~KAĞAN~

17.

Uyandığımda beyaz ışık gözlerime hücum etmişti. Bir kaç kez gözlerimi kırpıştırdıktan sonra hastane odasında olduğumuzu anladım. Kolumda serum yüzümde hava maskesiyle bunu anlamam uzun sürmemişti zaten.

Kendi kendime göz devirip yüzümdeki maskeyi çıkarttım. Tam çıkaramamıştım çünkü gücüm yoktu. Aşırı halsiz hissediyorum. Göğsümde hala ağrı vardı.

Maskeyi çıkarttıktan sonra öksürük tutmuştu.
Kimin uzattığını anlamadan yüzüme uzatılan suyu içtim. Boğazım biraz yumuşarken önümde kimin olduğunu anlamak için kafamı kaldırdım.

Sude ablam kızarık gözlerle bana bakıyordu.

Aklıma son yaşadıklarım gelince iç çektim. Allah bilir ne kadar korkmuştu.

"Nasıl hissediyorsun kendini. İyi değilsen doktor çağırayım mı?"

Ablamın elini tutup yanıma oturttum. Odada başka kimse yoktu.

"İyiyim ben. Asıl sen iyi misin? Gözlerin kızarmış."

Serum olmayan tarafıma geçip yanıma oturdu. Başımı omzuna yaslayıp saçlarımı okşamaya başladı.

"Çok korktum. Sen bayıldıktan sonra amcamın haykırışıyla hepimiz salona koştuk.
Sen öyle baygın, cansız yatıyordun ki.."

Sonuna doğru sesi kısılmış ve titremişti.

İlk defa ilk defa bir kadını ağlattığım, ablamı ağlattığım için kendimden nefret ettim.
Benim yüzümden korkmuş ve ağlamıştı.

Kolumu beline sarıp kafamı göğsüne koydum.

"Özür dilerim."

Saçlarımı okşayıp öptü.

"Özür dileme. Sadece dikkat et. Lütfen kendine dikkat et. Kağan ne olursa olsun sağlık konusunu es geçme. Sağlığını ciddiye al. Sadece beni de değil diğerlerini de düşün. Ne kadar korktular anlatamam. Atakan ilacını getirse bile sende etki etmeyince kriz geçirdi.
İki gündür zor zaptediyoruz."

"Nasıl iki gündür?"

"İki gündür uyuyorsun yavrum."

Şokla kafamı kaldırıp ablama baktım. Neden bu kadar çok ağladığını şimdi anlıyorum. Bu sefer gerçekten ağır geçirmiştim. Bir haftadır doğru düzgün ilaçlarımı kullanmıyordum. Üzerine de düşüncelerimi ekleyince kriz geçirmem kaçınılmaz son oldu.

"Diğerleri nerede?"

"Amcam görev gereği gitmek zorunda kaldı. Gelecektir bir kaç saate. Karan abim ve Atakan geri dönüp son kalan eşyalarınızı almaya gittiler. Akın abim şirkette ikizler de sınavları olduğundan gitmek zorunda kaldılar."

Doğru ya bugün gidip eşyalarımızı toparlayacaktık.
Moralim bozulmuştu açıkçası. Temelli gelecektik artık buraya ve ben evimle vedalaşamayacaktım. Odamdan alacağım şeyler vardı. Abimlerden sakladığım bir şey yoktu ama. Yinede kişisel olarak biriktirdiğim ve anılarımı yazdığım özel defterlerim vardı. Neyse ki Atakanın haberi vardı. Abimler okumak istesede izin vermezdi.

"Biraz daha uyu. Bende gidip doktorun ile konuşayım."

Ablamı onaylayıp başımı yastığa koydum.

Ablam beni öptükten sonra odadan çıktı.

Ablamın çıkmasıyla boş boş tavana bakmaya devam ettim. Birkaç dakika sonra hemşire gelip serumu çıkardı. Şu serumdan oldum olası nefret ediyorum. Maskeyi de çıkartınca rahatlamıştım. Uykumu getiriyordu maske ne yapayım. Hemşire çıktıktan sonra yatakta boş boş uzanmaya devam ettim.

Ne kadar sürdü bilmiyorum ama kapının açılmasıyla ve üzerime birisinin uçması bir oldu. Evet bildiğin uçtu yani.

"Önemli sınavım olmasaydı bir dakika bile bırakmazdım seni."

Aras abimin yakınmasıyla gülmüştüm. Tabi kısa sürdü çünkü boğuluyordum.

