OVERDOSE (BXB 3) ✔

OD 5

Ayus na ang lagay ni Famil nang mga nakaraang araw nailipat narin ito sa maayos na kuwarto.

Kahit marami trabaho ay mas pinili kong bantayan at alagaan si Famil.

Famil is like a little sister to me.

Hinawakan ko ang kamay nitong mahina dahil sa mga gamot. Awang-awa ako kapag nakikita ko itong mahina.

Napatingin ako sa pintuan ng maranig kong bumukas iyon. Nakita ko si Riex na may dalang paper bag at water bottle.

Tumingin ito sa akin bago pumasok at isarado ang pinto. Nagtungo ito sa tabi ko at inilagay sa katabing lamesa na katabi ko lang din doon ang paper bag na dala nito.

"Kainin mo 'yan. Dumaan ako sa restaurant mo."Sambit nito bago kumuha ng isang upuan at tumabi sa aking tabi.

Huminga ako ng nalalim dahil pinapakalma ang dibdib ko dahil sa ginawa nitong pagtabi.

Damn! Hindi naman ako ganito noon ah?! Kahit na nga malapit ito sa akin ay hindi nagiging ganito ang reaction namg katawan ko dito!

Tumingin ako dito ng nakaupo ito sa tabi ko."Bakit ka pa doon bumili ng mga pagkain?"Tanong ko dito.

He looked at me with awe.

"Your favorite is there. So why not?"Balik na tanong din nito sa akin habang nakakunot ang noo.

His thick brows are up. And his red lips was up too.

"Hindi ko alam na alam mo pala yung favorite ko?"I grin and shook my head.

"Ilang taon na tayong magkaibigan. You think I don't know what you want to eat?"Nahimigan ko ang hindi maganda sa boses nito na parang naiinis o galit pero hindi inilalabas.

"Why your face like that?"Tanong ko dito.

Hahawakan ko sana ang mukha nito pero mabilis nitong hinawakan ang kamay ko at inilapag iyon sa hita nito.

Nanlaki ang mga mata ko dahil mas inilapit pa nito ang kamay ko malapit sa pagkalalaki nito!

"You don't know what you doin' to me. Grezen Pelosi. You are always innocent."Seryosong sambit nito habang mahigpit ang hawak sa aking kamay.

Binabawi ko ang kamay ko ngunit hindi nito iyon binibitawan habang nakatingin sa akin ng madilim at seryoso. Ang kulay dark green na mata nito ay iba ang kislap.

"You know what? I don't know about my feelings towards you. Hindi ko alam kung bakit gusto kitang palaging nakikita ng maayos at gusto kitang samahan. You are always in my mind. Hindi kana umaalis sa isip ko."Umiwas ito ng tingin bago unti-unting binitawan ang aking kamay.

Ako naman ay hindi alam ang sasabihin dahil sa mga sinabi nito.

Did he confess to me?

Sobrang lakas ng tahip ng dibdib ko na parang may humahabol sa akin kahit na nakaupo lang ako at nakatingin dito habang walang masabi.

Hindi ko alam ang sasabihin ko o magiging reaksyon ko!

"You no why? I wanted to get out of this fucking my feelings for you but I can't. Hindi ko alam kung paano ako makakaalis..."Pumikit ito ng mariin at lumunok.

Nakita ko iyon dahil nakatingin lang ako dito.

Bubuka pa sana ang bibig nito at magsasalita ngunit dumaing si Famil dahilan para sabay kaming mapalingon dito at ito na rin ang nag-alis ng kamay kong hindi ko alam na nasa hita parin pala nito kahit na binitawan na kanina pa.

Nakita kong nagmulat ito ng mga mata at agad iyong tumama sa amin.

"Hey. Are you okay now? Are you feeling well now? Tell me."Sunod-sunod na tanong ko dito na puno ng pag-aalala.

Binalak nitong umupo ngunit hindi nito iyon nagawa kaya ang kamay ko ay marahang hinawakan ang likod nito upang tulungan itong makaupo. Nang tuluyan na itong nakaupo ay nagsalita ito na nauuhaw daw kaya kinuha ko ang water bottle na dala ni Riex at ayun ang ibinigay dito matapos kong alisin ang seal niyon at mabuksan.

