Aparecium { dutch harry potter fanfiction }

21. Schaakmat

Toen ik mevrouw Malfidus weer terug volgde naar het gewone, minder riskante gedeelte van het huis en haar achterna liep naar de huiskamer, zat daar Draco die meteen opkeek toen ik de kamer in liep. Ik probeerde mijn gezicht in plooi te houden en niet te veel te denken aan het Gruzielementen-verhaal, al was ik er nog steeds beduusd van. Zijn ogen volgde mijn bewegingen en ik plofte naast hem neer op de bank, zonder oogcontact met hem te maken.

'Wat ben je aan het doen?' vroeg ik luchtjes. Ik legde mijn handen in mijn schoot en draaide mijn hoofd naar hem om. Zijn ogen stonden verward, maar ik probeerde er niet te veel aandacht aan te besteden en keek hem vragend aan.

Na mijn luchtige vraag stond Draco's gezicht strak en hij haalde zijn schouders op. 'Ik was jullie aan het zoeken eigenlijk, maar ik had het opgegeven. Jullie waren nergens te vinden. Waar waren jullie?'

Ik keek mevrouw Malfidus aan die naar de keuken wilde lopen, maar voordat ze door de deur liep wierp ze een waarschuwende blik op me.

'Vrouwendingen. Strikt geheim,' antwoordde ik.

'O, kom op,' zei Draco lichtelijk geïrriteerd.

'Nou, als je het zo graag wilt weten; mijn maandverband was op. En ik moet bijna ongesteld worden dus wilde ik wat bij me hebben, voor het geval dat.'

Draco trok een gezicht. 'O, jasses.'

