A Gangster's Lover: Series Book 6; Ken Josh Martin

CHAPTER 47

Chapter 47

           UMAGANG walang tulog si Liam. Ni hindi man lang siya pinatulog ng dalawa niyang kaibigan. Damn.

Bumangon na siya na animo'y walang nangyare. Binalingan pa niya ng tingin ang dalawa na ngayon ay kay himbing-himbing ng tulog. Bihis na rin ang mga iyon na parang wala lang.

Napailing-iling na lang siya at humakbang patungo sa pinto. Binuksan niya iyon pagkatapos ay lumabas.

Diretso naman siya sa silid na inukupa nilang dalawa ni Ken. Narito naman sa kaniya ang card kaya madali lang para sa kaniyang buksan ang pinto.

Diretso siya sa kama at pasalampak na humiga doon. Kahit pa kaya nakikita niyang tirik na ang araw, ay hindi iyon naging problema sa kaniya. Tinalukbong niya ang kaniyang buong katawan ng kumot at doon ay ipinikit niya ang mga mata.

Dahil nga magdamag siyang walang tulog ay naging madali lang para sa kaniya na hatakin ng antok.

Ilang oras pa ang lumipas ng mahimbing niyang pagkakatulog, bago siya nagising. Inunat pa niya ang sariling katawan habang hihikab-hikab.

Naimulat niya ang mga mata ng makaamoy siya ng mabangong niluluto. Isa lang ang nasa isip niyang iyon. Ken is here.

Mabilis siyang bumangon at nag-tungo sa kusina. Agad niyang natagpuan doon ang binatang kagabi pa niya pinaka-hihintay. Nakatalikod ito sa kaniya habang nag-luluto.

Naka-suot ito ng tanging apron lang at boxer. Nilapitan niya ito ngunit hindi siya kumibo. Nag-kunwari siyang nag-tungo sa ref na animo'y may kukunin.

"Gising kana pala." Anito.

Binalingan niya ito ng tingin matapos ay agad din naman niyang iniwas.

Uminom siya ng tubig at nilisan na niya iyon. Diretso siya sa salas at doon ay isinandal niya ang ulo sa sofa.

Gustohin man niyang itanong kung saan ito nanggaling ngunit hindi na lang niya ginawa. Ano nga ba ang karapatan niya? Isa lang siyang estudyante nito.

Tsaka ano nga ba ang pake niya kung isang gabi itong nawala? Hahayaan niyang gawin nito ang gusto nito. Sino nga ba naman siya para tumutol?

But he told you that he love you? Pagsalungat ng kaniyang kabilang panig ng isip.

"Then i don't care." Ang tanging nabulalas niya. Saka lang niya na realize na masyado palang napalakas ang boses niya ng makita niya si Ken na nasa harapan niya nag-tatanong.

Nakaramdam siya ng hiya para sa kaniyang sarili.

"Sinong kinakausap mo?" Mapang-usisa at kuno't noong tanong nito.

Agad naman siyang mabilis na umiling. "Did you finish cooking? Can i eat now? Nagugutom na ako e." Pag-babago niya ng kanilang pinag-uusapan.

"I-I'm almost finish, just wait a little bit." He said sounds like not believing him before passing forward to the kitchen.

Gusto niyang kastugin ang kaniyang sarili. Baka isipin nito na nasisiraan na siya ng bait. Damn it!

Wala siyang nagawa kundi ang sundan ito. Umupo siya sa bangko kaharap ang lamesa at hinintay na lang niyang maluto ang niluluto nito.

Inilapag nito sa ibabaw ng lamesa ang pagkain matapos maluto. Hinubad na nito ang apron, ngayon ay wala na itong saplot pang itaas na suot. Tanging boxer na lang ang suot nito kung saan kitang-kita ng mismong mga mata niya ang malaking bumubukol doon.

Agad niyang naiwas ang tingin. Damn it! Bakit habang tumatagal ay nagiging iba ang ugali niya? Parang mas lalong natutukso ang mga mata niyang tingnan ang katawan nito, lalong-lalo na ang bumubukol sa boxer nito. Damn it! This isn't good!