Aparecium { dutch harry potter fanfiction }

16. Opening

Hi dipshits, ik heb 30 cm van mijn haar afgeknipt en aan Kika gegeven. Ik hoop dat ik er een kind blij mee heb gemaakt want hij of zij heeft het harder nodig dan mij. Ik mis mijn lange haar totaal niet omdat ik weet dat het goed was maar nog begrijpen sommige mensen dat niet pff. De reacties waren zo verschillend. De meeste vonden het wel leuk maar er waren veel jongens (waaronder mijn "bestfriend") die het niet mooi vonden omdat ze "kort niet mooi vinden bij meisjes". Sorry maar ik heb het voor een goed doel gedaan en ik heb geen zin in reacties zoals "wtf heb je met je haar gedaab?!? Waarom?*?! Is echt lelijk". Ik heb niet om hun meningen gevraagt lol. Zie je mij boeie dat zij me nu niet meer mooi vinden? Nah interesseert me niet. Heb ik die reacties van hun nodig? Nope. Zo'n kinderen irriteren me echt. Sorry dat ik jullie hiermee lastig val MAAR UGH ik doe het om iemand anders blij te maken en ik ben in ieder geval niet zo'n egoïst als hun. Alles doen om mooi te zijn enzo..

-

Ik ben echt addicted aan 80's rock. (bed of roses - bon jovi)

Ik hoop dat jullie het hoofdstuk leuk vinden.

-------

Toen ik naar beneden liep voor het ontbijt en ik niet meer mijn bos haren over mijn rug en in mijn nek voelde kriebelen was het alsof ik geen enorme ballast meer mee hoefde te zwoegen. Altans, ik miste mijn haar evengoed.

Toen ik de salon binnenliep en Draco daar zag zitten had ik verwacht dat ik rood zou worden maar in plaats daarvan barstte ik in lachen uit vanwege zijn verbaasde gezichtsuitdrukking.

Op de lange tafel stonden al allerlei etenswaar. Ik schoof de stoel die tegenover Draco stond naar achter en liet me er iets te hard op vallen omdat de stoel een krakend geluid maakte.

'Wat heeft mijn moeder met je gedaan?' fluisterde hij, nog steeds verbluft.

'Wat? Niet mooi?' vroeg ik toen ik een hand door mijn korte haren haalde.

'Het is niet wat ik gewend ben,' zei Draco aarzelend,' maar ik moet toegeven dat het je niet verkeerd staat.'

Mijn haren waren nu kort en dan bedoel ik ook echt kort. Mijn haren golfden nog steeds en hier en daar zag je een pijpenkrulletje maar het was niet meer de bos kroeserige haren.

Mevrouw Malfidus kwam net de salon ingelopen toen Draco 'niet verkeerd' zei sloeg ze vrijwel direct een hand voor haar mond.

'Niet verkeerd?!' riep ze. 'Asjeblieft Draco, als je een compliment maakt doe het dan goed! Hoe heb ik je opgevoed?! Zeg dan dat het haar beeldig staat. Nee, nee, prachtig, adembenemend, fabileus!'

Ze legde een hand op mijn schouder en keek me aan.

'Trek je er niks van aan. De meeste mannen zijn niet zo goed met woorden.'

Even lachte ze om haar eigen woorden en toen verdween ze weer de keuken in als een luidruchtige geest.

Ik vond dat mevrouw Malfidus ongelijk had. Draco was een jongen die beter om kon gaan met woorden dan veel andere jongens die praatte alsof ze een of ander onverstaanbaar Afrikaans dialect praatte.

'Geef me even de mand met brood, wil je, kort koppie?' vroeg Draco nadat hij zijn keel beschamend had geschraapt.

Ik gaf hem het rietenmandje met bruinbood aan en keek zelf de tafel rond.

---

Na het eten had Draco gevraagt of ik even met hem naar buiten zou gaan zodat we konden ontsnappen aan al die chaos die in het huis plaatsvond. Mevrouw Malfidus en Muldir waren binnen aan het zwoegen en alles klaar aan het maken voor het bal. De gasten zouden om acht uur 's avonds arriveren.