Nakalhati nito ang laman ng tubigan.

"O-okay n-na po a-ako."Nanghihinang sambit nito ng maibaba ang bote.

"You always says. Okay ka lang kahit hindi Famil."Mahinang sambit ko dito bago hinawakan ang buhok at hinaplos iyon.

Hindi ito nagreklamo o umiwas para alisin ang kamay ko sa buhok nito.

"Hindi ko po alam. Ginawa ko po iyon dahil may mga boses na nagsasabing gawin ko iyon. Lugmok na lugmok na po ako. Hindi ko po alam kung bakit ko sinunod iyon."Pagsasabi nito ng totoo.

Nakita kong may tumulong luha sa mga mata nito kaya mabilis kong kinuha ang aking panyo sa bulsa ag ibinigay kay Famil na ipinupunas ang likod ng kamay.

"Anxiety attacked."Bulong ko.

Ayun ang dahilan kung bakit ginawa nito iyon. May mga bumubulong na tapusin na ang buhay kapag umaataki ang anxiety ng isang tao.

I was in that situation years ago.

"If your anxiety attacked you can call me. I will buy you phone."Mahinang usal ko dito.

"Hindi na po, hindi kona po gagawin ang bagay na 'yon. Na realized ko pong this is my second chance in life. Hindi kona po gagawin 'yon."Mahina ngunit puno ng sensiridad na sambit nito.

Hindi ko alam kung bakit napayapa ako sa sinabi nito. I know that's hard to do. Because I honestly said that to myself. But years before I get out to that Anxiety.

Hinawakan ko ang kamay nito at masuyong tinignan.

"The life is too important to us. Don't waste it to the other things na hindi mahalaga. Don't waste it to the nonsense things."Seryoso ngunit marahan na sambit ko dito.

Tumango ito at ngumit sa akin ng napakaganda kaya hindi ko maiwasan na lumambot ang puso ko.

Sandali kaming natahimik ng tumayo si Riex at kinuha ang paper bag. Inilabas nito ang mga pagkain na galing sa restaurant na pagmamay-ari ko.

Tumingin ito sa akin bago ibinigay ang mga inilabas doon.

"You two need to eat. Anong oras na hindi pa kayo kumakain."Sambit nito ng makuha ko ang ibinigay nito at mabilis na iniiwas ang mga mata sa akin.

Hindi ko muna isinasaisip ang sinabi nito kanina lang. I want to talk to him in privately. Hindi dito sa ganitong sitwasyon. Kailangan ko munang alagaan si Famil bago ko ito kausapin.

Binuksan ko ang Tupperware na para kay Famil ng mabuksan ko iyon ay ibinigay ko dito ang Tupperware ibinigay ko din dito ang fork and spoon.

Aayos na sana ako ng upo para buksan naman yung Tupperware na nasa hita ko ngunit wala na iyon doon.

"Here, eat it."

Napatingin ako kay Riex na hawak ang Tupperware. Iniuman nito iyon sa akin kaya kinuha ko iyon together with the fork and spoon.

"Ikaw hindi ka kakain?"Tanong ko dito ng makitang dalawang Tupperware lang ang nasa loob at alam kong ang iba doon ay ang nga sweets at fruits na kinakain ko kapag natapos kumain.

Umiling ito bago isinandal ang ulo sa balikat ko at pumikit.

"Kumain na ako kanina bago pumunta dito, I'm still full."Sambit nito na nakapikit.

Dahil sa sinabi nito ay amoy ko ang hininga nitong amoy mentol na may kasamang sigarilyo. Ngunit mas lalong nagpabilis ng tibok ng puso ko ang ginawa nitong pagsandal ng ulo sa aking balikat sa harap ni Famil.

Tumingin ako kay Famil na namumula ang mukha habang nakatingin sa amin.

Napaiwas din ako ng tingin dahil sa hiya at hindi malaman na dahilan.