Ik hield mijn handen omhoog. 'Hé, jij wilde het weten.'
Ik deed hard mijn best om een glimlach te onderdrukken en ik beet op mijn lip om niet in lachen uit te barsten vanwege Draco's verafschuwde gezichtsuitdrukking.
Ik hoorde voetstappen op de trap en besefte dat mevrouw Malfidus ons bewust alleen had gelaten, om te praten.
Toen ik naar Draco's gezicht keek zag ik hoe hoekig zijn gezicht werkelijk was en hoe zijn gezicht bestond uit strakke, scherpe lijnen. Zijn wangen vielen lichtelijk naar binnen waardoor zijn jukbeenderen erg opvallend oogde. Ik herinnerde me opeens de angst die ik had gevoeld toen men vermoedde dat Draco een Dooddoener was en zelfs nu voelde ik nog een beetje van die angst, omdat ik het nog steeds niet zeker wist. Toen ik daarover nadacht viel me nog iets in dat al een tijdje aan me lag te knagen als een irritante hamster waar men alleen het vervelend knarsende geluid van zu opmerken.
'Draco?' vroeg ik voorzichtig.
'Mhh?' Hij draaide zijn hoofd niet om, om me aan te kijken, maar staarde inplaats daarvan naar de vloer, die heel interessant bleek te zijn.
'Mag ik je iets vragen?'
'Jezus, Amiya,' mompelde hij,' zeg het.'
'Herinner je je nog die keer toen ik tegen je opbotste, op de eerste avond van dit jaar?' begon ik langzaam.
'Ja, onze eerste ontmoeting,' zei hij knikkend.
'Wist je toen al dat ik de dochter was van...mijn vader?' Ik sloeg mijn armen onzeker over elkaar en wachtte op een antwoord.
Eerst leek hij iets te willen zeggen, maar sloot hij zijn mond en het enige wat hij deed was zijn hoofd schudden.
'Maak je je zorgen dat ik je alleen maar wil vanwege je afkomst?'
Er rustte een uitdrukking op zijn gezicht die ik niet kon plaatsen. Hij leek bezorgt en ook weer gekweld door de gedachte. Het enigste waar ik aan kon denken was dat hij had gezegt dat hij me wilde.
'Nee,' stelde ik hem gerust. 'Natuurlijk niet.'
'Dan vanwaar deze vraag?' Zijn stem klonk schor en hij keek op. Zijn grijze ogen hadden de kleur vernomen van een grauwe, donkere lucht en boorde door de mijne.
'Uit nieuwsgierigheid,' antwoordde ik behoedzaam.
'Ah.' Hij klonk niet overtuigd en draaide zijn hoofd om, om vervolgens weer naar de grond te staren.
'En nog iets,' fluisterde ik verlegen.
Ik stopte een kort plukje haar achter mijn oren en keek naar mijn handen die losjes in mijn schoot inelkaar lagen gevouwen.
'Ben je nou een...een Dooddoener?' piepte ik. Het zou me niets verbazen als hij het niet had gehoord omdat de woorden amper over mijn lippen kwamen.
Draco leek even na te denken. 'Bijna.'
Toen frostte ik mijn wenkbrauwen. 'Hoe bedoel je bijna?'
'Ik bedoel,' snauwde hij geïrriteerd,' dat ik binnenkort word ingelijft.'
Mijn mondhoeken krulde naar beneden in een verafschuwde grimas.
'Dus, dan word je een van mijn vaders schaakpionnetjes. Een toren, een loper, de koning of een dame. Het draait er allemaal om hoeveel waarde je daadwerkelijk hebt en hoe waardevol jij jezelf maakt, is het niet? Je gaat een rol spelen in dit spelletje dat ze spelen en wie weet wie de schaakmat zet.'
Het was eruit voordat ik er echt had over na kunnen denken. Draco's handen die losjes overelkaar hadden gelegen verstrakte en ik hoorde hoe zijn tanden zachtjes kraakte omdat hij zijn kaken hard op elkaar dicht klemde.
'Wie bedoel je met 'ze'?' vroeg Draco zonder dat hij zijn mond ook maar een beetje opende.
'Ik neem aan dat in een schaaksspel mijn vader en zijn aanhang rood zouden zijn. De witte partij, mijn vaders vijanden, zouden mensen zijn zoals Harry Potter, waar hij om een of andere reden een wrok tegen koestert netzoals al de dierbaren en beschermers van de jongen. En ik denk dat bij de witte partij ook alle mensen horen waar mijn vader angst bij heeft gezaait of pijn en verdriet bij heeft veroorzaakt. Dat schijnen er vele te zijn.'
'En bij welke partij tel jij jezelf?' vroeg Draco. Het kwam er fel uit, maar ik hoorde vaag een angstige trilling doorklinken in zijn stem.
'Jij hebt besloten om bij de rode pionnen aan te schuiven. Alhoewel ik betwijfel of het jouw of je vaders keuze was. En ik zal eerlijk tegen je zijn, Draco. Je zou veel waardevoller zijn voor de witte partij dan voor de rode. Bij de rode partij zou je hooguit een paard kunnen worden en bij de witte partij misschien zelfs een dame of een koning waard.
Ik daarintegen weet nog niet waar ik voor heb gekozen. Ik weet niet wat voor een snode plannetjes mijn vader is aan het smeden en waar ik in het schaakspel van hem sta geplaats.'
Draco's handen leken zich te ontspannen en ook zijn kaken hingen nu losjes van elkaar af. Hij greep naar mijn hand en vlocht zijn vingers door de mijne.
'Waar jij gaat, ga ik.'
En deze vijf simpele woordjes maakte mijn dag goed.
Ik legde mijn hoofd onhandig tegen zijn schouder en haalde een keer diep adem.
'Ik mag van mijn vader, ik citeer: 'niet meer met je flikflooien.''
Draco grinnikte. Ik voelde de trillingen uit zijn keel tegen mijn achterhoofd. Hij sloeg een arm om mijn middel.
'Je weet wat ze zeggen, toch? Regels zijn er om gebroken te worden.'
Ik prikte met een vinger in zijn buik. 'Oei, je bent inderdaad zoals ze zeggen op school. Een en al trouble,' grapte ik.
'Zeggen ze dat echt over me?' vroeg hij. Het leek alsof hij gevleid was.
Ik keek naar hem op met een uitdrukking op mijn gezicht die wilde zeggen 'jezus-meen-je-dit-nou?' en sloeg mijn armen om zijn nek heen.
