"Uzan..."
"Yatağıma uzan..."
🌙
Gülbahçe Mahallesinde ismi geçen Zehra'nın hikayesidir.
Kitap içeriğinde argo kelimeler ve yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır, dikkat ederek okuyunuz.
BAŞLANGIÇ: 07.05.2021
Kapak: @hestianinkalemi
Kitapları askıdan çıkardım fakat yoğunluğumu biliyorsunuz. Ayrıca stajlarım da başlıyor. Boş buldukça yazmaya çalışacağım.
Bölüme oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Keyifle okuyun❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌙
Tarhana aramaya çıktığım yolda kendimi bulduğum yer beklediğimden oldukça değişikti. Tarhananın, yüzümün yapıştığı kaslı, sert bir karında olduğunu sanmıyordum. Dolap gibi bir yerde olmalıydı.
Kesinlikle dolapta olmalıydı.
Kesik bir nefesi dudaklarımın arasından verdiğimde karnının kasıldığını hissettim. İkimizde donmuş gibiydik. İlker kıpırdayamıyordu. Neye uğradığını şaşırmıştı muhtemelen ama evinde bir kız varken nasıl bu halde dolanabiliyordu?
Resmen baksırla dolanıyordu!
"Ben..." dedim zor bela çıkan sesimle. Sanki içime kaçmıştı tüm kelimelerim. Yutkundum. Böyle durmamam gerekiyordu. Ayağa kalkmalıydım.
Üstündeki şaşkınlığı benden önce atmış olmalı ki beline sıkı sıkı sarılmış olan kollarımı tuttu. Ağır ağır gevşetti ve beni nazikçe ayağa kaldırmaya çalıştı. Ayaklarım birbirine girse de dik durmayı becerebildim. Tabanlarımın üstünde durur durmaz kendimi birkaç adım geri itip yüzüne bakmamaya çalıştım.
"Böyle dolanma içeride..." dedim yutkunarak. "Tövbe tövbe. Hiç uygun mu?"
"Sen mutfağa gidince... Her neyse." deyip önemsiz bir şeymiş gibi elini havada salladı. Ortamızda oluşan garip havayı dağıtmak istiyordum. İkimizin de yaşadığı şaşkınlık bir diğerinden farklı değildi.
"Tarhana... Onun için gelmiştim ben... Tarhana neredeydi?"
"Buzlukta olacaktı." dedi kısık sesiyle. Koltuğa bıraktığı kıyafetlerini tek kolunda toplayıp salonun çıkışına doğru yöneldi. Bir şey daha söylemedi ama ben ağzım bir karış açık şekilde arkasından bakakalmıştım.
Yakışıklı adamdı.
Kesinlikle çok yakışıklı adamdı ve acayip bir vücudu vardı. Yaptığımın doğruluğu ne kadar sorgulanır olsa da gözlerimi kaslı sırtından, hoş bacaklarından çekemedim. Gözden kayboluncaya kadar izlerken bir ara sıkı kalçasına da bakmıştım.
Elim istemsizce kendi kalçama tutundu ve şöyle bir sıkıştırdım.
"Yok... Yumuşak." dedim dudaklarımı bükerek. Çok çok az spor yaptığım için kesinlikle sıkı değildim. "Yumuşacık benimki..."
Ne dediğimi fark ettiğimde gözlerim kocaman açıldı. Kendimden geçmiş gibi hem İlker'i dikizliyor hem de vücudumu onunla kıyaslıyordum.
