အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၃၀ (၂၁-၃၀)

စာစဥ္ ၃၀၊ အခန္း ၂၁။ အခ်စ္ကပိုင္ဆိုင္ျခင္းမဟုတ္ဘူး ေပးဆပ္ျခင္းပဲ 11

“ကၽြန္မတို့က အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြမဟုတ္ေပမဲ့
သူ႔ကို သူငယ္ခ်င္းလို သတ္မွတ္ခဲ့တယ္ သူ႔ကိုယုံခဲ့တယ္”

သူမဘက္က ရင္းႏွီးတဲ့လူအျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့တာေတာင္ ထိုဆက္ဆံေရးကိုလုဘန္ခ်န္းလက္နဲ႔ဖ်က္ဆီးခဲ့မိသည္ပဲ ...

အဲ့ဒီညက လုဘန္ခ်န္းသာ သူမအေပၚမက်ဴးလြန္ခဲ့ရင္ သူမျပန္ခ်စ္ဖို့အခြင့္အေရးရွိေလာက္မည္လား ။

ေျခလွမ္းေလး တစ္လွမ္းမွားခဲ့႐ုံေလာက္ႏွင့္ ပ်က္ဆီးမွုမ်ားခဲ့ၿပီး သူမကိုလည္းနာက်င္ေစခဲ့သည္ ။

ဒီအေျခအေနေတြအကုန္လုံးက တကယ္ပဲ လုဘန္ခ်န္းတစ္ေယာက္တည္း ဖန္တီးခဲ့သည့္ ကိစၥေတြေလပဲလား ...

စိတ္ေရာဂါဆရာ၀န္က သူမ မေတြ႕ခ်င္သည့္သူႏွင့္အဆက္အသြယ္ျဖတ္လိုက္တာက သူမအတြက္အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းတဲ့ .....

ရွု၀န္ႏူးေနာက္ဆုံးပို့ထားသည့္စာကို ထပ္တလဲလဲဖတ္ေနမိၿပီး
လက္ေခ်ာင္းတို့ ေႏွးေကြးစြာျဖင့္စာျပန္ရိုက္ေနလိုက္သည္ ။

“ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းလွူဒါန္းတဲ့ ေနရာနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိတယ္ မင္းအေဖရဲ့အခ်က္အလက္ေတြ ကိုယ့္ကိုေပးေလ ကိုယ္သူငယ္ခ်င္းကိုပို့ေပးလိုက္မယ္ သူ႔အဆက္အသြယ္နဲ႔တစ္ခုခုထူးျခားရင္လည္းထူးျခားမွာေပါ့”

ထို့ေနာက္ “ဇီးရိုး” ဆိုသည့္နာမည္ႏွင့္ အီးေမးလ္တစ္ခုလုပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူမဆီပို့လိုက္ကာ ...

“ဒါကကိုယ့္အီးေမးလ္ပဲ မင္းအေဖရဲ့ေဆးအခ်က္အလက္ေတြကို ဒီကိုပို့ေပးေနာ္ တစ္ခုခုထူးရင္ကိုယ္မင္းကိုျပန္ေျပာပါ့မယ္ ကိုယ္မက္ေဆ့ကိုေစာင့္ေနေပး”

ထို့ေနာက္လုဘန္ခ်န္း ဂိမ္းထဲကထြက္လိုက္ကာ အတြင္းေရးမွူးကိုစာပို့လိုက္ေတာ့သည္ ။

“ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ငါေဆးစစ္ဖို့ ေဆး႐ုံကို ဆက္သြယ္ထားေပး”

ေန႔လည္ ၃ နာရီေလာက္မွာေတာ့ သူမအေဖနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ေဆးအခ်က္အလက္ေတြကို ရွု၀န္ႏူးက ပို့ေပးလာသည္မို့ လုဘန္ခ်န္းဂိမ္းထဲကေန သူမကိုစာျပန္လိုက္သည္ ။