*Herkese Merhaba! 13 günlük bir aradan sonra yeni bölümü anca yazabildim.
Bu bölüm şarkımız Nükleer Başlıklı Kız - Pişman Değilim. Keyifli okumalar :)
Sıradan çantamı alıp omzuma taktım ve merdivenlerden inerek bahçeye çıktım.Kerem ve Bade'nin arabayı garajdan çıkarıp beni almalarını bekliyordum.
Ayaz'la konuşmamızın ardından-tabi ona konuşma denirse- bir kaç gün geçmişti.Ondan olabildiğince uzak duruyordum.Onu Begüm'le gördüğüm her yerden çok hissettirmeden uzaklaşmaya çalışıyordum.
Kendime o ne yaparsa yapsın ona karşı savaşmaktan vazgeçmeyeceğime söz vermiştim ama zaten ortada bir savaş yoktu şimdilik.Ortada bir savaş yoksa da boşu boşuna çıkarmaya gerek yoktu.
Telefonumun zil sesini duyduğumda elimi çantama atıp telefonumu çıkardım.Arayan Bade'ydi.
'Efendim?'
'Asya biz Kerem'le Meyla Restaurant'a gidiyoruz.'
'Peki ben nasıl eve gidicem?'
'Ya canım biz bi arkadaşımızdan rica ettik.O seni alıp benim evime götürcek.'
'Tamam Bade önemli değildi.Ben kendim giderim.Taksiye filan binerim işte.'
'Hayır Asya.Zaten seni orda bıraktığım için üzgünüm.Bari seni o götürsün.Kırma beni.'
'Neyse tamam.Kim o arkadaş?'
'Boşver sen kim olduğunu.Neyse kapatmam lazım canım.Görüşürüz.'
Daha ağzımı açıp cevap veremeden telefon yüzüme kapandı.O 'arkadaşın' kim olduğunu söylemek bu kadar mı zor? Her şeyin içine entrika katmasalar şaşırırdım zaten.Bazen gerçekten Bade'yi anlayamıyordum.
Sıkılmaktan oflamaya başladığım sırada Siyah Mercedes bir araba önümde durdu.Arabanın her yerinden 'ben pahalıyım' havası yayılıyordu.Arabanın camı açıldığına kim olduğunu görmek için pencereye doğru eğildim.
Ama kim olduğunu anlamadım çünkü siyah güneş gözlüğü takıyordu.Hiç konuşmadan kafasıyla arabanın içine oturmamı işaret ettiğinde arabanın kapısını açıp oturdum.Ve o da direk arabayı çalıştırdı.
Hala kim olduğunu anlamaya çalışıyordum ve bu arabaya bindiğime pişman olmuştumi.Tanımadığım birinin arabasına binen bir salaktım ben!
Araba kırmızı ışıkta durduğunda ona döndüm.
'Eğer şimdi kim olduğunuzu söylemezseniz bu arabadan inerim.' Beni hiç takmayıp cevap vermediğinde çantamı alıp tam arabayı açıcaktım ki onun havalı sesini duydum : 'Hadi ama güzelim.Beni nasıl tanımazsın?'
Nolur yanlış duymuş olayım!
Nolur bu bir rüya olsun!
O pisliğin arabasına binmemiş olayım nolur!
Kim olduğunu anlamayan var mı?
Tabiki ego yığını Ayaz!
Ona döndüğümde sırıtarak bana bakıyordu.'Hiç beklemiyordun di mi?' dediğinde elimi yumruk yapıp göğsüne vuracaktım ki yeşil ışık yandı ve hareket ettik.
Bütün yol boyunca camdan dışarı izlemiş ve ona hiç bakmamıştım.Bade'nin evinin önüne geldiğimizde tam inicekken kolumu tutup kendine çekti.Yine çok yakındık.Ve bu çok yanlıştı.Saçımın bir telini kulağımın arkasına ittiğinde kalp atışlarımın hızlandığını hissettim.Ama hayır! Olmıycaktı.Bana iyice yaklaştığında onu ittim ve arabanın kapısını açıp dışarı çıktım.Ama sonra geri dönerek camdan kafamı uzattım ve 'Senin sevgilini aldatabilecek kadar karaktersiz bir adam olduğunu düşünmezdim Ayaz Kaya!' dedim ve onu orda bırakarak eve girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Döndüğünde
Romance"Bundan sonra hayatımda ona yer yoktu.Artık onun canı yanacaktı.Onun canı yanarken, ben hayatıma devam edecektim.Tıpkı bir zamanlar onun yaptığı gibi."
