bir de bolumde cinsellik var🤰 rahatsiz olacaksaniz o kisimlari atlarsiniz🤱
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beomgyu bana birkaç komik hareket eşliğinde veda edip arabasına bindiğinde onun bu haline kısa bir süre gülmüş, arabasını çalıştırması üzerine de ona el sallayıp içeriye girmiştim.
Saat neredeyse on ikiye geliyordu ve sipariş ettiğimiz pizzaları yemek dışında neredeyse dört saat boyunca aralıksız çalışmıştık. Çünkü yakın zamanda yine bir defilemiz olacaktı ve hâlâ yapılması gereken çok fazla iş vardı.
Hâlâ bitmemiş tasarımlarla ilgili detayları düşündüğüm için bıkkınca bir nefes verdiğim sırada her ne kadar Hyunjin'in yanına çıkmak istesem de mutfağa gidip sert bir kahve hazırlandıktan sonra tekrar odama geçip çalışmaya dönmüştüm.
Eve geldiğimizde çalışmak için odama geçmeden önce ve pizza yediğimiz sırada Hyunjin'le Beomgyu arasında pek de hoş olmayan konuşmalar geçmişti. En sonunda ben de bu konuşmaların daha fazla uzamasını istemediğim için ikisini de susturup işimize döneceğimiz için Hyunjin'i de odasına yollamıştım. Hyunjin bizim yanımızdan ayrılırken Beomgyu sanki yirmili yaşlarındaki bir yetişkin değil de üç yaşında bir çocuk gibi Hyunjin'e gıcık hareketler -Hyunjin'in tabiriyle- yapıncaysa Hyunjin kendisini kışkırttığı için Beomgyu'nun evden gitmesi gerektiğini söylemişti. Tabi bu da yepyeni bir tartışmanın kapılarını aralamıştı...
Hyunjin'in klasik kıskançlıklarıyla başlayan tartışma Hyunjin'i zar zor da olsa odasına göndermemle sonlandığındaysa işlerimize geri dönmüştük. O andan beri de Hyunjin ne yanıma gelmiş ne de ses çıkartmıştı. Muhtemelen bana sinirli ve belki de kırgındı.
Bu yüzden de işimi bitirdiğim gibi Hyunjin'in yanına gidip onun gönlünü almayı kafama not etmiş ve hızlıca önümde açık duran çizime dönmüştüm.
Bundan yaklaşık yirmi dakika kadar sonra da son kez gözden geçirdiğim birkaç çizimi kaldırdığım sırada kapımın tıklatılmasıyla gözlerimi çizimlerden kapıya çevirmiş ve "Gelebilirsin Hyunjin." demiştim. Bunun üzerine çalışma odamın kapısı yavaşça aralanmış ve Hyunjin her zamanki gibi araladığı küçük boşluktan kafasını içeriye sokmuştu.
Bu tatlı hali yüzüme bir gülümsemenin yayılmasına sebep olduğu sırada da "Tek başıma canım sıkıldı, uykum da yok. Senin yanında durabilir miyim?" diye konuşmuştu. Bunun üzerine bende Hyunjin'i kafamla onaylayıp o içeriye girerken de önümdeki çizimlere dönmüştüm.
Hyunjin odaya girerken ben de çizimlerden bitenleri önüme açtığım dosyadaki uygun yerlere koymaya başlamış ve bu sırada da birkaç saat önce olanlarla ilgili konuşmaya karar vermiştim.
"Hyunjin, seni odadan çıkartmak istemezdim. Ama yapmamız gereken çok iş vardı hatta hâlâ bitmediler de. Yine de senden özür dilerim, seni o şekilde apar topar göndermemeliydim. Ben o an defileye bu kadar az kalmışken hâlâ bitmemiş olan işleri düşündüğüm için fazlasıyla gergindim."
