အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၂၉ (၁၁-၂၀)

စာစဥ္ ၂၉၊ အခန္း ၁၁။  အတူရွိရင္းမွသည္ ‌ေ၀◌းကြာျခင္းဆီသို့ (4)

“အဲ့ဒါက ငါ့ရဲ့ဘ၀ဆိုတာကို မင္းသိရဲ့လား အဲ့ဒါ ငါ့ကေလး ကြ ဘယ္လိုမ်ား ငါ့ကိုမေျပာပဲ မင္း သေဘာက် လုပ္ပစ္လိုက္တာလဲ”

“အေဒၚႀကီးသာ ကိုယ္၀န္စစ္တံကိုရွာမေတြ႕ခဲ့ရင္ ဖ်က္ခ်ခဲ့တာကိုေတာင္ မင္းေျပာမွာမဟုတ္ဘူးမလား ငါကေတာ့ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ကိုယ့္ကေလးရွိခဲ့တာကိုေတာင္မသိပဲ ေနသြားရမွာေပါ့”

“ရွု၀န္ႏူး မင္းငါ့ကိုမုန္းခ်င္မုန္း သတ္ပစ္ခ်င္လည္း သတ္လိုက္ ဒါေပမဲ့ဘယ္လိုလုပ္ ငါ့ကေလးကိုသတ္ပစ္ရတာလဲ”

အေဖျဖစ္ၿပီဆိုသည့္အေတြးႏွင့္ လုဘန္ခ်န္း ေပ်ာ္ေနခဲ့တာေပမဲ့ သူမကေတာ့ လုပ္ရက္သည္ မို့ လုဘန္ခ်န္း ႏွလုံးအိမ္တို့ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ပင္ ခံစားေနရပါ၏....

သူမအတြက္ က်န္းမာေရးစာအုပ္ေတြကအစ၀◌ယ္ၿပီး သူမကိုဂ႐ုစိုက္ေပးမဲ့ လူအထိ ေခၚၿပီးေနၿပီးခါမွ သူမက လုပ္ရက္ခဲ့သည္ ။ မေန႔ကတင္ ကိုယ္၀န္ရွိေၾကာင္း သိခဲ့တဲ့ သူမက ဒီေန႔ ေဆး႐ုံသြားၿပီး ဖ်က္ခ်ပစ္လိုက္သည္က မယုံနိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ ..
သူမ တကယ္ကို ေသြးေအးလြန္းသည္ပဲ .....

ေဒါသစိတ္ေၾကာင့္ ရွု၀န္ႏူး အကၤ်ီေကာ္လာကို ပိုတင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ၿပီးေနာက္ ...

“ရွု၀န္ႏူး မင္းလို ေသြးေအးၿပီး ခံစားခ်က္မရွိတဲ့ မိန္းမမ်ိဳး ငါပထမဆုံး ျမင္ဖူးတာပဲ မင္းက လူသတ္သမား ... ၀ူေဟာင္မင္းကို ထားၿပီး က်န္းခ်န္းခ်န္းနဲ႔ သြားေနခဲ့တာ အံ့ၾသစရာမရွိေတာ့ဘူးပဲ မင္းလို ရက္စက္တဲ့ မိန္းမမ်ိဳးကို ၀ူေဟာင္ သေဘာမက်တာမဆန္းဘူး”

လုဘန္ခ်န္း စကားေၾကာင့္ ရွု၀န္ႏူး မ်က္ႏွာပင္ ပိုလို့ျဖဴေလ်ာ့လာရၿပီး လုဘန္ခ်န္းအၾကည့္တို့ကို ျပန္တုံ႔ျပန္လိုက္ေတာ့သည္ ။

“ဟုတ္တယ္ ကၽြန္မက လူသတ္သမားပဲ .. ရွင့္ေၾကာင့္သတ္ခဲ့တာ မုဒိမ္းေကာင္ရဲ့”

“ကၽြန္မ စိတ္ထဲမွာ ရွင္နဲ႔အတူရွိေနရမဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အျမန္ကုန္ခ်င္တာပဲ သိတယ္”