Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
--
Sabah, yastığının altında titreyen telefon ile uyanmıştı seungmin. Arayanın kim olduğuna bile bakmadan açtı ve kulağıma yasladı. "Alo" dedi uykulu sesiyle.
Karşı taraftan ses gelmediğinde açtı gözlerini ve sinirli sesiyle konuştu. "Kimsin kardeşim sabah sabah ne diye arıyorsun?"
Ve telefon yüzüne kapandı. "Amına koyduğumun salağı" diyerek telefona baktığında kendi telefonu olmadığını, dibinde ona sarılarak uykusuna devam eden Chan'ın telefonu olduğunu fark edince gelen pişmanlık hissiyle dudağını ısırdı.
Yataktan kalkmak için önce chanın beline sarılı olan kollarından kurtuldu ve hızla ayağa kalktı. Kalkmıştı kalkmasına ama beline giren ağrıyla birlikte acı dolu bir inleme çıktı ağzından.
Bu chanı da uyandırmıştı. Seungmin, ağrıyan belini tutarak yatağa geri oturdu. "Hala ağrıyor mu?"
"Ağrıyor gerizekalı" dedi Chana karşı sert çıkan sesiyle. Chan dudaklarını büzdü. "Ama benim bir suçum yok ki"
"Eğer beni kucağına alıp buraya getirmeseydin ve bana sikecekmiş gibi bakmasaydın bende çırpınıp kucağından düşmeyecektim. Belimi de ağrıtmamış olacaktım. Yani tüm suç senin"
"Pekala" dedi chan yatakta doğrularak seungminin yanına oturdu. "Özür dilerim"
Chan sakince kafasını aşağı yukarı salladığında seungmin bıyık altından sırıtıyordu. "Şuanda hoşuna gitmeyen şeyler söyleyesim geldi" dedi.
Chan da sırıttı. "Seni öpmem için illa istemediğim şeyler söylemene gerek yok. Seni öpmek istiyorum desen de olur"
"Hm, öyle mi?"
"Hm, öyle"
Seungmin ağrıyan beline koyduğu elini Chan'ın omzuna çıkardı. Gözleri Chan'ın dudağına kayarken öpmek için yaklaştığı sırada kapı çalınmıştı.
Hızlıca chandan ayrıldı ve boğazını temizleyerek "Girebilirsin" dedi. Jaehyun çoktan uyanmış ve üzerini giyinmiş bir şekilde içeri girdi. Fazla yakışıklıydı.
"Günaydın, kahvaltı hazır. Bekliyorum sizi birlikte geçeriz okula"
"Günaydın jaehyun. Sen başla biz hemen geliyoruz"
Jaehyun gülümseyerek çıktı odadan. Seungminde rahat bir nefes verip yataktan kalkacağı sırada chan onu bileğinden tutarak engelledi. "Ama sabah öpücüğü?"
