A Gangster's Lover: Series Book 6; Ken Josh Martin

CHAPTER 3

Chapter 3

     NARITO ngayon si Liam sa teacher's office. Sa opisina ng guro niya. Pinapunta siya nito para pangalan at mag-sabi ng kung ano-ano sa kaniya na hindi naman niya na-iintindihan. Hindi niya alam kung anong mga pinag-sasasabi nito.

"Hope this nonsense will end soon." He thought.

"Liam." Napatigil siya sa pag-lumbaba at umayos ng tayo ng tawagin siya ng kaniyang guro. Bumalik siya sa realidad. "Are you listening?"

Tumango na lang siya upang hindi na humaba pa ang usapan na ito.

"What did i just said?" He asked seriously.

Bahagya pang nanlaki ang mga mata niya dahil hindi naman talaga niya napakinggan ang sinasabi nito kanina. Ngumiti na lang siya at pinasingkit ang kaniyang mga mata, sabay kamot sa sariling batok. "I didn't remember it, what is it again, sir?"

"You didn't remember or you're not listening."

Napa-nguso na lang siya at napa-pout. Uwian na kasi at gusto na niyang umuwi, tapos itong cruel niyang guro ay hindi man lang siya pinapalabas. He's been here for maybe an hour.

"Sir," lumapit siya dito at kinalabit niya ang laylayan ng damit pang-guro nito. "Can i go home?" Umakto pa siyang nagpapa-awa. Sana nga lang madala sa awa ang binata.

"Let go of me." He coldly said and in the depths of darkened tone.

Agad niyang binitawan ang damit nito at iniwas ang kaniyang tingin. Nagmamaktol na mas lalo pa niyang na-inguso ang kaniyang mga labi.

"As i've said earlier, you need to be punished for being rude to me."

Awtomatiko siyang napabaling dito habang kunot ang kaniyang noo. "Am not rude to you, sir. Ikaw nga ang rude sa'ki—"

"Quiet!" Naputol na lang ang iba pa niyang sasabihin ng mag-taas ito ng boses.

Napatahimik na lang siya at ipinag-patuloy naman nito ang sasabihin.

"For your punishment, you need to solve this mathematical problem." Inilahad nito sa kaniya ang isang papel kung saan naroon na ang tanong at sasagutan na lang niya.

Napatingin pa siya habang blangko ang isip niya. What is he ordering again? Solving mathematical problem?

"Sir, i don't know how to sol—"

"That's not my problem. Makaka-uwi ka lang kapag nasagutan mo na 'yan." Pabalang pa nitong sagot.

Grabe naman! Ganito ba talaga ang kailangang punishment? Mas mabuti pa pala kay Nate, pinag-linis lang ito ng science lab, mas madali pa kaysa dito sa mathematical problem na ito. Talagang pinahihirapan siya ng guro.

Ganun pa man ay wala naman siyang magagawa, kundi ang malakas na mapa-buntong hininga. Ano nga ba ang magagawa niya? Kundi ang sumunod.

Kinakabahan niyang sinilip ang kapiraso ng papel kung saan naroon ang tanong. Napakamot pa siya sa kaniyang ulo ng makitang limang tanong ang naroon at lahat ay nakakapag-palugaw sa kaniyang utak.

Gamit ang ballpen ay iyon ang ginawa niyang pang-kamot sa ulo niya.

Binasa niya ang isang tanong. "3,678,690×1=?"

Ilang beses siyang nagpakawala ng isang malakas na buntong hininga. Naba-blangko talaga ang utak niya.

Oo at kaya niyang sagutin ang multiplication, pero hindi 'yung ganito na sobrang haba. 1-to-10 multiplication table lang kaya ang sa ulo niya. At ang iba pa, hindi na niya alam.

At dahil nga niya na sagot ang unang tanong binasa naman niya ang pangalawa. "862,927-862,926=?"

Bakit ganun? Sobrang hihirap ng tanong na narito? Nakaka-inis, talagang pinahihirapan siya ng binata. Talagang pinahihirapan pa siya.