Blood(kan)

5 bölüm(kanıtlar)

Multimedia:Melisa Yılmaz

Merhabaaa. Okunmasa bile yazmaya devam ediyorum çünkü konusunu beğendim ama her an sıkıla bilirim.🥲

Gözlerinden yaşlar akan kızın, titreyen ellerine suyu tutuşturdu polis görevlisi.

Murat bir an önce sorulara başlamak istiyordu. Kız hala şoktaydı. Gördüğü manzara kolay kolay unutulacak türden değildi.

Murat sesini düzeltmeye çalışarak hafif öksürükle konuşmaya başlamıştı." İrem hanım, sizin için zor olucak ama elinizden geldiği kadar bize yardım edin"

Kız bardaktaki sudan bir yudum alıp boğazındaki yumruyu yutmaya çalıştı. Kafasını evet anlamında salladiktan sonra hafif titrek sesi ile konuşmaya başladı.

Az önce(cinayet saati)

İremden

Melisaya eşyalarında yardımcı olmak için kuzenime uğramaya karar verdim. Saat 4ü çeyrek geçiyordu. Aynı apartmanda yaşıyorduk Elifle.

Kapıya vardığımda bir tuhaflik hiss etmistim bile. Elif her zaman 2 dakikalik disari çıksam bile kapısını kilitli tutardı. Nedense bunu düşünmek yerine takmamayı seçtim. Dışardan kendi kendime konuşarak Elife seslendim. İçeri geçtiğim anda kuzenimin ölüsü yerde yatıyordu.

Kapının arkasına geçen o adamsa saklanma zahmetinde bile bulunmamıştı. Umrunda bile değildi. Şoktaydım donup kalmıştım. Beni duvara iterek duvara sert bir şekilde çarpmama sebep oldu. Bana birşey yapmadı zaten şokta olduğumu anlamış olmalıydı. Biraz baygın..(duraksadı) baygınlık geçirmişim. Gözlerimi açtığımda Melisa başımın üzerindeydi polisler gelmişti bile.

Yazardan

Murat hiç bir detayı kaçırmadan dinledi. Her hangi bir şey yardımcı ola bilirdi. "Kapı açıktı dediniz her hangi bir zorlama olmamış, kurban içeri girerken katil de tam arkasıyla girmiş olmalı"

"Şimdi arkadaşlarımız sizden katili tarif etmenizi isteyecek, ne kadar aklınızda kalmışsa o kadar bilgi bile çok yararlı bizim için"

İrem göz yaşlarını elinin tersiyle silerek" tabii, yeter ki yardimim dokunsun" dedi hıçkırıklı sesi ile.

***

Melisa Yavuz'un omzuna kafasını gömüp ağlıyordu. O kadar ağlamıştı ki, gözaltları şişmişti. "Benim yüzümden" Sabahtan beri Melisa bu cümleyi söyleyip duruyordu. Yavuz da bıkmadan "senin bir suçun yok" diyordu hep.

Elleriyle kızın saçlarını okşadı Yavuz. "Melisa benim hatrım için eve git dinlen. çok yorgunsun"

"Yapamam Yavuz, İrem içeride ifadesi alınıyor onunla konuşup herşeyi öğrenmem gerekiyor"

"Bak bugün onun birisiyle konuşmasına izib vericeklerini sanmıyorun. Git dinlen ve yarın düzgün kafa ile konuşursunuz"

"Ama yalnız kalıcak"

"Tamam, sana söz veriyorum yanında olucam arkadaşının"

Bu kelimelerden sonra Melisa çok azda olsa rahatlamıştı. Çantasını aldıktan sonra nezarethaneden ayrılmıştı.

Bir kaç dakika sonra derin düşümcelerle oturan Yavuzun yanına Murat geldi.

"Sence etkili olucak mı?" diye sordu Yavuz.