63 oy oldu hemen yb attim iste ne kadar sozunun eri biriyim goruyosunuz🤚🏻
saka bir yana umarim begenirsiniz bolumu, iyi okumalaar💘💘
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Garaja girip arabayı park ettiğimde yan koltuktan ceketimi alıp hızlıca inmiştim arabamdan. Çünkü Hyunjin'in yorumlarını merak ediyordum.
Bugün uzun zamandır hazırlandığımız o defile vardı ve sabahtan beri aklımda dolaşan kötü düşüncelerin aksine gayet güzel geçmişti. Hiçbir sorun çıkmamış herkes tasarımlara bayılmıştı. Öyle olunca da benim için tek sorun Hyunjin haline gelmişti. Çünkü Hyunjin'i defileye götürmeyi, ondan ilham alarak tasarladığım giysilere yaptığı yorumları duymayı fazlasıyla çok istiyordum. Ama aynı zamanda da o kadar kalabalık bir mekana girmek için henüz hazır olmadığını düşünüyordum.
Neyse ki bu sorun da Hyunjin'in evde canlı yayından izleyebileceği fikrini bana veren Minho sayesinde çözülmüştü. Her ne kadar yorumlarını o an duyamayacak olsam da eve gidince konuşabiliriz diye düşünmüştüm. Şimdi de Hyunjin'in yorumlarını bir an önce duyabilmek için kapının şifresini hızlı hızlı girmeye çalışıyordum.
Eve girip kapıyı arkamdan kapattığımda ceketimi asmak için hızlıca ilerlediğim dolabın önünde yoldayken telefonda konuştuğum bakıcıyı görmüştüm. Ona gülümseyerek selam verdiğimde o da bana aynı şekilde karşılık vermiş sonra da hafif şaşkın bir ifadeyle "Tam da söylediğiniz saatte geldiniz. Gördüğüm en dakik insan olabilirsiniz." demişti.
Bu beni güldürdüğü sırada ona sözlü olarak yanıt vermeyip kabanını almasını beklemiştim. O kabanını alıp dolabın önünden çekildiğindeyse ben kendi ceketimi asmak için dolaba yönelmiştim.
Hemen sonra da benimle konuşurken fazlasıyla tatlı olan ama şu an sinirli çıkan ses benim yerime bakıcıyı yanıtlamıştı.
"Öyledir, Jeongin çok dakiktir. Ben onunla yaşadığım için çok iyi biliyorum bunu. Hep yanındayım çünkü."
Konuşması küçük bir kahkahanın ağzımdan firar etmesine sebep olduğunda ceketimi asıp ona dönmüş ve gerçekten sinirli duran yüz ifadesiyle karşılaşmıştım. Bu yüzümdeki gülümsemenin otomatik olarak silinmesine sebep olurken artık Hyunjin'i yeterince iyi tanımış olan bakıcı onun kıskandığını anlamış olacak ki "Tabi ki sen daha iyi bilirsin. Hep bir aradasınız ikiniz." diye Hyunjin'i onaylamıştı.
Onun bu düşünceli hareketi gülümsememe sebep olduğu sırada da bize iyi akşamlar dilemiş ve biz de aynı şekilde karşılık verince kapıya yönelmişti.
Bakıcı evden çıktığında bakışlarımı kapıdan yanımdaki Hyunjin'e çevirmiştim. Zaten bana bakıyor olan Hyunjin'se "Neden bakıyorsun kadının arkasından öyle?" diye sinirli ifadesiyle konuşmuştu.
"Nasıl bakıyorum?"
Şaşkın ses tonum eşliğinde konuştuğumda Hyunjin kaşlarını daha çok çatmış ve "Boş ver." diyerek salona doğru yönelmişti.
