Ben kendi kalbinde tutsak olan o kızım.
Her nefesimde harlanan ateşimin mimarisiyim.
Sıcak gecelerin soğuk mevsimiyim.
Ben kabusum.
Ben külüm.
Ve kalbime sıcak bir adamın aşkını sığdırdım.
"Sen ölmeyi seviyorsun Ay Parçası, ben ise her seferinde sen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güzel yorumlarınız ve eleştirileriniz benim için çok önemli. Yorum yaparsanız çok mutlu olurum ❤
-
1 HAFTA SONRA
Zamanın hiçbir yerine sığamayan acılarım yüzünden hep yok olmak istemiştim. Hiç var olmamış gibi, hiç yaşamamış gibi... imkansızı istemekti bu. Ölümden de kaçamazdın ölüm sana gelene kadar yaşamaktanda. Son intihar girişimimde kanadı kırık bir kuştum, büyük bir mucize gerçekleşmiş, iyileşmiştim. O kafesin dışına çıksam bile yakalanmak hiç zor değildi. Kaçmıştım, kaçmıştım ve şimdi kurtulmuştum. Ben artık özgür bir kuştum.
Yeniden doğmuş gibiydim.
Geçmişime dolanan ip kopmasa bile artık beni boğmayacaktı, biliyordum.
Aral'ın dizinin üstündeki kafamı kaldırmadan elimi yüzümdeki eline götürdüm. "Hissediyorum," diye mırıldandım yavaşça. "Geçmişimden gelen yaralar artık acıtmayan bir ize dönüştü. Dokunduğumda yalnızca hatırlayacağım." Aral tuttuğum elimi okşadı bu seferde. "Sana tüm bunların geçeceğini söylemiştim." Gözlerimi açıp yüzüne baktığımda huzurlu bir ifade gördüm. İçtenlikle gülümsedim. "Ve söylediklerinin hepsi oldu. Büyücü müsün sen?"
"Hmm," diye mırıldanırken gülmemek için kendini tuttuğunu görebiliyordum. "Şimdi sırlarımı çaktırmayalım."
Ufak bir kahkaha attım.
"Seni yakaladım büyücü bey."
"Daha çok sana büyülendim güzelim."
Kalbim yavaştan hızlanırken elini dudaklarıma götürüp ufak bir öpücük kondurdum. "Biz şimdi karı koca mıyız?" Bunu idrak edip keyfini çıkartma tadı bile alamamıştım. "Hmm," dedi tekrar. Dudaklarında arsız bir tebessüm oluştu. "Öyleyiz sanırım." Eli yüzümden yavaşça belime doğru kaydı. Henüz babamı yeni gömdüğümüz için bu gerçeği yeni yeni sorguluyorduk. Zorlu bir haftanın ardından böyle huzurlu bir günün tadını çıkartmak beni inanılmaz derecede mutlu ediyordu. Sevdiğim adamın dizlerindeydim. Bundan öte başka hiçbir şey istemiyordum şu anda.
"Seni sevdim." Aral'ın mırıldanışının ardından bakışlarımı ona çevirdim. "Beni sevdin mi? Artık sevmiyor musun?" Yüzündeki tatlı gülümsemeden dolayı endişe duymasam bile kaşlarımı çattım. "Seni hep sevdim Mehir. Dünde, bugünde, yarında ve önümüzdeki yıllarda da hep sevdim. Seni ölene kadar sevdim." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. "Geleceği mi gördün sen?" Büyülenmiş gibi yüzüme bakarken, "Öldükten sonra da seviyorum." Dedi. Oradaki sonsuzluktan bahsettiğini anladığımda nefes almayı bıraktım. Beni ölene kadar seveceğine emindi. Beni öldükten sonra bile sevmeye devam edeceğine de emindi. "Seni sonsuza kadar seviyorum ay parçası."
