Sen Döndüğünde

16.Bölüm

Merhaba! Öncelikle Aslı karakterinin adının Bade olarak değiştiğini söylemeliyim.Böyle kesinlikle daha iyi olacak ve zaten eski bölümleride buna göre düzelttim.

Bu bölüm baya duygusal oldu ve ben yazarken biraz ağlamış olabilirim :) Neyse umarım beğenirsiniz.

Medyada Asya var.

Toygar Işıklı - Sen Yanımdayken dinleyerek okuyun.

***

Tanrım, ona her baktığımda beni yakalaması sinirimi bozuyordu.Bir de böyle sırıtması yok mu? Kafasına tavayı geçirmek istiyordum.

Bana yemek yapıyordu ve bende onu izliyordum.Ama hep beni yakalıyor ve sırıtıyordu.Bir arada evin sıcak olduğunu,tişörtünü çıkarmak istediğini söylemişti ama ben izin vermemiştim.Bir kalp krizine daha dayanamazdım.

Yemekler hazır olduğunda ikimizede bir tabak koyarak karşıma oturdu.Patates kızartması ve köfte vardı.Zaten bir erkekten en fazla ne beklerdiniz ki?

Ona dönerek ''Eline sağlık,'' dedim ve yemeye başladım.O da yemeye başladı ama bir süre sonra patates kızartmalarının bir kısmı üstüne döküldüğünde kahkahamı tutamamıştım.Patates de ketçap ve mayonez olduğu için tişörtüne de bulaşmışlardı.

Kahkahamı durduramıyordum.Şuan çok komik görünüyordu.İlk başta bana sinirli bakıyordu.Ama bir süre sonra beni izlediğini farkettim.Gülüşümü izliyordu.Bunu farketmemle gülüşümü durdurdum ve kafamı hafifçe eğdim.Kızarmıştım.

O üstünü değiştirmeye yukarı çıktığında bende tabakları yıkadım ve salona geçip televizyonu açtım.O da geldiğinde kumandayı elimden alıp kanalları dolaşmaya başladı.Buna gözlerimi devirdim.

Sanırım sonunda kanalları değiştirmekten sıkılmış olacak ki, televizyonu kapattı.Bütün vücudunu bana döndürdü ama galiba bu yetmemişti.Kalkıp oturduğum koltuğa oturdu.''Sanırım her şeyi konuşma vaktimiz geldi Asya?''

Kafamı olumlu anlamda salladım.''Konuşalım da artık bende gidebileyim.'' Yalan.Gitmek filan istemiyordum ama onu sinir etmek hoşuma gidiyordu.Ona bakarak konuştum.

''İlk ben başlayacağım.Beni neden herkesin ortasında rezil ettin? Neden canımı yaktın Ayaz? Bu kadar mı nefret ettin benden?'' Suçluluk duygusuyla gözlerini kaçırdı.Yada bana öyle gelmişti,bilmiyorum.

Cevap vermemişti.''Ayaz cevap verecek misin artık?'' Yine ağzını açmamış, bir şey söylememişti.Onun konuşmaması daha çok o günleri hatırlamama, daha çok sinirlenmeme sebep oluyordu.O sinirle ayağa kalktım.

''Ya sen neler çektim biliyor musun?! Peki ya ne kadar kırıldığımı? Sen sevgilinle eğlenirken, ben ağlıyordum! Ama ben yinede senden nefret edemedim! Yapamadım işte! Gelsen özür dilesen hemen kabul edeceğimi biliyordum! Geldin,diledin.Ama onu bile Kerem'in zoruyla yaptığını biliyordum! Affetmedim, gitmek istedim,ona da izin vermedin! Beni bu eve getirdin! Hiçbir şey olmamış gibi.Konuşalım dedin,tamam dedim,ama sorduklarıma bile cevap veremiyorsun! Söylesene,sen benimle oyun mu oynuyorsun?!''

