-"Gençler, bugün biraz sonra okulumuzda deprem tatbikat yapılacak." dedi.
*
"İki dakika sonra siren çalacak ve herkes bir dakika sırasının altına çök-kapan taktiğini yapacak. Bir dakika dolduktan sonra ben size komut...
Uzun bir süreden sonra yeni bölümle geldim 🤓 O yüzden özlediğimizi düşünüyorum ve daha fazla uzatmıyorum. Bölüm size emanet <3
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13. Bölüm: Tek Şans
Mutluluk gerçekten varmış... Duygular yeri geldiğinde tam anlamıyla hissettirebiliyormuş kendini. Alışılmış duygular bir anda yıkılabiliyormuş.
Tam şu anda, kafenin kasasının arkasında deli gibi atan kalbimle bunu anlamıştım. Şimdiye kadar gerçekten mutlu olacağımı hissetmemiştim. Ama hayat bazen güzel olabiliyormuş.
Kulağımdakiuğultularnetleşincedaldığım o paradokstan çıkmıştım. Nemli gözlerimi yavaşça aralayınca başımda bekleyen Doğukan'ı gördüm. "Aren, iyi misin?"
İyi değildim hemde hiç değildim. Mükemmel ötesi derecede mutluydum. Sadece iyiyim demek şu ana hakaret sayılırdı. Ben hayatımda hiç olmadığım kadar duygulu ve sevinçliydim. Hemde küçük bir çocuğun saf mutluluğu kadardı bu hissettiğim...
"E-evet!" dedim yarı sırıtmış bir halde. Başımıza birkaç çalışan birikmişti ama Doğukan onları dağıtmıştı. O da yanıma çökmüş, bir eli omzumda iyi olup olmadığımı merak ediyordu. Ben cevap verdikten sonra ayağa kalktı ve bir elini de bana uzattı. Elini tutarken "Gel, bir su iç. Kendine gel!" dedi. O şok etkisiyle hiçbir şey demeden onu takip ettim. Bedenim tüy gibi hafifti sanki. İçim kıpır kıpırdı. Ayakların yerden kesilmesi deyimini tam anlamıyla yaşıyordum. Sanki dünyanın en mutlu insanı bendim.
Öyle de sayılırdım.
Mutfağın yaylı kapısını açınca köşede kalan, küçük masanın sandalyesine yerleşirken Doğukan su almaya gitmişti. Burada çalıştığım süre boyunca birbirimize yakınlaşmış ve birer dost olmuştuk. Yaşadığım her şeyi olmasa da çoğu şeyi biliyordu. Eflal'in durumunu da biliyordu ve büyük ihtimalle onunla ilgili olduğunu tahmin etmişti. Yüzünde benim yerime mutlu olduğunu belirten bir ifade vardı.
