Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
--
"Şş, küstün mü bana?"
Chan omuzu ile yanında yürüyen Seungmini dürttüğünde Seungmin göz devirerek cevap vermemeyi seçti.
Chan tekrardan şımararak omzunu çarptı. "Heeyy! Gerçekten küstün mü? Neden lan?"
"Chan, işine bak kardeşim uğraşamam seninle"
Okula gidiş yollarında yol ayrımına gelmişlerdi. Seungmin sağa dönerek giderken Chanın da normalde soldan gitmesi gerekiyordu fakat Seungminin peşinde takılarak sağdan gitti.
Seungmin peşinden gelen adım sesleriyle durarak arkasına baktığında sırıtan Chanın suratını görmüştü.
"Yanlış yol aptal. Soldan gideceksin"
Chan hiç umursamayarak yürümeye devam etti. "Bugün sağdan gidesim var. Sen soldan git"
Seungmin göz devirdi ve yoluna devam etti. Chanın bu konuya canı sıkılmıştı ve Seungmin'i bileğinden tutarak durdurdu.
"Ne oldu sana?"
Seungmin, bileğini saran parmaklardan kurtuldu. "Bir şey olmadı."
"Olmuş" Dedi Chan ve Seungmin'in çenesinden tutarak kafasını sağa sola çevirip yüzünü inceledi.
"Bu sen değilsin"
Seungmin, Chanın elini iterek kaşlarını çattı. "Neyden bahsediyorsun gerizekalı? Şu temasları da kes artık. Dokunup durma bana"
Chan omuz silkti. "Seungmin sana ciddi bir soru soracağım"
"Sor" dedi Seungmin, Chanın bir anda ciddileşen suratı biraz tırsamasına neden olmuştu.
"Sen benden eskisi gibi nefret etmiyor musun?"
Seungmin gerçekten ciddi bir şey beklediğine kızdı. Chandan en fazla bu kadar ciddilik bekleyebilirdi zaten. "Ne saçmalıyorsun yine?"
Chan dudaklarını büzdü. "Artık eskisi gibi benden nefret etmiyorsun gibi hissediyorum. Bana eskisi gibi kızmıyorsun, bağırmıyorsun, atışmıyorsun. Eskisi gibi benimle laf dalaşına girip üste çıkmaya çalışmıyorsun"
Seungmin kaşlarını kaldırdı. Gerçekten o kadar yapmış mıydı ya?
"Ben.. Bilmiyorum. Hiç farkında değilim"
Chan kaşlarını çatarak bakmaya başladı. "Bir sorunun falan mı var? Benimle bile atışamayacak kadar neyi kafaya takıyorsun? Yoksa dayını mı?"
Chan kollarını iki yana açtı ve gülümsedi. "Ha şöyle yaa. Bana böyle ol oğlum. Kavga et benimle. Vur, kır, parçala. Ağzıma şıç ama benimle tartışmamazlık yapma."
Chan gülümseyerek Seungminin yanaklarını sıktı. "Ağzını öpeyim ya. İşte bana böyle gel. Küfür edişine kurban olduğum"
Seungmin şaşırıp kalmıştı. Chan seviyor mu Gömüyor mu anlamamıştı.
"Chan, iyi misin?"
Chan kafasını aşağı yukarı salladı. "Seninle tartışmak enerjimi yükseltiyor. Hadi biraz daha tartışalım"
Seungmin, hala yanağında duran Chana ait elleri tutarak kendinden uzaklaştırıp Chanın karnına yumruk atarak kaçmıştı.
Chan ani gelen darbe ile karnını tuttu önce. Sonra koşup kaçan Seungmine baktı ve kahkaha attı.
"Ulan Küçük fare!"
Chan da Seungmini kovalamaya başlarken okula gelmişlerdi. İçeri ilk giren Seungmin, sınıf öğretmeni ile konuşan dayısını görmesi ile olduğu yere çivilenirken hemen arkasından içeri giren Chan da Seungmini yakaladığı anda donmuş olan Seungminin baktığı tarafa baktı.
O gün gördüğü adamın sınıf öğretmenleri ile konuştuğunu görünce kaşlarını çattı ve Seungmin'e baktı. Seungmin hiç kıpırdamadan dayısına bakıyordu.
"Seungmin?"
Chan, Seungmin'in kolundan dürterek kendine getirmeye çalıştı. Seungmin kabustan uyanır gibi derin bir nefes alarak Chana baktı ve güçsüzce Chanın okul formasına tutundu.
"Chan, gidelim lütfen. Çıkalım buradan"
Chan sadece kafasını salladı ve o adamın dikkatini çekmeden girdikleri gibi çıktılar okuldan.
Seungmin hala Chan'ın koluna tutunmuş bir şekilde Chan'ın götürdüğü yere yürürken yakınlarda bir kafeye girmişlerdi.
Cam kenarında bir yere oturduklarında Chan bir su istemişti ve içip sakinleşmesi için Seungmine uzattı.
"İyi misin?"
"Değilim. Ben iyi değilim"
Seungmin ani gelen bir ağlama istediğini bastıramamış ve ağlamaya başlamıştı.
Chan, karşısında ağlayan bu çocukla ne yapacağını bilemiyordu. O hiç Seungmine teselli vermemişti ki.. O hep onunla kavga etmişti.
Yine de o karşısında böyle ağlarken hiç bir şey yapmadan duramazdı. Yerinde kalktı ve Seungmin'in yanına oturarak kafasını omzuna yatırdı.
O gün o kafede Seungmin, Chan'ın omzunda uzunca ağlamış ve rahatlamıştı.
