GÖLGE KANI

BÖLÜM 12: ACIMASIZLIK

Hellloooooo!

Nasılsınızzzz!

Umarım iyisinizdirr! Ben de iyiyimmm!

Yepisyeni bir bölümle buradayımmm!

Lütfen oy ve yorumların şaheser değerini esirgemeyinnn!

İyi okumalar dilerimmmm!

🌜🌚🌛

"Önümde acımasızlıklar vardı ve ben anne babamın katillerine benzemek istemiyordum. "

🌜🌚🌛

Şok olmuş bir şekilde Sharon'a bakıyordum. Bu kız ne saçmalıyordu? Aynı evde olunca ne olacaktı sanki? Tabii ya! Marcus ile daha yakın olacaktı.

"Şartım bu. Kabul ederseniz." Müdür ile Marcus bakışırlarken ben şokumu daha atlatamamıştım. "Tabii kabul etmezseniz küçük Eleanorcuğun peşine kimler düşer bilemem." Umutla Marcus'a bakıyordu.

"Böyle bir şeyi istemiyorum."

"Peki." Kafamı şokla Marcus'a çevirdim.

"Sen ne saçmalıyorsun acaba? Böyle bir şeyi kabul etm..."

"Şu an güvenliğin senin isteklerinden daha önemli." dedi sertçe. "Ve bu da benim görevim. Karar bana düşer." Sharon zafer edasıyla bana bakıyordu.

"Hani düşmanlarım seni karşılarına alamazlardı." Normalde dizim bu kadar ağrımasa kesinlikle ayağa kalkardım ama dizim kesinlikle oldukça ağrıyordu. "Bu teklifi reddediyoruz."

"O senin düşmanın değil." dedi Marcus sakin bir sesle.

"Ne?!" Şok olmuş bir şekilde Marcus'a baktım. Ne saçmalıyordu acaba? "Az önce bu şahıs yüzünden dizim ikiye yarıldı. Aynı evde olsak bana neler yapar düşünmek istemiyorum."

"İyi işte, sana da pratik olur." dedi Sharon zevkle.

"Sen sus." dedim ona ters bir bakış atarak. "Ben Sarah, Sean ve Barton'dan daha yeni kurtuldum. Şimdi benim karşıma niye daha kötüsünü getiriyorsunuz?"

"Emin ol Sharon onlardan daha iyidir." Sharon'un bu laflar karşısında kahverengi gözlerinde muhteşem bir parlama peyda oldu.

"Bence senle ben yan yana gelirsek o beni öldürür. Bu riski göze almak istemiyorum." Marcus gözlerini Sharon'a çevirdi.

"Akşam kadar eşyalarını hazırlamış ol." Sharon yüzündeki geniş gülümseme beraberinde başıyla Marcus'u onayladı. Sharon odadan çıkarken Müdür Marcus'a baktı.

"Bu işi hallet."

"Ben iş falan değilim." dedim sinirle. Müdür beni takmadan odasından çıkıp gitti. "Gözlerine bakıp ona bunu inandırabilirdim."

"Kara büyü bir insana varlığımızı unutturmak için yapabilsek de türlerden birine herhangi bir şeyi unutturmak için yapamayız. Bunun ağır bir cezası vardır."