(+18)
Elleri, duvara yaslanan kadının iki yanında durdu. Çenesi başının birkaç santim üzerinde duruyordu. Şekerli şampuanın kokusunu uzun zaman sonra ilk defa bu kadar yakından ve sindirerek içine çekiyordu.
İkisi de kalbinin deli gibi attığını his...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Araba denize yakın bir yol kenarında durduğunda ikisi de indi. Göğü kaplayan yıldızları ve hilal şeklindeki Ay'ı saymazlarsa oldukça yalnızlardı burada.
"Neden burada durduk?" Karan gülümseyerek kızı elinden tuttu ve ince bir şerit şeklinde yolun etrafını saran ağaçların arasına çekti.
"Buradan gideceğiz."
"Hâlâ nereye gittiğimizi söylemedin."
"Sürpriz." Kızın kıkırtıları eşliğinde eğimli yolda ilerlediler. Bu sırada bir kere bile elleri ayrılmadı. Bir yandan düşmemek için ağaçlara tutunuyor bir yandan elini çeken adamı takip ediyordu genç kız.
Yokuşun sonuna geldiklerinde adam durdu ve Rosa bir an için neredeyse ona çarpıyordu. Sahilde, büyük kayaların arasından çıkan oldukça küçük, sadece birkaç metrelik, bir iskeleye bağlı olan tekne hemen önlerindeydi.
"Bununla gideceğiz." Büyük olan, ama çok büyük değil, tekne pirinç ışıklarla süslenmişti. Sarı ışıkların her yerini sardığı tekneyi hayranlıkla izleyen Rosa'ya baktı Karan.
"Hadi." Elini çekerek onu iskeleye yaklaştırdı. Teknenin içine atladığında Karan halatı çözdü. O sırada Rosa da teknenin içini inceliyordu.
Dümenin arkasındaki zeminin neredeyse tamamını şişme, küçük bir yatak üzerindeki yastık ve battaniyeler kaplıyordu. Yatağın olduğu yerin üzeri şeffaf plastikten bir malzemeyle kaplanmıştı. Teknenin iki yanına sabitlenmiş direklerinetrafından geçirildiği için üç tarafı çevrili bir oda gibi görünüyordu. Malzeme şeffaf olduğundan ay ışığı tam yatağın üzerine vuruyordu. Işıklar teknenin demirlerini tamamen kaplamıştı ve her dakika farklı bir düzenle yanıp sönüyorlardı. Şeffaf malzemenin üstü de ışıkların paralel sıralanmasıyla oluşturulmuş bir desenle kaplıydı. Yatakla duvar arasına sıkıştırılmış dijital bir şömine, daha çok alevleri oynayan bir şömine resmi, sanki gerçekmiş gibi duruyordu ve buraya oldukça sıcak bir hava veriyordu.
Gerçekten masallardan çıkmış gibiydi.
"Beğendin mi?" Yanına atlayan adamla korkup kaçacakken beline sarılan kolla ona hapsoldu. Sırtı göğsüne yaslanırken hafifçe sallanan tekne dalganın etkisiyle iskeleden uzaklaşmıştı.
"Bayıldım."
"İlk puanımı aldım o zaman." Rosa gülerken Karan onu teknenin ön tarafındaki yükseklikten dümenin arkasına çekti. "Kayalara çarpmadan bizi buradan çıkarmam lazım. O sırada sen de burada uyuyabilirsin."
"Ne? Sadece birkaç saatliğine birlikteyiz ve ben uyuyacak mıyım?"
Tatlı tatlı somurttuğunda Karan ona döndü ve yanaklarına ellerini koydu. "Yarın akşama kadar vaktimiz var. Ben bunun planını yaptığım için gün boyu dinlendim ama senin okulda olduğunu biliyorum. Eğer şimdi uyumazsan gün içinde uykun gelir, gezemeyiz. Ayrıca gideceğimiz yere yaklaşık üç saatlik bir yolumuz var. Yani uyuduğunda hiçbir şey kaçırmayacaksın."
