GÖLGE KANI

S2- BÖLÜM 26: PARADOKS

 
Hellloooooo!!!

Nasılsınızzzz???

Ben kötüyüm
Sebebi de KRALİÇE'NİN TACI'nın resmen Wattpad tarafından yok edilmesi. Belki aranızdan bilenleriniz ve okuyanlarınız vardır. Bununla ilgili bir şeyler yapmayı planlıyorum. Belki aramızdan katılanlar oluuurr :))

Ben sizi fazla tutmadan yolu açayımmmm!!

Tabii bir oylum tutmayı tutma saymaaaaammm!!! Oylaaaaaarrrrrrrr!!!

İyi okumalar efenimmm!!

🌜🌚🌛

"Paradokslar en sonunda döner döner ve sizi kendinize hapsederdi."

🌜🌚🌛

   Dün yaşananlardan sonra kendime biraz dinlenme süresi vermiştim. Bugün yarındı. Vay canına! Çok fazla dinlenmiştim!

Müziksiz, filmisiz ve profetrolsüz dinlenme olur muydu hiç?!

Ben de o sebeple dinlenmemi kısa kesmiştim. İyi olmayan dinlenme dinlenme olamazdı!

Bugün bir kütüphane günüydü. Beni kütüphaneye göndermelerinin nedeni her şeyin çok karışmış olmasıydı. Bir bilinmezlik havuzundaydılar. Ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Bu da beni mutlu ediyordu.

Mutlu etmeyen birçok şey de vardı elbet.

Islık çalarak kitabın sayfalarını çevirdim. Tahmin edin yine yanımda kim var? Evet, o. Sayın Dandikler Dandiği Danny. "Şu sesi keser misin?" Sesi biraz daha artırdım. Bunu da öğrenmiştim, ıslık çalabiliyorum!

"Sen çalabiliyor musun?" diye sordum keyifli bir ifade ile.

"Kalpleri mi?" diye sordu alaycı bir sesle. "Çoğunlukla."

"Islık." dedim ona abartılı bir ifade ile bakarak. "Ben çalabiliyorum. Beni kıskanıyorsum değil mi?" Alaycı kahkahası yankılandı.

"Ya, ne demezsin?" Gözlerimi kitaptan kaldırıp yönümü ona doğru çevirdim. Gelen ayak sesleri, nefes sesleri ve kokunun tanıdıklığı ile dudaklarım daha da geniş açıldı. Danny yüzümdeki gülümsemeye bakıp dudağını ısırdı. "Ben zaten ıslık çalabiliyorum benim deli nişanlım." Kaşlarım havalandı.

"Eleanor," diyen ses yöneldi bakışlarım anında. Liona'ya ve yanındaki tanımadığım kıza gözlerimi kısarak baktım. "sence de ciddi bir tehdit altında olan biri için fazla neşeli değil misin?"

Dudak büktüm. "Buranın da onlardan pek bir farkı yok." diye yanıtladım onu omuz silkerek. Gözlerim yanındaki kıza kaydı. Pek benzedikleri söylenemezdi ama Liona ile göz yapıları benzerdi. Yüksek ihtimalle o da bir Roth'du.

"Sana saldırdıkları an aklıma geliyor da," dedi gelip tam karşımızda dikilerek. Durduğu noktada Marcus'u öpmüştüm. Ve o bunu hatırlamıyordu bile. "deliye dönmüştün. Şimdi ise bu hâldesin." Gözlerindeki şüpheye baktım, o bataklığı gördüm ve mutlu oldum. O bataklık bendim.

"Sen orada bile değildin." dedi Danny sert bir tonlamayla. Liona tek kaşını kaldırarak Danny'e baktı. Danny ise alayla gülüp başını iki yana salladı.

"O kadar da şaşaalı görünmüyorsun." dedi Liona'nın yanındaki kız. Gözlerimi onun kahve gözlerine çevirdim.

"Ne tesadüf." dedim arkama yaslanarak. "Ben de sizi ilk gördüğümde aynı böyle düşünmüştüm." Düşmancıl bakışları değişmedi. Başımı iki yana salladım. "Sizin sorununuz da bu işte. Daha beni tanımadan karşı cephedesiniz." Hiç karşı cephenin bir bombası olduğunu düşünmüyor musunuz?