catboy ↦ hyunin ✔

19

Kendimi yine çalışma odama kapatıp çizimlerime gömüldüğüm üç dört saat kadar sürenin sonunda kapımın tıklanmasıyla bakışlarımı kapıya çevirip "Gelebilirsin." demiştim.

Bunun üzerine Hyunjin tıpkı geçen seferki gibi kapıyı azıcık aralayıp kafasını o minik aralıktan içeriye doğru uzatmış ve o an bana fazlasıyla tatlı gelen bir ses tonuyla "İçeri gelebilir miyim?" demişti. Kafamı olumlu anlamda sallamam üzerine de hızlıca içeriye girmiş ve kapıyı kapatmıştı.

Kısa bir süre yine odanın ortasında öylece durup ne yapacağını bilemez bir şekilde etrafa bakındıktan sonra bakışları bana dönmüş bunun üzerine ben de hiç duraksamadan "Yanıma gelmek ister misin?" demiştim.

Odama geçen seferki gelişinden anladığım kadarıyla moda konusunda cidden ilgiliydi ve bu yüzden ben de belki tasarımlarımdan henüz görmediklerini görmek ister diye düşünmüştüm ve konuşmam üzerine gözleri adeta parlayan Hyunjin'den anladığım kadarıyla da evet, görmek istiyordu...

Küçük adımlarla yanıma yaklaşan Hyunjin masama kadar geldiğinde "Yine kucağına oturabilir miyim?" diye sorunca vakit kaybetmeden tekerlekli sandalyemle birlikte geriye gitmiş ardından da gelmesi için bacağımı pat patlamıştım.

Bunun üzerine kocaman gülümseyen Hyunjin bana yaklaşmış ve geçen seferki gibi yüzü masa tarafına dönük olacak şekilde kucağıma oturmuştu. Ama yine tıpkı geçen seferki gibi sol bacağımın ucuna, rahatsız görünen bir şekilde oturmuştu. Bu yüzden ben de kolumu ince beline sarıp onu yavaşça kendime doğru çekmiştim.

Bu kucağımdaki Hyunjin'in kısa bir süre donup kalmasına sebep olsa da çok geçmeden kendini toparlamış ve sırtını göğsüme yaslamıştı. Bunun üzerine ben de sandalyeyle masaya yaklaşmıştım.

Hyunjin masaya yaklaşmamızın ardından yaslandığı göğsümden hafifçe bana doğru dönmüş ve "Giysi dışında başka bir şey çiziyor musun?"  diye sormuştu.

Sorusunu önce kafamı sallayarak olumlu anlamda yanıtlamış sonra da "Arkadaşlarımdan bir iki tanesini çizmiştim yakın zamanda." demiştim. Bunun üzerine gözleri açılan Hyunjin bacakları benim iki bacağımın arasına gelecek şekilde kucağımda yan dönmüş ve "Onlara bakabilir miyim?" demişti heyecanla.

Bunun üzerine ben de onu yine kafamı sallayarak onaylamış ardından da sol kolumla belini desteklediğim sırada sağ elimle yan taraftaki çekmecelerden birini açıp içinden büyük bir defter çıkartmıştım.

İlk sayfadaki Minho'nun resmini açtığım sırada "Bu kişiyi hatırlar mısım bilmem ama seni ilk geldiğin gün buraya getiren kişi oydu." diye konuştuğumda Hyunjin sol bacağını üzerinde oturduğu bacağımın sol tarafına atacak şekilde kucağımda tekrar masaya dönmüş ve resmi biraz inceledikten sonra da "Evet hatırladım. Gerçekten onun aynısı olmuş. Çok iyi çizmişsin." diye heyecanla konuşmuştu.

"Teşekkür ederim."

Övgüsüne hitaben konuştuktan sonra Hyunjin'e "Sayfaları kendin çevirebilirsin." demiş ve sağ kolumu da tıpkı sol kolum gibi Hyunjin'in beline sararak arkama yaslanmıştım.

Hyunjin bir süre daha sayfaları çevirip her açtığı sayfada değişik tepkiler verirken ben de yaslandığım yerden onun bu haline gülmüştüm.

Hyunjin zaten az sayfası dolu olan defteri incelemeyi bitirdiğinde sırtını yine göğsüme yaslayıp "Gerçekten de çok güzel çiziyorsun, senin gibi bir arkadaşları olduğu için şanslılar. Beni çizen bir arkadaşım hiç olmadı." diye konuşmuş ardından da "Aslında benim hiç arkadaşım da olmadı." demişti.

Hyunjin'in konuşması içimde bir yerlerin fazlasıyla kırılmasına sebep olduğunda önce kısa bir süre ne cevap versem bilemediğim için öylece durmuş ardından da Hyunjin'in belindeki kollarımı sıkılaştırıp onu sanki imkanı varmışçasına biraz daha kendime çekerken "Ben senin bir sürü resmini çizerim, arkadaşlarım senin de arkadaşın olurlar. Önceden bir şeyleri yaşamamış olman bunları gelecekte de yaşayamayacağın anlamına gelmez. Eskiden sahip olamadığın her şeye sahip olmanı ve bir daha asla mutsuz olmamanı sağlayacağım, söz veriyorum." demiş ve kafamı; Hyunjin'in omzumla boynum arasındaki boşluğa yaslı duran kafasına yaslamıştım.