TATBİKAT

8. Bölüm: Perdenin Ardındaki Gerçekler

Hepiniz bölüme hoş geldinizz

Keyifli okumalar diliyorum ama oy ve yorumları lütfen unutmayın...

8. Bölüm: Perdenin Ardındaki Gerçekler

Hayatın adalet kavramı diye bir şeyi yoktur. Adalet ne bilmez. Neyi kime eşit dağıtacağını hep karıştırır. Önündeki yere güzellikler savururken arkasında kalan kısmı görmez. Algısı farklıdır.

Eflal ve Aren, hayatın önündekilerle ilgilenirken arkasındakileri göremedikleri kısımdaydılar. Sürekli karanlıkta kalmışlardı. Onları aydınlatacak ışıkları yoktu, hiç olmamıştı. Hayata gözlerini açtıkları andan itibaren mutluluk yanlarına uğramamıştı. Çünkü acıyla kardeşlerdi, acının olduğu yerde mutluluğun kırıntısı aranmazdı.

Onlar bir eve sahipti ama yuva kavramını bilmiyorlardı. Onları, sadece dünyaya getirmiş birer anne ve babaları vardı ama aileleri yoktu. Hiçbir şeye sahip hissedememişlerdi hayatları boyunca. Zaman onları içine kapatmış ve birer beden parçalarından ibaret yapmıştı. Anne ve babalarından yedikleri azar yüzüne kimseye karşı kendini savunamamış, görmedikleri sevgi yüzüne kimseyle arkadaş olamamışlardı. İnsanlar onlara hep soğuk bir duvar gözüyle bakardı ama o duvarın arkasında yaşananları kimse umursamazdı...

(OLAY YERİ)

Ülkenin dört bir yanı bu haberle çalkalanıyor, gündemde bu konu işleniyordu. Herkesin ağzında o haber vardı.

OKULDA YAŞANAN DEPREM!

Ambulansın acı çığlıkları tüm şehri ağlatıyordu. Yıkılan okul binasından geriye koskoca bir enkaz kalmıştı. Her yerden okulun çevresini saran sarı şeritler içeriye görevliler dışında kimsenin girmesine izin vermiyordu. Tam bir mahşer alanı gibiydi. Kurtarma ekipleri enkazdan öğrenci kurtarmaya çalışıyor, sağlık çalışanları ise kazazadelerin durumuyla ilgileniyor ve hastaneye kaldırıyordu. Bir yandan ise tüm basın buradaydı; gazeteciler, spikerler, kameramanlar... Deprem olduktan birkaç saat sonra tüm şehre ardından ülkeye yayılmıştı. Artık herkes biliyordu bu depremi. Televizyonda, sosyal medyada, gazetede boy boy manşetler yer alıyordu.

ÖĞRENCİ DOLU OKULDA DEPREM FACİASI!

İÇERİSİNDE YAKLAŞIK 600 ÖĞRENCİ BULUNAN OKUL BİNASI ÇÖKTÜ! ÖĞRENCİLERE ULAŞILAMIYOR...

TÜM ŞEHİRDE OLAN DEPREM SADECE BU BİNAYI YIKTI! BU DURUM OKULUN YAPISIYLA İLGİLİ ŞÜPHE UYANDIRDI!

VELİLERDEN BÜYÜK İSYAN! YÜZLERCE VELİ OKULUN ÖNÜNDE ÇARESİZCE HAYKIRIŞLARINI SÜRDÜRÜYORLAR...

ÖĞRENCİLER SAĞ SALİM BİR ŞEKİLDE KURTARILABİLECEK Mİ? AKIL ALMAZ FACİANIN TÜM DETAYLARI HABERİMİZDE...

Uzayıp giden kabarık bir liste oluşmuştu. Herkes bir şeyler söylüyordu. Okulun önünde onlarca veli çocukları için ağlıyor ve yardım diliyordu. Yarım gün geçmesine rağmen kurtarılan öğrenci sayısı çok azdı. Sağlık çalışanları ve kurtarma ekipleri durmadan çalışıyorlardı.

Bu kargaşadan her velinin olduğu gibi Eflal ve Aren'in ailesinin de haberi olmuştu. Aren'in ailesi buradaydı ama Eflal'in ne annesi ne de babası buradaydı. Haberi duymuşlardı ancak işlerinin yoğunluklarından (!) dolayı olay yerine gelmemişlerdi. Kötü bir şey olsa ulaşırlar diye kendilerini rahatlatıyorlardı. Eflal enkaz altında ölüm kalım savaşı verirken onlar rahatlarını düşünmüşlerdi.