A Gangster's Lover: Series Book 6; Ken Josh Martin

CHAPTER 7

Chapter 7

      MADALI lang para kay Liam na maubos agad-agad ang frappe na in-order niya. And he was still hungry, his stomach is still crumbling. Hindi pa sapat ang frappe lang.

Binalingan naman niya ng tingin ang kaibigan, bumaba ang kaniyang tingin sa frappe nitong hawak bago muling ibinalik sa kaibigan ng tumingin ito sa kaniya.

Nagpakawala siya ng isang nagmamakaawang titig. "Gusto mo pa niyan?" Turo niya sa hawak-hawak nitong frappe.

Kumunit naman ang noo nito, "why?" He asked.

Binigyan niya ito ng matamis na ngiti. "Akin na lang." Sabi niya.

"May laway —"

"Okay lang." He cut his words off.

Agad niyang ininom ang frappe at talagang nanuot sa kaniyang panlasa ang sarap niyon, "hmmm, tasty."

Wala pa sigurong isang minuto ay naubos na niya agad ang frappe, bumaling siya sa kaibigan na animo'y nawawala sa sarili. 'Yung itsurang blangkong-blangko ang isip.

"Hey?" Pag-tawag niya dito habang winawagayway niya ang kamay sa harap ng mukha nito. "Are you okay?"

"Liam, may bakit mo ininom 'yung frappe? May lawa—"

"Why can't i? Masarap kaya 'yung frappe. Bakit ba?" Inosenteng tumitigi siya sa mga mata nito.

Narinig niya ang pag-buntong hininga nito. "Forget it. Never mind." He said.

Naikunot na lang niya ang kaniyang noo. Bakit ba? Anong masama sa ginawa niya? Tch. Minsan talaga, weird din itong kaibigan niya.

"Let's go somewhere else. May iba pa akong gustong kainin." Sabi pa niya at muling pinagsalikop ang kamay nilang dalawa ng kaibigan at hinila na naman niya ito.

Tumatapat sila dito sa fast food restaurant. Agad nanubig ang bagang niya. Hmmm, mukhang makakain na naman siya ng masarap.

"Gusto mong kumain diyan?" Tanong ni Nate sa kaniya.

Nahihiya naman siyang kinagat ang pang-ibaba niyang labi. Wala nga pala siyang pera, hindi naman pwedeng ililibre na lang siya lagi.

Isang buntong hininga ang tumakas sa kaniyang ilong.

"Let's go, don't starve yourself. I'll pay." Sabi nito at ito naman ang himila sa kaniya papasok.

And his emotion suddenly changed, from a sad and disappointing emotion to happy and joy.

Matapos um-order ni Nate ng pagkain para sa kanilang dalawa, ay humanap naman sila ng mauupuan. And luckily they found one.

Excited siyang umupo habang ang mga ngiti ay nasa mga labi parin niya. Nanunubig na ang bibig niya, habang ang tiyan niya ay nag-rereklamo na. Kailangan na nitong malamnan.

"You're really into food, Liam." Nate said with a teasing smile.

"Of course, dahil naniniwala ako na walang mabubuhay na tao kung hindi kakain." Itinaas pa niya ang isang daliri na animo'y nagpapangaral.

"Yeah, yeah, you're right."

Naputol ang kanilang pinag-uusapan ng dumating na ang waiter, dala ang pagkain na in-order ni Nate. Inilalapag palang ng waiter ang mga pagkain ay gusto na agad niyang nalantakan at kainin. Gusto na agad niyang kumain. Hmm..

At ng makaalis na ang waiter agad siyang kumain. Nanuot sa kaniyang bibig ang masarap na pagkain na halos ikapikit ng mga mata niya.

"This is so delicious, Nate. Try this one." Kumuha siya ng pagkain gamit ang chopstick niya at inilahad niya sa bibig nito. "Come on eat." Sabi niya ng hindi ito kumibo.