FDA 4: THE GIRL THAT GOT AWAY - COMPLETE

Kabanata 34

ALAS SINGKO NA ng hapon nang makabalik sila sa bahay. Wala rin silang napala sa pinuntahan nila. Walang nakakilala ni isa sa mama niya sa compound na 'yon. Akala pa naman niya ay kahit papaano ay may makuha silang lead. Ang sabi pa nga sa kanila, kung hindi nila mahanap baka dumayo lang nang araw na 'yon. 'Yong petsa kasi na nasa picture ay mismong fiesta ni San Gregory.

Paglabas na paglabas nila sa van ay sumulubong sa kanya ang tumatakbo at umiiyak na si Art.

"Mommy!!" iyak nito sabay yakap sa baywang niya. Nag-alala naman siya rito. Ang lalaki ng butil ng mga luha nito nang iangat ang mukha sa kanya.

"Art, what happened?" tanong niya.

"Sep," tawag ni Thad mula sa likod niya.

Nakatayo sa may pintuan si Sep. Napapakamot sa noo. "Sorry na, Art," anito.

"Mommy, kinain po ni Tito Sep ang chocolate na baon ko," umiiyak pa ring sumbong ni Art. "Inubos niya po ang Toblerone. Sabi niya titikim lang po siya tapos ubos na po. Mommy wala na akong Toblerone."

"Anak nang -" react ni Iesus. "Simon Peter naman."

Tawang-tawa naman si Sep. "Akala ko kasi ibinibigay na niya. Sabi niya ayaw na niya. Oh, 'di kinain ko na lahat."

"Mommy, sabi niya po tikim lang po eh."

"Hindi kami nagkaintindihan," sagot pa rin ni Sep, napapakamot na lamang sa noo. "Sorry na Art. Bibili na lang ang Tito Sep mo ng madami. Hanap tayong 7-Eleven kung mayroon man dito."

Kinarga ni Thad si Art na iyak pa rin nang iyak. Hindi niya alam kung matatawa siya o maaawa sa anak nila.

"Tahan na, 'nak," alo ni Thad kay Art. Pinunasan nito ang mga luha sa mukha ni Art. "Mayaman 'yang Tito Sep mo. Ibibili ka niyan ng isang box ng Toblerone."

"Promise 'yan, Art!" nakangiting pahabol pa ni Sep. "Ipapa-deliver ko pa sa harapan ng bahay n'yo." Tawa naman ito nang tawa nang suntukin ni Iesus ang isang braso nito. "Hindi ko nga sinasadya. Ito naman."

"Pati bata pinapatulan mo. Nakapagluto ka na ba?"

"Patapos na. Hindi ko lang mapatahan si Art."

"Balikan mo na 'yong niluluto mo."

"Opo, Boss!" Sumaludo pa si Sep bago bumalik sa loob ng bahay.

Ibinalik niya naman ang atensyon sa anak. Hindi na ito umiiyak pero sinisinok naman. Namamaga ang mga mata at pulang-pula ang mga pisngi. Ang cute pa rin nito kahit ganoon.

"Tahan na," hinaplos niya ang buhok nito, "may ice cream kaming dala ng Daddy mo." Hawak niya ang paper bag kung saan nakasilid ang binili nilang ice cream. May nadaanan kasi silang mini convenience store kanina kaya bumili na rin sila. "Hindi ba gusto mo 'to?" Ipinasilip niya rito ang flavor ng ice cream.

Namilog ang mga mata ni Art at ngiting-ngiti nang makita ang takip ng chocolate flavored ice cream. "Gusto ko po!"

Hinalikan ni Thad sa pisngi si Art. "Pagkatapos mag-dinner kainin natin 'to. Hindi natin bibigyan ang Tito Sep mo." He chuckled after.

"Hindi natin bibigyan kasi bad siya," nakangiting dagdag pa niya.

"Bigyan lang po natin kahit small."

Nagkatinginan sila ni Thad. Pareho silang napangiti sa sinabi ni Art. Hindi niya tuloy napigilan ang sarili na hawakan ang mukha ni Art at halikan ang magkabilang pisngi nito.

"Ang bait-bait talaga ng anak namin," aniya.

"Pagbalik natin dadagdagan natin mga art materials mo," dagdag ni Thad. "Gusto mo bang pagawan kita ng play room sa bahay?"