Benim ruhum delik delikti. Biri benim anahtarımı bulup açsa ve o ruhu çıkarsa , ruhumun üzerindeki yanık izlerinden , hayal kırıklığı izlerinden , acı izlerinden doğan büyük delikleri görürdü. Bense o ruhu içimde taşıyandım.
Simay İpek
•19/12/21•
•...
Bugün @AyaDilaSezen çiçeğimin doğum günüymüşş , doğum günün kutlu olsun❤️
Nasılsınız çiçeklerim ? Nasıl gidiyor ?
Bölüme bir çiçek bırakalımm 🌸
Ve son bir şey...Bu kitabı bir klişe koyarak harcamak ve büyüsünü bozmak kitabın başından beri düşündüğüm bir şey asla değil ve söz konusu bile olamaz. Bazılarınız öyle deyince çok üzüldüm valla bakın🥺 Ama bu olay bir kırılma noktası. LÂL'in uzun sürecek bir kitap olduğunu size daha önce de söylemiştim. Böyle zamanlarda , aralarda böyle kaoslar gerekiyor. Bana güvenin. Asla uzun sürmeyecek. Garantisini veriyorum.
Birinci bölüm şarkısı: Candan Erçetin - Ben Kimim?
İkinci bölüm şarkısı: Fleuire- Hurts Like Hell (@SerenaWhy ❤️)
Üçüncü bölüm şarkısı: Redd- Nefes Bile Almadan (@ElaaTsdemir1 ❤️)
Dördüncü bölüm şarkısı: Model- Bir Melek Vardı ( @kirikalplermahkemesi ❤️)
Bölüm fotoğrafı :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalarr ❤️
...
DELİ'den...
YER : İstanbul
Zaman: 04/04/2022
Olay: Çiçek'in Ruhunun Teslimi
"Başınız sağ olsun" Umay'ın nereden tanıdığını bile bilmediği yaşlı kadın elini omzuna koydu ve "Evlat acısı...Atlatılmaz ama alışılır bak kaç tane daha çocuğun var bırakma kendini" dedi ve konuşmaya bile mecali olmayan , suratı bembeyaz , göz altları morarmış , dudakları renksiz ince bir çizgi haline gelmiş Umay'a üzgün gözlerle baktı ve yanlarından ayrıldı.
Umay , annesinin elini tutarak cenazeyi izliyordu. Kocası ve oğulları en önde cenaze merasimini gerçekleştirirken onun oturup izlemekten başka bir çaresi yoktu. Yüreği yanıyordu. Hoca konuşurken birden annesinin elini bıraktı ve üzerine yeşil örtü serilmiş tabuta doğru koştu. "Hayır! Bırak! Ölmedi o!" Rasim , eşini de gözyaşları gibi tutamıyor yanan yüreğine yeni bir acı ekliyordu. Umay , çığlık attı. "Bırak! Bırak beni!" dedi ve tabutun önünde duran kızının resmine baktı. "Annecim..." dedi fotoğrafı severken. "Annecim bak ben geldim" dedi ve yanağını tabuta yaslayıp sağ elinin avuç içini de tabuta bastırıp okşamaya başladı. "Hadi kalk...Ben geldim..." burnunu çekti. Yusuf , bu manzaraya dayanamayıp başını çevirdi ve başını çok da sağlıklı bir ruh halinde olmayan Sarp'ın omzuna onları görmeyecek şekilde yasladı. "Bana...Bana saçlarımı tarayamıyorum çok uzunlar demiştin...Hadi kalk da tarayayım saçlarını"
