Dün olanlar gerçekten çok garipti. Yavuz nerede olması gerektiğini bilemiyordu. Melisa sorgulanıyordu ve Yavuz şu an hastanedeydi. İremin durumuysa belli değildi. Yarası organlarına zarar vermese bile çok kan kaybetmesine yol açmıştı.
"İyi misin?" Cihan elindeki suyu Yavuza uzattı. İrem ameliyata alındığından beri hastanedeydi. "Değilim"
Yavuz abisinin elindeki suyu almadan oturduğu yerden ayağa kalktı. Bütün bu olanlar yüzünden kendisini suçlamaktan bıkmıştı.
İremle o gün abisi hakkında konuşmak için buluşmasa İrem zarar görmeyecekti. Kendi kendisine söyledi 'Yavuz başkalarını suçlamaktan vazgeç, tüm suç senin' bu konuda abisini suçlamaya çalıştığı için sonradan pişman olmustu.
"Dün senin hakkında konuşmak için buluşmuştuk"
"Benim hakkımda mı?" Cihan sordu.
"Senin babamla olan durumun yüzünden senin yanında olmamı istiyordu"
Araya sessizlik çöktü. Cihan ne söyleyeceğini bilemiyordu. Murat da yanlarına gelmişti ama konuşmamıştı. Bu sessizliği Yavuz tekrar bozdu.
"Aslında hedef bendim. Beni korumak için önüme atladı. Bunu yapmasa şu an iyi olurdu" Yavuzun kendisini suçladığı çok belliydi.
"Kendini suçlama" Murat elini Yavuzun omzuna koydu.
"Bunu o psikopat mı yaptırmış?"
"Neden başkasına yaptırsın ki?" Murata Yavuzun böyle söylemesi garip gelmişti.
"Sana zarar vermeye çalışıyor. Belki de onu yakalamaktan vazgecmelisin ha"
"Ailene zarar veriyor ve sen bu vakaya devam ediyorsun" Dedi Cihan. Cihan da Yavuzla aynı düşüncedeydi.
"Haklısınız.. Ama bu vakayı bıraksam bile peşimizi bırakmayacak. Onu yakalamalıyım"
"Yakalayamıyorsun demek ki bırak daha iyiler uğrassin bununla" Cihan bağırmıştı. Aralarında en sakin gibi gözükse bile İremin yaralı olması, durumunun ağır olması, tüm bu kavgalar sinirlerini germişti.
Yavuz ve Cihan ikisi de İreme düşündüklerinden daha çok deger veriyordu ve bunu anlamışlardı. Peki hangi ara onlar için bu kadar değerli olmuştu bu kız?
Sadece kısa bir sürede tanıdıkları bir kız olmasına rağmen şu an kavga etmek sebepleriydi.
"Anlamıyorsunuz, eğer Yavuza o katil zarar vermek istese kendisi yapardı"
"Neden?"
"İnsanlara zarar vermekten zevk alan bir psikopatdan bahsediyoruz."
"Tamam haklısınız, size katılıyorum ama elimden bir şey gelmiyor."
"Her neyse" Cihan elindeki suyu kafasına dikti ve Yavuzla Muratın yanından uzaklaştı. Duvara yaslanarak kollarını kavuşturdu ve gözlerini yere dikti. Hatırladı.. o gün İrem ona sarıldığında hissetmişti Cihan, artık onu anlayan birilerinin var olduğunu. O gün anladı.. Hep kaba davrandığı kıza artık kaba davranamayacağını. Düşündüğünden daha değerli olduğunu. Cihan bazen kendisini çıkmazda görürdü. Ama çözümleri olan çıkmazlardı hepsi.
"Herkesin sinirleri gergin anlıyorum ama İremin iyi olacağına inanıyorum" Murat elini Yavuzun omzuna koydu. Onu teselli ediyordu. Yavuz bir adım geri atarak, Muratın elini geri çekmesine sebep oldu.
"İrem iyileşse bile, benim yüzümden bu halde kendimi affedemeyeceğim. Melisanın nezaretde olduğundan bahsetmiyorum bile"
"Biliyorum, seni çok iyi anlıyorum ama hepsi düzelecek-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blood(kan)
Misteri / ThrillerGördü.. O siyah ama içi buz gibi donduran ölümle bakan gözleri.. Asla görmedigi o gözlerde ölümü gördü. Ve bir daha asla unutamayacağı gözlerde....