'Hou je mond, idioot,' mompelde ik net voordat ik hem naar me toe trok en onze lippen elkaar raakte.
Het eerste wat hij deed was verschrikt zijn ogen open sperren maar toen hij door had wat er aan de hand was legde hij zijn vrije hand in mijn hals en kroelde ermee door mijn korte haar. Er zaten geen klitten meer in mijn haar, waar ik erg dankbaar voor was, omdat het gênant zou zijn geweest wanneer hij met zijn hand was blijven vast hangen in mijn haar.
Toen ik de kus onderbrak nam ik even trillerig adem. Mijn t-shirtje was iets omhoog gekropen en ik voelde zijn aanrakingen op mijn blote huid, van mijn nek en onderrug, gloeien.
De hand die door mijn haar had gewoeld gleed naar de binnenkant van mijn bovenbeen.
Ik staarde even als een zombie voor me uit en voelde tintelingen door mijn hele lijf trekken.
Draco drukte een natte, zachte kus op mijn kaak en vervolgens in mijn nek. Ik voelde zijn warme adem als een deken die iemand om mijn koude lichaam heen sloeg, tegen me aan kriebelen. Hij schoof mijn mouw langzaam omlaag en drukte nog een kus op mijn schouder.
Toen ik zijn vingers steeds meer naar een warmere plek voelde kruipen van mijn onderlichaam draaide ik mijn hoofd om. Ik keek in zijn smekende grijze ogen en vervloekte mezelf voor het feit dat mijn vader me zou vermoorden als hij erachter zou komen.
Zijn ogen bleven de mijne aankijken toen hij mijn mouw omlaag schoof en mijn schouder kustte. Ik slikte en beet op mijn lip.
Zijn hand die op de onderkant van mijn rug rustte kroop onder mijn T-shirt. Met zijn vingertoppen maakte hij cirkels op mijn rug.
Ik merkte dat hij even zijn adem inhield omdat ik onverwachts mijn been, om zijn middel sloeg en ik hief mezelf, met mijn gezicht naar hem toe, op zijn schoot. Netzoals de vorige keer, alleen was dit geen krakkemikkig houten bankje, maar een fatsoenlijke, met stof bekleedde, sofa.
Onze neuzen raakte elkaar aan en onze lippen waren nog geen millimeter van elkaar verwijdert. Onze gezichten waren zo dicht bijelkaar dat ik zijn zware ademhaling maar al te goed hoorde en ik de hitte die van zijn wangen afstroomde voelde gloeien tegen mijn huid.
Draco hield zijn gezicht een beetje schuin en streek even lichtjes met zijn lippen over de mijne, alsof hij me wilde uitdagen.
Hij bleef me aankijken alsof hij wachtte op een antwoord, dus besloot ik het initiatief te nemen en mijn lippen ruw op die van hem te drukken. Het was alweer een korte kus die ik al snel onderbrak, om hem te plagen. Maar voordat ik me volledig kon wegtrekken beet Draco zachtjes in mijn onderlip en sabbelde er een fractie van een seconde in, voordat hij me los liet. Er rustte een grijns op mijn gezicht en zijn ogen twinkelde geamuseerd.
In een snelle beweging trok hij mijn gezicht naar het zijne toe en zoende me. Zijn lippen waren zacht en plakkerig.
Hij opende, met behulp van zijn kaken mijn mond en liet zijn tong naar binnen glijden. Onze tongen botste onhandig maar raakte al snel verwikkeld in elkaars aanrakingen.
Draco smaakte naar pepermunt en naar peperduiveltjes, die op de tafel hadden gestaan.
Er klonk een laag gegrom ergens diep vanuit zijn keel dat mijn mondhoeken omhoog liet krullen.
Onze tongen botsten tegenelkaar als woeste golven in de oceaan, die zich uiteindelijk weer samen zouden voegen.
Ik haalde mijn hand weg van zijn gestroomlijnde borstkast en liet hem rusten in zijn halslijn.
Ik schoof iets naar voren zodat hij zijn hand, die nog steeds tintelingen veroorzaakte bij mijn onderlichaam vanwege de nabijheid van zijn vingers op mijn bovenbeen, weg moest halen omdat hij anders geplet zou worden. Zijn hand gleed van mijn bovenbeen naar mijn heupen. De hand vond de rand van mijn broek en trok hem een beetje omlaag waardoor je een stukje zag van mijn simpele, zwarte onderbroek.
Hij wreef met zijn vingers over het blote stukje huid en onderbrak onze innige zoen even.
Toen hij me aankeek was het enige wat hij deed enkel glimlachen en drukte hij een teder kusje op mijn mondhoek. Daarna drukte hij meerdere kussen in mijn nek en snoof hij mijn geur op.
Zijn ogen gleden even over mijn lijf waardoor ik me ongemakkelijk voelde, dus besloot ik om hem weer naar me toe te trekken en te kussen, zodat hij zijn aandacht op iets anders kon richten. En net voordat onze lippen elkaar weer zouden raken had hij in een handomdraai zijn eigen T-shirt uitgetrokken en ving ik een glimp op van zijn gespierde, volmaakte lijf.
Dit keer voelde de kus veel intenser, waarschijnlijk ook omdat onze blote huid elkaar raakte en over elkaar streken, bij iedere beweging.
Hij streelde mijn rug en begon mijn hele gezicht te kussen, maar net voordat ik de kans kreeg om hem pesterig terug te kussen, trok hij zijn t-shirt weer aan en gooide me van zijn schoot af.

Vragend keek ik hem aan.

'Niet meer,' verzuchtte Draco. 'We kunnen dit niet meer doen.'

Toen hoorden we buiten stemmen en wisten we dat het tijd was om onze verschijning er minder wild uit te laten zien en netjes naar de tv te staren, alsof we niets anders hadden gedaan, want als mijn vader ons zo zou aantreffen zou hij ons beide levend villen.
En niet alleen daarom:
Mijn moeder was gearriveerd.
Haaaai loves, super bedankt voor 3,19k reads en 244 stemmen ilysm en bedankt voor het lezen. Idk wat jullie hiervan vonden. Beetje crappy oops. Leave comment wat je drvan vond !