Us?

2☀︎︎

با لبخند و خوشرویی به سلام دانش‌آموزایی که از کنارش رد میشدن جواب میداد.

کریس رئیس شورای دانش آموزی بود و مشخصا همه اونو میشناختن .
کریس هم تقریبا همه رو میشناخت حتی ورودی های جدید مدرسه که زیاد باهاشون سر و کار نداشت.

به هرحال محبوبیتش باعث شده بود توی این موقعیت باشه و البته که برای درست انجام دادن وظایفش همیشه تلاش میکرد.

مقابل کلاس مورد نظرش ایستاد. بالاخره باخودش کنار اومد و جملاتی که قرار بود به هم گروهی جدیدش بگه رو توی ذهنش مرتب کرد.

وارد کلاس شد .

کمی نگاهشو توی کلاس چرخوند.

انتظار داشت مثل همیشه درحالی که معرکه گرفته بود و بقیه رو دور خودش جمع کرده بو ببینتش ولی با ندیدنش اخمی کرد.

بازوی پسری که از کنارش میگذشت رو گرفت و با لبخند دستپاچه گفت

* کیم جونمیون رو ندیدی؟!

پسر کمی فکر کرد و به اطراف نگاه کرد

- احتمالا دوباره پیچونده.
خیلی طبیعی گفت

* پیچونده؟

- اره. همیشه اینکارو میکنه. امروز خیلی قاطی به نظر میرسید . فکر کنم پیچونده.

* ولی چه جوری؟

پسر اول نگاه متعجبی به کریس انداخت و بعد از اینکه متوجه شد کریس چیزی از این موضوع نمیدونه بهش نزدیک تر شد

- از روی دیوار پشت مدرسه فرار میکنن. چندباری دیدمشون.

با شنیدن این حرف خیلی سریع از کلاس خارج شد و به سمت محوطه پشت مدرسه رفت.

اون رئیس شورای دانشجویی بود و تمام مدت از همچین چیزی بی خبر بود؟!

اونقدری سریع میدوید که فقط یه هاله از خودش به جا گذاشته بود. نباید اجازه میداد کیم جونمیون از مدرسه فرار کنه.

وقتی به دیوار پشت مدرسه رسید از حرکت ایستاد.

نفس هاش برای حرف زدن یاری نمیکردن ولی بعد از تلاش زیاد تونست باعث توقف کیم جومیون و دو دانش آموزی بشه که درحال فرار کردن بودن.

* هعی! بهتره بیاید پایین وگرنه اتفاق خوبی نمیوفته.

جونمیون که دقیقا بالای دیوار بود به سمت غریبه چرخید و اخمی کرد

" تو دیگه کدوم خری هستی؟

کریس هنوز نفس نفس میزد جا خورد. یعنی واقعا اونو نمیشناخت؟

دست به سینه نگاهش کرد

* رئیس شورای دانش آموزی و هم مطالعه ای تو. بهتره از دیوار بیاد پایین . هر سه نفر!

جونمیون پوزخندی زد و لحظه ای بعد با پریدن از روی دیوار مدرسه کریس رو متعجب و تنها باقی گذاشت.