10.Bölüm

214 18 0
                                    

Herkese merhaba! Hala 1K olmamızın heyecanını yaşıyorum.

Dün size bir sürpriz yapacağımı söylemiştim.Bu bölüm Asya'nın yanı sıra,az da olsa Ayaz'ında ağzından bir bölüm olucak! Bunun için gerçekten heyecanlıyım çünkü şimdiye kadar hiç erkek karakterin ağzından yazmamıştım.Umarım güzel olmuştur.

Bölüm her zaman ki gibi Asya'nın ağzından başlıyor ve medyada Asya'nın depresyon hali var :)

İyi okumalar!

Adele - Set Fire To The Rain dinleyerek okuyun.

***

Çikolatamın bir parçasını daha ağzıma atarken kanalı değiştirdim.Önümde bir tabak dolusu cips ve çikolata,bir dilim pizza,bir bardak da kola vardı.Halim çok acınasıydı.Bu depresyon halimle olanları düşünmek istemiyordum.Ama olmuyordu işte.

O gün sahilde tansiyonum düşmüş ve bayılmıştım.Bade ve Kerem ise beni aramaya çıktıklarında,bayılmış bir halde sahilde bulmuşlardı beni.

Beni arabaya taşıyıp hastaneye götürecekleri sırada ayılmış ve tüm ısrarlarına rağmen Bade'nin evine gitmeyi reddedip,bu otele gelmiştim.

Yolda bana herşeyi anlatmak istemişlerdi ama ben izin vermemiştim.İstemiyordum çünkü.Bu rezil,bu acınası halimle hiçbirşeyi duymak istemiyordum.

Bu 2 günde,depresyon halimle arkadaş olmuştum sanki.Doğru düzgün bir şey yemiyor,kimseyle konuşmuyordum.

Bade ve Kerem beni her gün arıyorlardı.Peki ben ne yapıyordum? Tabiki telefonu açmıyordum.

Onlara inanmak istiyordum aslında.Bu iğrençlikten kurtulmak istiyordum.En yakın arkadaşlarım beni bu zor günlerimden çekip çıkarsınlar istiyordum.Ama daha onları dinleyecek gücüm yoktu.Hazır değildim.

Canım acıyordu çünkü.Hala o 2 gün öncesinin yükü vardı omuzlarımda.Ve bunu taşımak çok zordu.

Yoruluyordum.Bitiyordum.

Bir kez daha güvenmek istemiştim, bir kez daha yanmıştı canım.

Bu aciz,bu kötü adamın bu yaptıklarına bu kadar üzülmek,bu kadar kırılmak istemiyordum.Ama bu,elimde değildi işte.

Dayanamıyordum.

Her gözümü kapadığımda,sanki o an tekrar ve tekrar gözümde canlanıyordu.Sanki o acıyı,o utanmayı,o rezil olmayı an ve an tekrar yaşıyordum.

Onun bu halime üzülmediğine,hatta bu halde olduğumu bile bilmediğinden emindim.Sahi,ben onun için neydim? O beni önemsiyor muydu sanki? Sokaktan geçen her hangi bir kızdan farkım var mıydı peki?

Bunların hepsine koca bir ''hayır.''

Ben ona göre basit bir kızdım,ama sadece ona göre.Ve ben bunun yanlış olduğunu kanıtlayacaktım.Hem de çok acıtıcı bir şekilde.

Ayaz'ın Ağzından

Gözüme buz tutarken,bir kez daha çarptığım koltuğa küfrettim.Sonunda koltuğa oturabildiğimde rahatladım.

Kerem'in attığı yumruk yüzünden 2 gündür böyle dolaşıyordum.Şu kız için bana attığı yumruk ağrıma gitmişti.Kardeşimdi sonuçta.

Ama kimse bana vuramazdı.Kerem olsa bile.Cezasını fena ödetirdim,ki ödettim zaten.Ben şuan buz tutuyorsam,o doktorda dikiş attırıyodur.

Özellikle şu basit kız için yapmaya değer miydi? Bence asla.O kıza dediğim şeyleri en azından herkesin içinde söylemeyebilirdim,ama biraz da Begüm'ün dedikleriyle dolduruşa gelmiştim.

Sahi,bu aralar Begüm fazla sinirimi bozuyordu.Tripleri,her şeyi almak istemesi,kıskançlıklarından bıkmıştım artık.

Onu da yakında atmalıydım başımdan.

Sigaramın dumanını içime çekerken Asya'yı düşündüm.Birilerinden sahilde bayıldığını ve 2 gündür okula gitmediğini duymuştum.Ve açıkçası pek umurumda olmamıştı.

Güzel filan olabilirdi ama basitti.Bana göre her kız basitti.

Hepsi alışveriş manyakları ve trip canavarlarından başka bir şey değillerdi.Bir de köpekleriymiş gibi erkeklerin etrafında dolaşmaları,fazla acınası.

Begüm'de aynı bu kızlar gibiydi.Asya'ya,Begüm'ü sevdiğimi söylemem filan hep yalandı.

Sırf Asya'nın sinirlerini daha fazla bozmak içindi.Ve başarmıştımda.

Telefonumun mesaj sesi kulaklarımı doldurduğunda,sigaramın dumanını son kez içime çektim ve dışarı üfledim.

Telefonumun kilidini açıp mesajlar bölümüne girdim.Tanımadığım numaradan bir görüntü ve mesaj vardı.

İlk önce görüntüye girdim ve gördüğüm şeyle gözlerim büyüdü.Bunu kim yapma cesareti bulabilmişti!

Çok sevdiğim siyah Range Rover arabamın her tarafı çiziklerle doluydu.Neredeyse araba o çiziklerin arasında görünmüyordu.

Sinirlerimin yükseldiğini hissettim.Sakin olmaya çalışarak mesajı okudum.

''Aslında araban böyle daha güzel oldu gibi sanki.Çok uğraştım ama değdi galiba.Şuan ki surat ifadeni görmek için neler vermezdim! Bence artık arabanı böyle sürmelisin daha havalı oldu.

Benimle uğraşmayacaktın Ayaz.Beni o kadar kişinin içinde rezil etmeyecektin.Ve en önemlisi,beni bu kadar hafife almayacaktın.Sana yapabileceklerim bununla sınırlı değil.Bekle ve gör. -Asya''

Evet,yanılmıştım.Ben Asya'yı hafife almıştım.Hem de çok.





















Sen DöndüğündeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin