bu bolumu cok seviyom 👨🍳👨🍳 niye acaba
༄
lucas x minho
lucas
selammminho
selamlucas
bugün antrenmana geliyor musunminho
evett
bir şey mi oldulucas
beraber çalışmaya ne dersin?minho
jisung'la çalışacağım
ama istersen sen de gelebilirsin
hem benim açımdan da iyi olurlucas
hmm
uyar bana
yalnız jisung beni çok sevmiyor gibi :(
bir sorun olur mu?minho
saçmalama lucas
bir şey derse karşılığını veririm benlucas
anladım
sağol minho
iyi ki varsın gerçektenminho
sen de.
han jisung
suda gezdirdiğim bacaklarımı izliyor, öylesine düşünüyordum. minho ne olmuştu da benle çalışmaya başlamıştı? ben niye tüm risklere rağmen bunu kabul etmiştim?
yorgundum, kendimi yere bırakıp sonsuz bir uyku çekmek istiyordum ancak yapamıyordum. bazen öyle şeyler oluyordu ki akıl sağlımı kaybedecekmiş gibi hissediyordum. babamın her dediğine ağlıyor, kriz geçirmemi engellemek için günde iki kere sakinleştirici aldığım bile oluyordu.
nasıl düzelecektim ki bu aşamadan sonra? bir gün gerçekten çok kötü şeyler yaşadığımda ne yapacaktım? kime sarılacaktım ben, kimin kucağında ağlayacaktım? hyunjin ve wooyoung tabii ki de, ancak onlar da en az benim kadar yorgunlardı. kısacası, sonsuzluğa yemin edilmiş gibi yalnızdım. öyle olmaya devam da edecektim.
beni rahatlatan su bile boğuyordu beni artık. suya girdiğimde sanki beni boğan şeyler vardı, bunlar nelerdi bilmiyorum.
gülme sesleri işittim sonra, minho'ya aitti birisi. güzel gülüyordu, çok güzel gülüyordu. bunu demem ne kadar doğru tartışılırdı ancak çok güzel gülüyordu.
lucas'a ait olduğundan emin olduğum ses sanki beni görünce durmuş, sonrasında minho konuşmuştu. "jisung?"
arkamı döndüm ve yüzlerine baktım. lucas'ı görmek beni nasıl desem, iğrenç hissettirmişti. bana ilk vuruşundaki o hissi tekrar hissetmiştim karnımda, suçluymuşum gibi hissettirdiği o cümleleri tekrar duymuştum kulağımda.
"hm?" dedim ne diyeceğini beklerken.
"bugün lucas da bizimle olacak, sorun var mı?"
olsa bile umrunda mı minho? söyler misin bana, şu an sizin aranıza ilk günkü gibi girip sorun olduğunu bağırsam, lucas'ın aynı şeyleri sana da yaşatıp hissettirmesinden korktuğumdan hissetsem, inanır mısın ki bana? inanmazsın minho. bu yüzden, hayır. sorun değil.
"değil." dedim lucas'a bakmayarak. bakarsam bana olan bakışlarını görecek ve tekrar yaşayacaktım her şeyi. basit bir vuruştan bahsetmiyorum size. babamın varlığından kaçıp sığındığım vücut ihanet etmişti bana. kovmuştu beni. beni üzen de buydu zaten.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
despair ✓
Fanfictionhan jisung & lee minho -feelings pool kaç senedir yoktum burada. bunca senedir ne adını anmıştım, ne de düşünmüştüm bile. şimdiyse beni jisung'la karşılaştırdığı için teşekkürler ediyorum bu şehre. okulun yüzme takımına girerken aklımdan geçen tek ş...