günlerin geceleri de vardı. Nerede uyuyacaktım? Ayrıca ihtiyaçlarım olacaktı. Acaba beni merak(?) ederler miydi anne babam? Bana ulaşmak için bir şey yaparlar mıydı?

Umut etmeyi bırakmadın mı hâlâ?

Sende haklısın, bırakmalıyım bunu artık...

Garson masaya gelmişti.

-"Buyrun efendim, ne alırdınız?"

-"İki tane salep alalım..." Bana döndü "Tarçın?" dedi, kafamla onayladım."Tarçınlı olsun."

-"Tabii efendim, hemen getiriyorum."

Tam garson masadan ayrılacakken Aren durdurdu.

-"Adem abi burada mı?"

-"Adem Bey, odalarındalar."

-"Benim geldiğimi söyler misiniz?"

-"Tabii ki Aren Bey."

Aren'i tanıyorlardı demek ki. Adem kimdi? Bu mekanı öylesine gelmemiştik o zaman.

-"Salep seviyorsundur umarım?"

-"Sorun yok." dedim çünkü şu an sadece sıcak bir şeye ihtiyacım vardı. Sıcak su olsa bile razıydım."Mekanın sahibini tanıyorsun galiba?" dedim dayanamayarak.