အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၅ (၁၇-၂၄)

စာစဥ္ ၅၊ အခန္း ၁၇။ လၽွို့၀ွက္ဆန္းၾကယ္တဲ့စာတစ္ေစာင္ (7)

သူမနဲ႔ စာအဆက္အသြယ္ရွိခဲ့တာ ၄ ႏွစ္အၾကာမွာေတာ့
သူ႔ဆီကေန စာအလာ ျပတ္သြားခဲ့ေလသည္ ။
ထို့ေၾကာင့္
သူတို့ၾကားက ဆက္ဆံေရးၿပီးသြားၿပီဟု သူမ ထင္ခဲ့၏ ...
ဟုတ္သည္ေလ ...
သူတို့က စာေရးေဖာ္မိတ္ေဆြသက္သက္ပဲေလ ... ဒါကလည္း ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ အ႐ူးထလို့ ပို့ျဖစ္ၾကသည့္စာေတြကိုး။

သူတို့သည္ တကယ္တမ္းတြင္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ 
မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ၾကတဲ့ သူေတြမွ မဟုတ္ခဲ့ပဲ ...

သူမနည္းနည္းေတာ့ စိတ္ပ်က္မိသြားေပမည့္
သူမတို့နွစ္ေယာက္ အျပင္မွာလည္း တစ္ခါမွ မဆုံဖူးခဲ့တာကို
ေတြးရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေျဖသိမ့္လိုက္သည္ ...
၂ လေလာက္ထိ လုံျခဳံေရး ဂိတ္မွာ စာလာလား
သြားေမးခဲ့မိေပမည့္ ဘာစာမွမ‌ေရာက္လာခဲ့ပါတဲ့ ...။
ထိုေၾကာင့္ သူမလည္း စာလာလား သြားေမးျခင္းကို ရပ္လိုက္ေတာ့၏ ...

ႏွစ္၀က္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ရွု၀န္ႏူးက ေပက်င္းကို
ျပန္လာၿပီး သူမကို အထက္တန္းေက်ာင္းနားမွာ ေဟာ့ေပါ့လိုက္ေကၽြးသည္ .. လုံျခဳံေရးဂိတ္က အျဖတ္တြင္
သူမနဲ႔ စာပို့ျဖစ္ခဲ့တဲ့လူကို သတိရသြားမိခဲ့ေသာ္လည္း သူသည္ စာပို့လာျခင္း မရိေတာ့တာေၾကာင့္ သူမလည္း
ေမးမေနေတာ့ေပ ။ သို့ေသာ္ သူမဆီကို ထိုစာေတြ ေရာက္ေနခဲ့ေလသည္ ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ လ‌ေလာက္ကစၿပီး စာေတြျပန္ပို့လာသည္တဲ့ ... သူတို့အခ်င္းခ်င္း ဖုန္းနံပါတ္လည္း မသိၾကတာေၾကာင့္
သူမသာ လုံျခဳံေရးဂိတ္ကို မေရာက္ျဖစ္ရင္ ထိုစာေတြကို
ရလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ ....

သူမ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့
ယူလာခဲ့စာအိတ္ကို ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္မိ၏ ...
ပထမဆုံးစာေၾကာင္းက ေတာင္းပန္စာ ။
သူ ဒဏ္ရာရသြားလို့ စာမပို့နိုင္ခဲ့ေၾကာင္းနဲ႔ အခုျပန္ေကာင္းေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာထားသည့္စာ ။
ထိုစာကေနမွ သူသည္ စစ္ထဲကလူဆိုတာ သိခဲ့ရျခင္းပင္ ။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူမအေဖရဲ့ ေလာင္းကစားေၾကာင့္
သူမလည္း အလုပ္ရွုပ္လာခဲ့ၿပီး ထိုစာေတြကို ေမ့လာသည္ ... ထို့ေၾကာင့္ သူမရဲ့ဖုန္းနံပါတ္ကို ေက်ာင္းဂိတ္ကို ေပးထားလိုက္၏ ။