Aparecium { dutch harry potter fanfiction }

22. Hush

Er kwam een vrouw de kamer  binnen gelopen die verward om zich heen keek met een triomfantelijke grimas op haar gezicht. Ze had een bos donkere, onverzorgde krullen rond haar porseleinen witte gezicht hangen. Haar gezicht was hoekig en ze had een ietwat kromme neus. Haar donkere ogen scande als het ware de kamer en zodra ze mij zag lachte ze haar  bruingelige tanden bloot.

Ik wilde iets zeggen, maar voordat ik dat kon doen had de vrouw haar toverstok op me gericht en sprak ze een spreuk over me uit.

'Geomanni Pesternomi.'

Ik voelde hoe mijn hele lichaam verstijfde en ik mezelf niet meer kon verroeren door de verstijvingsspreuk die ze over me had uitgesproken.

Bellatrix van Detta liep een rondje om me heen en knikte goedkeurend. 'Je hebt mijn haar, zie ik,' siste ze in mijn oor. Haar kakelende lach die volgde joeg me de stuipen op het lijf en even was ik blij dat ik me niet kon bewegen, dus ook niets kon zeggen.

Ik zag in mijn ooghoek hoe Draco's kaak verstrakte. Hij schraapte zijn keel.

'Ah, Draco,' zei Bellatrix, die haar ogen even naar Draco toe liet glijden ,' neefje van me. Goed je te zien. Je begint steeds meer op je vader te lijken.'

Ik zag hoe Draco zijn wenkbrauw omhoog trok en haar een knikje gaf. 'Tante,' zei hij met zijn kaken nog steeds op elkaar geklemd terwijl hij een blik op mij wierp.

Bellatrix stak haar hand op als gebaar dat Draco zijn mond verder moest houden en haar haar gang moest laten gaan. Nog een keer liep ze een rondje om me heen en inspecteerde ze de rest van mijn lijf. Ik voelde haar ogen in mijn rug prikken toen ze even achter me bleef staan en een akelig gevoel trok door mijn roerloze lichaam.

'Ik had verwacht dat je meer op me zou lijken,' zei ze lichtelijk verbaast.

Voordat ze nog iets kon zeggen kwam mevrouw Malfidus de kamer ingelopen die met een verafschuwde blik het tafereel aanschouwde. Ze liet haar ogen van mij naar haar zuster glijden en toen naar haar zoon, Draco, die er verloren naast stond. Mevrouw Malfidus had haar haar weer in een strakke knot gewurmd en kraste met haar rood gelakte nagels langs een houten kast die tegen de muur stond, om Bellatrix' aandacht te trekken.

'Bella,' zei ze waarschuwend. 'Dit meisje is je dochter, in hemelsnaam.'

Mijn moeder draaide haar hoofd om en haar gezicht klaarde op. 'Cissy,' zei ze meteen, waarbij ze haar adem inhield. Haar aandacht was geheel gericht op mevrouw Malfidus en niet meer op mij.

Mevrouw Malfidus haalde haar toverstok tevoorschijn uit het zwarte gewaad dat ze aan had getrokken en voor de tweede keer voor vandaag richtte iemand een toverstok op me.

'Finite,' fluisterde ze, waardoor ik verlost werd uit de greep van de verstijvingsspreuk. Even wierp ze een verontschuldigde blik op me, maar daarna richtte ze zich weer tot haar zus, die naar haar toe was gelopen en haar armen lichtjes om Narcissa had geslagen.

Ik keek om naar Draco die aanstalten maakte om op de bank te gaan zitten, maar weer op stond toen mijn vader de kamer binnen kwam gelopen.

'Ah, kijk eens aan,' zei Voldemort met een arrogante grijns, waarbij zijn rechtermondhoek meer omhoog bij krulde, op zijn gezicht. 'De zussen zijn weer herenigt. Net zoals moeder en dochter.'

Hij keek me strak aan en vervolgde toen. 'En vader, natuurlijk.'

Bellatrix maakte zich los van mevrouw Malfidus en grijnsde naar haar Heer. 'Mijn Heer,' zei ze met een knikje en dezelfde gemene grijns die meteen op mijn vaders gezicht verscheen. In Bellatrix ogen glinsterde iets kwaadaardigs en een verlangen naar iets wat ze al heel lang niet meer had gedaan.