Ben daha konuşmaya devam edicekken, kolumu sıkmasıyla durdum.Çenemden tutarak gözlerinin içine bakmamı sağladı.Gözlerinde çözemediğim o kadar duygu vardı ki.Ve ben bu gözlere her baktığımda, anlamadığım bir şekilde güvende hissediyordum.

''Yeter Asya! Yeter! Herşeyi kendi tarafından düşünme artık!''

Bu kadar bağırması fazla gelmişti,çok fazla.Gözümün dolmasını engelleyememiştim.Gözlerimin dolduğunu görünce sustu.Daha da yaklaştı bana.Bir elini kaldırıp usulca yanağımı okşadı.O anda gözlerimden bir damla yaş aktı.

''Ağlama... Ben seni üzmek istemedim.Sadece kendimi anlatamıyorum.Ben-''

Devamını getiremeden susmuştu.Bende elimi yanağına koydum.''Tutma içinde daha fazla.Söyle artık Ayaz...''

Elini yanağımdan çekerek bir adım geri gitti.Onun elinin sıcaklığının gitmesiyle ürperdim.Bana arkasını dönerek ellerini saçlarının arasından geçirdi.Sıkıntıda olduğunu anlayabiliyordum.

''Ayaz tutma bu kadar kendini söyle artık.'' Bir anda arkasını dönmesiyle irkildim.Gözlerinde daha önce görmediğim bir ifade vardı.

''Söyleyecek birşeyim yok benim! Zorlama! Sen kimsin ki ya? Kimsin sen! Bana bunları yapamazsın!''

Anlamamıştım.Ben ona hiçbirşey yapmamıştım ki?''B-ben sana bir şey yapmadım.''

Gözlerinde neredeyse ateş çıkacak şekilde baktı.''Bir şey yapmadın öyle mi? Bir şey yapmadın! Senin yüzünden ilk defa bir kızı ağlattığım için canım yandı! İlk defa yaptığım birşeyden pişman oldum! İlk defa bir kızın gülüşünü sevdim ben! Hep gülsün istedim.İlk defa bir kızdan hoşlandım! Bu kız sensin Asya! Bu kız sensin!''

O anda kıpırdayamaz oldum.Dünya benim için durmuştu sanki.Kalbim ilk defa bu kadar hızlı atıyor,ilk defa bu kadar sık oluyordu nefeslerim.İçimde bir umut yeşermişti.

Cevap veremiyordum.Cevap vermek istiyordum ama ağzımı açamıyordum.O kadar şaşırmış,bir yandan o kadar mutlu olmuştum ki.

Ayak sesleriyle kendime geldim.Ayaz benim yüzüme bakmadan montunu giyiyordu.Ne olduğunu o zaman anlamıştım.Cevap vermememi yanlış anlamıştı.Söylediklerinin umrumda olmadığını,ondan hoşlanmadığımı zannetmişti.Bu dünyada en son istediğim şeydi bu.

Koşarak kolundan tuttum.''S-sen beni yanlış anladın.B-ben şaşırdığım için cevap veremedim.''Yüzüme bile bakmadan kapıyı açtı.

Tam çıkarken onu durdurmak için olan gücümle bağırdım.''Ayaz senden hoşlanıyorum!''

Arkasını dönmemişti ama olduğu yerde duruyordu.Fısıldadım ''Hem de çok..''

Bana döndüğünde yüzündeki o ifadeyi görmüştüm.Gözlerimin içine bakarak ''Ben.. ben yapamam Asya.Özür dilerim.'' diyerek son kez bana baktı ve kapıyı çarparak gitti.Bense bana fazla olan duygu karmaşasıyla savaşıyordum.

Olduğum yerde yere çöktüm.Benden hoşlanıyordu.Ve bu kadar itiraftan sonra ben yapamam demesi çok kırmıştı.Belki de beni istemiyordu.

Bu düşünceyle gözlerime dolan yaşlar bir bir akmaya başlamıştı.Hıçkırıklarım ise bütün evde yankılanıyordu.