Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
--
"Oo hoşgeldiniz gençler"
Kyungsoo, ayağa kalkarak masasına gelen chan, minho ve seungmin üçlüsü ile el sıkıştı. "Buyrun oturun"
Üç arkadaş, Kyungsoo'nun karşısına oturdular. Ortada oturan seungmin kaşlarını çatarak bakıyordu Kyungsooya. Chan ve minho ona her şeyi anlatmışlardı -dayısının ölümü haricinde her şeyi- Kyungsooya karşı biraz önyargısı vardı haliyle. Sonuçta korenin en tehlikeli mafyalarından biriydi ve dayısının elinden evini alıp seungminin üstüne vermişti.
"Merhaba seungmin, seninle sonunda tanışma şansımız oldu. Ben Do Kyungsoo"
Seungmin kafasını aşağı yukarı salladı. "Biliyorsunuz zaten, kim seungmin."
"Ee, nasılsın? Hediyemi beğendin mi?"
"İyi olduğumu söyleyemem. Arkadaşlarımın bir mafya ile birlik olup dayımdan evini almaları ve bana vermeleri de hediyemse eğer kusura bakmayın fakat ben iğrenç anılarla dolu olan o hediyeyi beğenmedim"
Gülüşünü soldurdu Kyungsoo. "Haklısın.. O evi satıp yenisini almanda sana yardımcı olurum. Bu sayede temiz bir ev, temiz bir sayfa açarsın"
Seungmin, kendisi için elinden geleni yapmaya çalışan adama güvenmeli miydi? Chana baktı. Chan ona güven verircesine gülümsediğinde minho da seungminin elini tutarak sıkmıştı.
İç çekerek tekrar Kyungsooya döndü seungmin. "Pekala, teşekkür ederim yardımınız için. Peki ya dayım nerede?"
Kyungsoo gayet sakin bir şekilde arkasına yaslandı. "Merak etmene gerek yok seungmin, o seni artık rahatsız edemeyecek."
Kaşları çatıldı seungminin. "Nasıl yani?"
Kyungsoo, chan ve minhoya baktı. "Söylemediniz mi?"
Seungmin de onlara baktığında sadece kafalarını sağa sola salladıklarını gördü. Tekrar Kyungsooya döndü. "Ne oldu? Yoksa..?"
"Evet seungmin. O öldü"
Seungmin bu zamana kadar anne babasının, anneanne ve dedesinin ölüm haberini de almıştı fakat ilk defa aldığı bir ölüm haberine bu kadar rahatlamış hissetmişti. Gerçekten rahatlamıştı. Nasıl öldüğünü merak etmiyordu. Ölmesi yeterdi. Kimin öldürdüğü de gayet ortadaydı zaten.
Chana baktı dolan gözleriyle. Üzüntüden dolmadı gözleri, huzurdan, sevinçten doldu. "Ölmüş" dedi fısıltı gibi çıkan sesiyle.
