A Gangster's Lover: Series Book 6; Ken Josh Martin

CHAPTER 44

Chapter 44

          MALALIM NA ang gabi ngunit hindi pa magawang makatulog ni Liam. Pa'no ba naman siya makakatulog? Kung may baril na nakatutok sa kaniyang likod. Kung hanggang ngayon ay nararamdaman niya ang pagkalalaki ng binata sa kaniyang likod, batid niyang mahaba at malaki iyon. Ngayon pa'no niya magagawang makatulog?

Isa pa doon ang pagyakap nito sa kaniya. Yes he do felt safe on his hug, but feeling Ken's dick poking on his back, means his not safe. His safe but not. Damn it!

Ni hindi nga siya mapakali, ni hindi niya magawang maka-kibo, ano ba 'yan? Mas malala pa sa holdap itong nangyayare sa kaniya. Ilang oras na kasing naka-tutok ang sandata nito sa likod niya.

Damn!

Panay panay ang mabibilis na pag-hingang pinapakawalan niya, at paminsan-minsang pag-lunok sa kakaibang nararamdaman niya dulot sa pag-tusok sa kaniyang likod. Hindi rin niya magawang ikalma ang kaniyang puso na ubod bilis ng pag-tibok. Damn it!

Kinapitan niya ang kamay ni Ken at akmang tatanggalin niya iyon ngunit mas lalo lang naging mahigpit ang ginawa nitong pagyakap sa kaniya. At mas lalong dumidiin ang pagkiskis ng naninigas nitong pagkalalaki sa pang-upo niya.

Damn it! This is frustration. He was so frustrated.

Everytime he moves, then Ken's hug become even tighter.

Fuck!

Nakaramdam siya ng kakaibang kiliti ng maramdaman ang mainit nitong hininga na tumatama sa kaniyang batok. He felt like something inside his body burning. He was burning in hot.

Huminga siya ng malalim at ipinikit ang mga mata, ngunit agad din naman niyang naimulat. Pumihit siya paharap sa binata. Kitang-kita niya ngayon sa malapitan ang gwapo nitong mukha. Ang makakapal nitong mga kilay, ang medyo singkit nitong mga mata. Ang makinis nitong mukha. At matangos nitong ilong hanggang sa ibaba niya ang tingin.

Nakarating ang kaniyang tingin sa mala-rosas nitong labi. Kumikinang sa rosas nitong kulay. Hindi din maikakaila ang magandang hugis niyon.

Ang labi ni Liam na minsan na niyang natikman, ngayon tuloy naiisip niya kung magagawa ba niyang matikman muli ang mga labi nito.

Bumaling ang kaniyang tingin pataas, hanggang ang tutok naman ng tainga nito ang makita niya. Mamula-mula iyon at halatang malambot. Pakiramdam tuloy ng katawan niya na gusto niyang kagatin iyon at panggigilan.

Shit! What is he thinking? What am i thinking? Fuck!

Iniwasan na lang niyang hindi mag-isip. Basta nakatitig lang siya sa mukha ng binata ng mga ilan pang oras. Hanggang sa tuluyan ng bumigat ang kaniyang mga mata at hatakin na siya pumikit at maka-tulog...

Nagising si Ken kinabukasan. Unang bumungad sa kaniya ang binata, tahimik itong natutulog habang nakayakap sa kaniya. Sumilay ang ngiti sa kaniyang mga labi ng mas lalong humipit pa ang yakap nito sa kaniya.

Ngunit sa kabilang banda ay nag-aalala siya. Nag-aalala siyang baka paggising nito ay matakot na naman ito tulad noong mga lumipas na umaga. Na sa tuwing gigising ito, umiiyak at takot na takot.

Muli niyang pinagmasdan ang mukha ng binata. Kita niyang komportable at maaliwalas naman ang mukha nito, siguro ngayon ay wala siyang dapat ipangamba.

Ilang oras lang siya sa ganoong posisyon. Ang tumitig sa natutulog na binata, habang ang ngiti ay naka-ukit na sa kaniyang mga labi.

Nakita niyang gumagalaw na ito, hanggang sa imulat nito ang mga mata at mag-tama ang mga tingin nilang dalawa.

Saglit na nagkatitigan bago ito nag-iwas ng tingin. Agad din nitong inagaw ang nakayakap nitong kamay sa kaniya at binigyang distansiya ang pagitan nila.