"Boğuyorsun beni abi. Üzerimden in be adam."

Biraz daha bana sarıldıktan sonra iki yanağımı da sulu sulu öptükten sonra sonunda beni bırakmıştı.

Yanaklarımı silip iğrenen ifadeyle ona baktım. O ise hiç umursamadan tekrar öpmüştü. Tekrar sildiğimde terkrar öptü en sonunda bu çıkmaza devam etmemek için silmeyi bıraktım.

Ayaz abi ise bu halimize gülüp yanıma geldi. Aras abimi diğer taraftaki koltuğa fırlattıktan sonra bir peçete alıp yanaklarımı sildi.

"İğrençsin Aras. Bu nasıl öpme şekli ya. Yalamışsın resmen. Iy"

Aras abi cevap verecekti ki kapı tekrar açıldı. Bu sefer odaya gelen amcamdı.

Beni görünce gülümseyip yanıma geldi. Direkt kucağına alıp sarılmıştı.

"Ne kadar korkuttun bizi. Çok şükür şimdi iyisin."

Alnımı öptükten sonra yatağa oturup beni de kucağına çekti.

Bende göğsüne yaslanıp saçlarımı okşamasına izin verdim.

Boynumdan tutup sertçe öptükten sonra kızgın bir ifade ile bakmaya başladı.

"Ne neden öyle bakıyorsun?"

İstemsiz bende çatmıştım kaşlarımı. Benim hareketime kısa bi an sırıtsa da sonra tekrar kızgın halini almıştı. Sonra parmağı ile alnıma vurdu.

"Bir haftadır ilaçlarını kullanmamak ne demek?
Hayır yani kendini düşünmüyorsun bizi düşün Atakanı düşün.
Ne kadar korktu biliyor musun? Ne kadar korkuttun bizi."

Amcam konuştukça istemsizce dudaklarım titremişti. Duygusal boşluktayım zaten be adam. Ne diye azarlıyorsun ki.

İfademi görüp yumuşamış olacak ki tekrar tebessüm edip konuşmaya devam etti.

"Ağlama. Sadece bizi korkuttun.
Bir daha böyle bir dikkatsizlik olmayacak.
Kollarımda yığılıp kalınca ne yapacağımı bilemedim.
Beni, bizi bu kadar korkutmaya hakkın yok.
Tamam mı? İlaçlarını düzenli kullanacaksın.
Ablanın hazırladığı yemekleri yiyeceksin. Bundan sonra sağlıklı besleneceksin. İtraz etme hakkına da sahip değilsin.
Anlaşıldı mı?"

Amcamdan ilk defa azar yediğim için mi ağlasam?
Haklı olduğu için mi ağlasam
Yoksa getirdiği kurallarına mı ağlasam bilemedim.

Tamam beni düşündüğü için azar çektiğini biliyorum. Ki tam olarak azar da diyemem zaten.

Hadi ama o kadar da ciddi bir durumum yoktu ki.

"Anlaşıldı mı dedim Kağan?"

Amcamın tekrarlamasıyla dudaklarımı sarkıtarak baktım.

"Anladım."

Kısıkça söylediğim şeyi tek o duydu. Zaten yorgunum niye üzerime geliyor ki.

Moralim daha da bozulmuştu.
Küskün bir şekilde durunca dayanamamış olacak ki tekrar öpmüştü.
Bunlar da iyi alıştı he.

"Yavrum bana kırılma. Seni düşündüğüm için diyorum sana bunları.
Hem sen abinler döndüğünde ne yapacaksın onu düşün. Hele ki Atakan. Sinirden seni pataklamasa iyidir."

"O kadar mı kızgın ya?"

Aras abimin varlığını unutmuştum bir kaç saniye. Bende diyordum kafam niye rahat. Meğerse abim konuşmuyormuş.
Tekrar konuşana kadar odada olduklarını unutmuştum.

"Hem de nasıl kızdı. Hele ki ilaçlarını içmeyip çöpe attığını yada hiç kullanmadığını öğrenince. Onu sakinleştireyim derken kendimden oluyordum az daha.
Utanmasa beni dövecek. Karan abimi hiç anlatmayayım bence. Gelince kendin görürsün. Eh uzakta olduğu için tırlatan Cem abiyi saymıyorum bile."

Aras abimin konuşmasıyla amcamın kucağına iyice sindim.
Şey sanırım naneyi yedim.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 🤗😊😊😊